Zmiana orbity: Rosja kieruje się na wschód po opuszczeniu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej

Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, największa w historii globalna współpraca naukowa i inżynieryjna, od dwóch dekad jest globalnym miejscem spotkań astronautów.

Tylko w tym miesiącu rosyjska rakieta Sojuz przeniosła amerykańskiego astronautę i dwóch rosyjskich astronautów do laboratorium krążącego 420 kilometrów nad powierzchnią Ziemi 9 kwietnia. Osiem dni później kolejny pocisk Sojuz wyniósł na ziemię inne rosyjsko-amerykańskie trio – aw piątek, jeśli pogoda na to pozwoli, SpaceX of America zabierze jeszcze dwóch Amerykanów, Japończyka i Francuza, do 23-letniej stacji.

Jak to jest różnorodne Tam i z powrotemOn jednak dobiega końca. Rosja ogłosiła w tym tygodniu, że wycofa się z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej o wartości 150 miliardów dolarów w 2025 roku, kończąc imponujący okres międzynarodowej współpracy, którego początki sięgają okresu pierestrojki pod koniec zimnej wojny.

Pomimo rosnących napięć między Rosją a Stanami Zjednoczonymi w ciągu ostatniej dekady, agencje kosmiczne obu krajów nadal ściśle ze sobą współpracowały, ramię w ramię ze swoimi odpowiednikami z Europy, Japonii i Kanady. Według NASA od 2000 roku Międzynarodową Stację Kosmiczną odwiedziły 243 osoby z 19 krajów.

„Chociaż na początku pojawiały się pewne trudności, ponieważ rosyjskie i amerykańskie agencje kosmiczne miały bardzo różne sposoby pracy, osiągnęliśmy pewien stopień dojrzałości operacyjnej, więc jeśli chodzi o dynamikę załogi, słyszałem tylko pozytywne opinie o astronautach”. Profesor Anu Oja powiedział, dyrektor Narodowej Akademii Kosmicznej w Wielkiej Brytanii i doradca Europejskiej Agencji Kosmicznej: „Astronauci współpracują”.

We wczesnych latach budowy i montażu jednostek ISS w kosmosie od 1998 roku Rosjanie i ich zachodni partnerzy polegali na sobie. „NASA i ESA nie mogłyby zbudować stacji kosmicznej bez rosyjskiego doświadczenia” – powiedział Oga. „Rosjanie byli mistrzami w budowie modułowej stacji kosmicznej”.

Ze swojej strony zachodnie zespoły potrzebowały rosyjskich pocisków do transportu materiałów i ludzi do iz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Zależność ta wzrosła, gdy NASA wycofała się z promu kosmicznego w 2011 roku, pozostawiając Sojuz jako jedyny dostępny pojazd pasażerski, który może zabrać astronautów na orbitę – źródło dumy Rosji, które zakończyło się w zeszłym roku, kiedy NASA zaczęła używać systemu Elon Musk SpaceX.

Dla pozbawionej gotówki rosyjskiej agencji kosmicznej Roscosmos współpraca z Międzynarodową Stacją Kosmiczną oznaczała bardzo potrzebny dostęp do zachodniego finansowania. NASA wydała 3,9 miliarda dolarów na fotele Sojuz, aby przetransportować astronautów na Międzynarodową Stację Kosmiczną w latach 2011-2019 po wycofaniu wahadłowca, według inspektora generalnego agencji Paul Martina.

Chociaż lot astronauty Marka Vandy’ego na Międzynarodową Stację Kosmiczną w tym miesiącu może nie być ostatnim lotem Amerykanina w rosyjskiej rakiecie, zdecydowana większość astronautów spoza Rosji będzie podróżować albo na SpaceX, albo na pokładzie opóźnionej rakiety Starliner z Boeinga. oczekiwano, że wejdzie w przestrzeń. Serwis w przyszłym roku.

Dla Rosji decyzja o zakończeniu współpracy z Międzynarodową Stacją Kosmiczną ma doprowadzić do dalszej współpracy kosmicznej z Chinami, będącej częścią szerszej osi Kremla w kierunku Pekinu.

Odkąd po raz pierwszy nałożono na Moskwę zachodnie sankcje w odpowiedzi na aneksję Krymu w 2014 r., Która odcięła niektóre kanały finansowe i handlowe, Rosja podwoiła wysiłki na rzecz zacieśnienia więzi z Chinami. Oba kraje zawarły umowy obronne i partnerstwa energetyczne, podczas gdy handel dwustronny prawie się podwoił od 2010 roku, osiągając 110 miliardów dolarów w 2019 roku.

Opierając się na osobistej chemii między Władimirem Putinem i Xi Jinpingiem, dwoma potężnymi przywódcami, stosunki zostały zacieśnione w miarę pogarszania się stosunków z Waszyngtonem w obu krajach.

Ostra retoryka nasiliła się w ostatnich latach z Moskwy i Waszyngtonu, a każde z nich twierdziło, że druga stara się zmilitaryzować przestrzeń kosmiczną. W lipcu Stany Zjednoczone oskarżyły Rosję o wystrzelenie rakiety z jednego ze swoich satelitów w rzekomym teście uzbrojenia, podczas gdy Moskwa oświadczyła, że ​​Stany Zjednoczone „otwarcie traktują kosmos jako teatr wojskowy”.

Rosyjska agencja kosmiczna Roscosmos odrzuciła w zeszłym roku ofertę Stanów Zjednoczonych dotyczącą przyłączenia się do kierowanego przez NASA programu Artemis, którego celem jest ustanowienie stałej obecności człowieka na powierzchni Księżyca. Zgodnie z protokołem ustaleń w marcu Rosja i Chiny zgodziły się stworzyć wspólną bazę księżycową, „aby promować pokojowe badanie i wykorzystanie przestrzeni kosmicznej dla całej ludzkości”.

Również w środę Rosyjska Agencja Kosmiczna poinformowała, że ​​zamierza wystrzelić własną orbitującą stację kosmiczną do 2030 r., Używając specjalnie zbudowanych modułów zaprojektowanych po raz pierwszy dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Niektóre konstrukcje Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pokazują ich wiek. „Dojrzały byłby grzecznym sposobem na założenie go” – powiedziała Oga. „Połączenie architektury sprzętowej końca lat 90. XX wieku z nowoczesnymi laptopami i oprogramowaniem może stanowić interesujące wyzwanie”.

Załogi na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej przez pierwsze piętnaście lat skupiały się na pracach montażowych i inżynieryjnych, co oznacza, że ​​nauka w środowisku mikrograwitacji to krok po kroku.

Astronautka NASA Kate Robins, która wróciła na Ziemię w zeszłym tygodniu, opowiedziała na konferencji prasowej w środę o setkach godzin, które spędziła na orbicie podczas eksperymentów biologicznych, od odczytywania DNA na stacji kosmicznej po hodowanie tkanki ludzkiego serca i warzyw. „Rzodkiewka była pyszna” – powiedziała. „Daliśmy im pięć gwiazdek”.

Najważniejszym obszarem badań Międzynarodowej Stacji Kosmicznej były wysiłki zmierzające do zrozumienia długoterminowego wpływu podróży kosmicznych na zdrowie ludzi w ramach przygotowań do spodziewanych prób kolonizacji Księżyca lub podróży na Marsa.

Przyszłość Międzynarodowej Stacji Kosmicznej nie została jeszcze wynegocjowana po wygaśnięciu obecnych umów o partnerstwie pod koniec 2024 r. „Z technicznego punktu widzenia pozwoliliśmy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej latać do końca 2028 r.” – powiedziała NASA. Financial Times. „Nasza analiza nie wykazała żadnych problemów, które w razie potrzeby uniemożliwiłyby nam ekspansję poza rok 2028”, chociaż systemy zasilania i łączności będą wymagały modernizacji.

Ostatecznie jednak 440-tonowa Międzynarodowa Stacja Kosmiczna dobiegnie końca swojego życia i będzie musiała zostać sprowadzona z powrotem na Ziemię. „Pozbycie się tego nie jest trywialną sprawą” – powiedział Martin Rees, królewski astronom Wielkiej Brytanii. „Musi wylądować na niezamieszkanym obszarze na południowym Pacyfiku”.

Do tego czasu będzie nadal gościł astronautów krążących wokół Ziemi, ale jedna era naprawdę dobiega końca.