Zmiany w kwalifikowalności szczepionek przeciw grypie przegapiły okazję do poprawy równości w zdrowiu

Minister zdrowia dr Shane Reti otrzymuje szczepienie przeciwko grypie.
zdjęcie: RNZ/Nick Munro

przez Elizabeth Fenton i Esther Welling I Tanya Mornhout

Od tego tygodnia szczepienia przeciw grypie będą dostępne dla niektórych Nowozelandczyków (powyżej 65. roku życia, przewlekle chorych, w ciąży lub cierpiących na szczególne schorzenia psychiczne), ale niedawno firma Pharmac ogłosiła, że ​​nie będą one bezpłatne. Nie będą już przeznaczone dla dzieci poniżej 12. roku życia i Maorysów . oraz mieszkańcy Pacyfiku w wieku od 55 do 64 lat.

Jest to najnowszy przykład niewykorzystanej szansy, jaką nowozelandzki system opieki zdrowotnej może poprawić wyniki i zlikwidować luki w kapitale własnym.

Wiemy, że bezpłatne szczepienia dzieci przeciwko grypie są kluczowym elementem osiągnięcia równości w zdrowiu.

Nie tylko ryzyko grypy u dzieci jest wysokie w porównaniu z innymi grupami populacji, ale dzieci stanowią również główną drogę rozprzestrzeniania się wirusa w ich własnych i szerszych społecznościach.

Wiemy również, że niska jakość mieszkań przyczynia się do gorszych wyników zdrowotnych, szczególnie w przypadku ludności tubylczej, mniejszości etnicznych i osób o niskich dochodach.

Dzieci mieszkające w zimnych i wilgotnych domach oraz dzieci z Maorysów i Pacyfiku są częściej hospitalizowane z powodu ostrych chorób układu oddechowego, takich jak astma, które pogarszają się w wyniku grypy.

Utrzymująca się różnica w średniej długości życia dorosłych Maorysów i Pacyfiku

Dorośli Maorysów i Pacyfiku są narażeni na wyższe ryzyko śmierci z powodu grypy i niższy wskaźnik szczepień przeciwko grypie niż w innych grupach populacji. Nadal istnieje duża różnica w średniej długości życia między Maorysami i Nowozelandczykami niebędącymi Maorysami (7,5 roku dla mężczyzn, 7,3 lat dla kobiet).

Nawet doradcy kliniczni firmy Pharmac zauważają, że szersze standardy bezpłatnych szczepień przeciw grypie zmniejszają bariery w dostępie dla osób najbardziej narażonych na ryzyko zarażenia się tą chorobą. Plan działań na rzecz zdrowia Maorysów Wakamoa na lata 2020–2025 stwierdza:

„Osiągnięcie sprawiedliwych wyników zdrowotnych Maorysów wymaga inicjatyw mających na celu wczesną reakcję na potrzeby zdrowotne Maorysów”.

Biorąc pod uwagę nieproporcjonalne obciążenie, jakie grypa nakłada na populację Maorysów i Pacyfiku, niski wskaźnik wyszczepialności, zwiększone narażenie na czynniki ryzyka chorób układu oddechowego i utrzymujące się nierówności w średniej długości życia, obniżenie wieku bezpłatnych szczepień przeciwko grypie dla dorosłych Maorysów i Pacyfiku jest niezbędne. Aby osiągnąć sprawiedliwość .

Dlaczego sprawiedliwość różni się od równości?

Dlaczego więc nie finansujemy bezpłatnych szczepień przeciw grypie dla dzieci poniżej 12 roku życia oraz dorosłych Maorysów i Pacyfiku w wieku 55–64 lat?

Jednym z powodów są pieniądze. Pharmac otrzymuje od rządu stały budżet i musi podejmować trudne decyzje dotyczące alokacji środków na szereg konkurencyjnych priorytetów zdrowotnych. W latach 2022 i 2023 firma Pharmac rozszerzyła dostęp do bezpłatnych szczepień przeciw grypie poprzez fundusze udostępnione w ramach poprzedniej reakcji rządu na Covid, jednak twierdzi, że finansowanie to już się zakończyło.

Drugim powodem jest wola polityczna. Trudność w osiągnięciu sprawiedliwości polega na tym, że może to oznaczać robienie czegoś inaczej w przypadku różnych grup. To właśnie sprawia, że ​​sprawiedliwość zasadniczo różni się od równości. Czasami musimy traktować ludzi inaczej, aby osiągnąć sprawiedliwość.

Pomimo wyraźnego zaangażowania na rzecz równości wszystkich Nowozelandczyków, nasz system opieki zdrowotnej i przywódcy polityczni często skupiają się na podejściu „jednym rozwiązaniem dla wszystkich”, zamiast dostrzegać różnice w potrzebach i dostępie.

Nie musimy daleko szukać przykładów innych straconych szans na zwiększenie równości w zdrowiu.

Podejmując decyzję, kto powinien mieć pierwszeństwo w przypadku szczepienia przeciwko koronawirusowi, Gabinet odmówił włączenia Maorysów do grupy ryzyka w wieku 50 lub 55 lat, a nie 65 lat, mimo że Maorysi byli bardziej narażeni na hospitalizację i mieli krótszą średnią długość życia. Krytycy argumentowali, że nierówność stanowiła „wyzwanie” podczas wdrażania szczepionek.

Krajowy program badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego był początkowo krytykowany za przyjęcie ogólnego przedziału wiekowego od 60 do 74 lat, podczas gdy co najmniej połowa przypadków raka jelita grubego u Maorysów jest diagnozowana przed 60. rokiem życia (w porównaniu z 30 procent w przypadku osób niebędących Maorysami). Chociaż od tego czasu przedział wiekowy objęty tym programem w przypadku Maorysów i mieszkańców Pacyfiku obniżono do 50 lat, wdrożono go jedynie w trzech prowincjach (Waikato, Terwahiti i Midcentral) bez wyraźnego zobowiązania do zrobienia tego samego w pozostałej części kraju.

W 2023 r. Shane Reti, obecnie minister zdrowia, określił wprowadzenie korekty zapasów w narzędziach ustalania priorytetów planowanych operacji jako obraźliwe. David Seymour, obecnie zastępca sekretarza zdrowia, nazwał to dyskryminacją rasową. Chociaż istnieją wyraźne dowody na to, że Maorysi mają dłuższy czas oczekiwania na planową operację niż osoby niebędące Maorysami, w ramach tej krytyki twierdzi się, że dostosowanie się do rasy (między innymi) dałoby Maorysom nieuczciwą przewagę.

Przykłady te ilustrują, jak trudno jest wdrożyć tak potrzebne środki w celu osiągnięcia sprawiedliwości, gdy wymagają one dostosowanego podejścia do niektórych grup – nie po to, by stworzyć nieuczciwą przewagę, ale by skorygować nieuczciwą niekorzystną sytuację. Takie działania zależą od odwagi politycznej i odpowiedniego budżetu.

Jednak dostosowanie kryteriów włączenia do szczepień przeciwko grypie lub badań przesiewowych w kierunku raka jelita to dość tanie i proste interwencje, które mogą od razu zacząć ratować życie. Na co czekamy?