Znaczenie obrazowania molekularnego u pacjentów z rakiem prostaty

U około jednej trzeciej mężczyzn z rakiem prostaty po leczeniu miejscowym dochodzi do nawrotu biochemicznego. Istnieje jednak wiele opcji, które mogą pomóc onkologom w leczeniu pacjentów z tą chorobą.

Pomimo ostatecznego leczenia lokoregionalnego za pomocą radykalnej prostatektomii lub radioterapii, u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego nadal mogą wystąpić powtórzenia antygenu swoistego dla prostaty (PSA). Powiedziawszy to, często nie ma dowodów na chorobę w konwencjonalnym obrazowaniu. Według dr Channinga J. Pallera ten stan patologiczny nazywa się nawrotem biochemicznym.

W przypadku pacjentów, u których wystąpi chemicznie nawracający rak prostaty, opcje obejmują monitorowanie, radioterapię ratunkową, terapię deprywacji androgenów (ADT) i włączenie do badań klinicznych.

W badaniach opublikowanych w Podręcznik edukacyjny Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii KlinicznejBadacze, w tym Paller, ocenili te istniejące podejścia w tej populacji pacjentów.

Najpierw dokonuje się przeglądu radioterapii, w tym wyboru dziedziny, dawki i stosowania jednoczesnej terapii antyandrogenowej. Następnie zajęto się obrazowaniem molekularnym, w tym PSA-PET i jego zwiększoną czułością w lokalizowaniu ognisk chorobowych” – stwierdził Paller w wywiadzie dla Targeted Oncology.^TM. „Następnie badane są czynniki związane z rozpoczęciem ADT i przeglądane są dane potwierdzające sporadyczne lub trwałe ADT. Wreszcie omawiane jest stosowanie PSA-PET i jego potencjalna rola w wpływaniu na leczenie.”

W wywiadzie Paller omówił również obecne podejście do radioterapii, ADT i obrazowania molekularnego u mężczyzn z rakiem prostaty, u których występują nawroty biochemiczne.

Ukierunkowana Onkologia: Czy możesz przedstawić przegląd swojej publikacji naukowej „Najlepsze podejścia i aktualizacje dotyczące biochemicznego nawrotu raka prostaty?”

blady: Nawrót biochemiczny rozwija się u około jednej trzeciej mężczyzn z rakiem prostaty po leczeniu miejscowym. Istnieje kilka opcji zarządzania, w tym monitorowanie, radioterapia ratunkowa, terapia deprywacji androgenów i badania kliniczne. W artykule dokonano przeglądu aktualnych podejść do radioterapii, ADT i obrazowania molekularnego u mężczyzn z chemicznie nawracającym rakiem gruczołu krokowego.

Najpierw dokonuje się przeglądu radioterapii, w tym wyboru dziedziny, dawki i stosowania jednoczesnej terapii antyandrogenowej. Następnie omówiono obrazowanie molekularne, w tym pozytonową tomografię emisyjną PSA i jej zwiększoną czułość w identyfikacji ognisk chorobowych. Następnie badane są czynniki związane z inicjacją ADT i przeglądane są dane potwierdzające okresowe lub trwałe ADT. Na koniec omówiono zastosowanie PSA-PET i jego możliwą rolę w wywieraniu wpływu na leczenie.

Jakie są obecne opcje leczenia lub podejścia do postępowania u pacjentów z chemicznie nawracającym rakiem gruczołu krokowego?

[There is] Ratunkowe napromienianie dna gruczołu krokowego i węzłów chłonnych miednicy jest standardowym podejściem do leczenia nawrotów biochemicznych. Następnie wykazano, że jednoczesne stosowanie terapii antyandrogenowej z radioterapią poprawia przeżycie. Skany PSA-CT mogą wykryć nawrót choroby przy niskim poziomie PSA i poprawić przeżycie wolne od progresji, gdy zmiany te są objęte planem radioterapii.

[Also,] Decyzja o rozpoczęciu podawania leków deprywujących androgeny zależy od kilku czynników, w tym od wyniku Gleasona, początkowego PSA, czasu do podwojenia PSA i preferencji pacjenta. Jeśli rozpoczyna się terapię deprywacji androgenów, terapia przerywana jest lepsza niż terapia ciągła.

Czy możesz wyjaśnić nawroty biochemiczne i dlaczego rozwija się u około jednej trzeciej mężczyzn z rakiem prostaty?

Pomimo ostatecznego leczenia miejscowego radykalną prostatektomią [RP] lub radioterapii w przypadku raka prostaty, u wielu mężczyzn rozwinie się PSA [PSA] Nawrót bez objawów choroby w konwencjonalnym obrazowaniu. Ta patologia nazywana jest nawrotem biochemicznym [BCR].

Kryteria Phoenix służą do określenia BCR po radioterapii, które wymaga wzrostu PSA o co najmniej 2 ng/ml powyżej odpowiednika PSA po napromienianiu, natomiast BCR po RP definiuje się jako co najmniej dwie wartości PSA, które są 0,2 ng/ml lub Góra. Podwyższony poziom PSA oznacza, że ​​niektóre komórki nowotworowe przeżyły i produkują PSA. Pacjenci ci nie wykazują objawów raka prostaty ani klinicznie, ani w badaniach obrazowych kości czy tomografii komputerowej. Kiedy BCR jest udokumentowany u pacjentów po prostatektomii, pierwszym krytycznym krokiem w ocenie pacjenta jest ustalenie, czy nawrót jest spowodowany wznową miejscową, czy chorobą przerzutową.

Czy możesz omówić obrazowanie molekularne w tej populacji pacjentów?

Obrazowanie molekularne było wykorzystywane do oceny pacjentów z rakiem prostaty, zaczynając od skanów kości, PET z 18F-NaF, PET z 18F-fluorodeoksyglukozą, a ostatnio PET z 18F-flucyklowiną. Te badania obrazowe służą do określenia obecności nawrotów miejscowych, zajęcia regionalnych węzłów chłonnych i przerzutów odległych. Większość pacjentów przyjętych na radioterapię ratunkową nie ma dowodów na chorobę w tych metodach obrazowania, a planowanie radioterapii zależy od wcześniej określonych rozmiarów guza.

Zmieniło się to wraz z wprowadzeniem radiofarmaceutyków ukierunkowanych na PSMA, białko transbłonowe, które ulega nadekspresji w komórkach raka prostaty i stanowi istotny cel w obrazowaniu i leczeniu PCa. PSMA PET może wykryć nawrót choroby poza uzgodnionymi rozmiarami guza. Dwa radiofarmaceutyki PSMA PET są obecnie zatwierdzone przez FDA: 18F-DCFPyL [18F-piflufolostat] i 68 GA-PSMA-11 [68Ga-gozetotide].

Jakie jest znaczenie obrazowania PSMA PET dla tych pacjentów?

PSMA PET przy użyciu radioznakowanych małych ligandów jest bardzo czuły, nawet przy niskich poziomach PSA i może zapewnić wczesną lokalizację PCa BCR. Ma istotny wpływ na planowanie radioterapii ratunkowej poprzez wykrywanie zmian nieobjętych standardowymi polami promieniowania, w tym dna prostaty i węzłów chłonnych miednicy.

PRÓBA ORIOLA [NCT02680587] wykazali, że pacjenci z chorobą PSMA-dodatnią, która nie była objęta planem leczenia, doświadczali szybszego nawrotu choroby niż ci, których choroba została objęta. Wpływ dodatkowych ognisk choroby wykrytych przez PSMA PET jest również oceniany w kilku badaniach prospektywnych, w tym wieloośrodkowej próbie RCT i próbie PSMA-SRT. [NCT03582774], gdzie pacjentów pooperacyjnych losowo przydzielono do grup otrzymujących konwencjonalne obrazowanie i PSMA PET. Punkty końcowe to wskaźnik powodzenia radioterapii ratunkowej po 5 latach, mierzony za pomocą biochemii PFS i MFS po 5 latach.

Jakie są czynniki związane z rozpoczęciem terapii ADHD u tych pacjentów? Czemu?

Decyzja o rozpoczęciu deprywacji androgenów zależy od kilku czynników, w tym wyniku Gleasona, początkowego PSA, czasu do podwojenia PSA i preferencji pacjenta. Na podstawie dwóch ostatnich badań z randomizacją, TOAD i ELAAT [NCT00110162 and NCT00439751]Natychmiastowa ADT skutkowała dłuższym czasem progresji miejscowej i progresji odległej. Jednak długoterminowa użyteczność systemu operacyjnego jest niepewna. Ta niepewność co do korzyści OS dla natychmiastowego rozpoczęcia ADT w połączeniu z poważnymi zdarzeniami niepożądanymi i problemami z jakością życia, które mogą towarzyszyć leczeniu ADT, doprowadziła wielu pacjentów do opóźnienia rozpoczęcia ADT i wybrania zamiast tego monitorowania. Według Johns Hopkins University School of Medicine, ponieważ natychmiastowe zastosowanie ADT nie zapewnia wyraźnej poprawy całkowitego przeżycia, generalnie zaleca się opóźnienie ADT u pacjentów z niskim ryzykiem progresji przerzutów, podczas gdy wczesne rozpoczęcie ADT pozostaje rozsądną opcją dla tych z wysokim ryzykiem choroby przerzutowej.

Czy możesz omówić zastosowanie PSA-T i jego możliwą rolę w wpływie na leczenie?

PSMA PET pomaga określić, czy pacjent ma miejscowo nawrotową, oligodendrotyczną lub przerzutową chorobę, co następnie pomaga nam określić kolejny krok leczenia. Jeśli pacjent ma tylko miejscową nawrotową chorobę lub skąpoprzerzutową chorobę, celowana radioterapia jest nadal opcją. Jeśli pacjent ma chorobę przerzutową, odpowiednie są terapie ogólnoustrojowe.

Jakie badania są obecnie prowadzone w tej przestrzeni? Jakie związki lub czynniki są badane?

Badanie AbiCure [NCT01751451] Spojrzałem na octan abirateronu [Zytiga] Nie znalazł żadnych korzyści po dodaniu do ADT i podobnie do próby EMBARK [NCT02319837] Ciągłe i zapyta, czy dodatek enzalutamidu [Xtandi] leuprolid; [Lupron Depot] Chociaż wynik badania AbiCure jest negatywny, mamy kilka ekscytujących wyników ze spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w 2022 r. dotyczącego innego badania, SALV-ENZA. [NCT02203695] w którym testowano dodanie enzalutamidu do ratunkowej radioterapii u mężczyzn z BCR po radykalnej prostatektomii. Badanie wykazało, że radioterapia ratunkowa z monoterapią enzalutamidem u mężczyzn z nawracającym PSA wysokiego ryzyka po radykalnej prostatektomii jest bezpieczna i opóźnia progresję PSA w porównaniu z samą radioterapią ratunkową.

Jakie niezaspokojone potrzeby pozostają do wypełnienia w tej populacji pacjentów?

w uratowanej populacji, [we need to determine] Okres ADT, czy ma to być 6 miesięcy, czy 24 miesiące ADT i zdecydować, czy powinniśmy zastosować promieniowanie celowane, czy promieniowanie całego basenu.

Drugą ważną niezaspokojoną potrzebą jest zrozumienie, w jaki sposób skany PET mogą być uwzględniane przy podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia. my [also] Trwające badanie mające na celu przetestowanie korzyści z dodania radioterapii ukierunkowanej na przerzuty do standardowej opieki u pacjentów z BCR, u których występuje rak prostaty, który rozprzestrzenił się poza miednicę za pomocą pozytonowej tomografii emisyjnej [NCT04423211].

Dzięki ulepszeniom w obrazowaniu i terapii celowanej obszar ten jest definiowany na nowo. Obserwowanie postępów w ciągu najbliższych kilku lat będzie ekscytujące, ponieważ jesteśmy w stanie lepiej identyfikować i precyzyjnie celować w raka prostaty.

Odniesienie:

Simon NE, Parker C, Hope TA, Baller CJ. Najlepsze metody i aktualizacje biochemicznego nawrotu raka prostaty. Książka Am Soc Clin Oncol Educ. 2022; 42: 1-8. doi: 10.1200/EDBK_351033