Zgłaszano zmniejszone przeżycie całkowite (PFFS) u chorych na NSCLC z mutacją EGFR w porównaniu z durwalumabem u pacjentów z EGFR typu dzikiego.

Badanie PACIFIC-R (NCT03798535) ujawniło, że leczenie durwalumabem (IMFINZI) wiąże się ze zmniejszonym odsetkiem rzeczywistego przeżycia wolnego od progresji (rwPFS) u pacjentów z EGFR– Zmutowany niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC) w porównaniu z pacjentami z EGFR-Dziki typ NSCLC.¹

Jak przedstawiono na Światowym Kongresie Raka Płuca (WCLC) w 2023 r., wskaźniki przeżycia całkowitego (OS) były podobne w obu grupach pacjentów.¹ Mediana raportu rwPFS wykazała 95% CI 10,6 (8,7–27,3 miesięcy) vs. 26,4 (20,5–35,7 miesięcy), a raport mediany OS wykazała 46,3 (46,3-NE – nieosiągnięty [NR]) vs. NR (NE-NE).

„Współczynnik przeżycia w świecie rzeczywistym był niższy wśród pacjentów z EGFRZmutowany niedrobnokomórkowy rak płuc w porównaniu z chorymi na niego EGFR-Widtype NSCLC, podczas gdy OS był podobny. Wyniki leczenia pacjentów z NSCLC z mutacją EGFR były zgodne z wynikami PFS i OS dla tej samej populacji w założycielskim badaniu PACIFIC. Dane te należy oczywiście interpretować ostrożnie ze względu na niewielką liczbę zidentyfikowanych EGFR– Zmodyfikowane w badaniu PACIFIC-R, jak również jego retrospektywny charakter i trwające badanie III fazy, badanie LAURA ocenia skuteczność i bezpieczeństwo leczenia ozymertynibem w leczeniu podtrzymującym u pacjentów z nieresekcyjnym NSCLC z mutacją EGFR w III stopniu zaawansowania, u których nie stwierdzono progresji. „Po chemioradioterapii” – powiedziała podczas prezentacji dr Solange Peters, profesor i kierownik Oddziału Onkologii Medycznej i Programu Nowotworów Klatki Piersiowej na Oddziale Onkologii Szpitala Uniwersyteckiego w Lozannie w Szwajcarii.

Zgodne z wynikami badania III fazy PACIFIC (NCT02125461),² Dzięki któremu durwalumab stał się światowym standardem leczenia przez okres do 12 miesięcy w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuc w stadium III, badanie PACIFIC-R pokazuje obecnie różnicę w skuteczności w zależności od rodzaju nowotworu. Skuteczność w odniesieniu do konsolidacji immunoterapii u pacjentów z EGFRNiepewność dotycząca mutacji NSCLC pozostawała niepewna, co doprowadziło do rozpoczęcia badania PACIFIC-R. Jednakże wskaźniki przeżycia 5-letniego wykazały stratyfikowany współczynnik nawrotów na poziomie 0,55 (95% CI: 0,45-0,68) 33,1% w porównaniu z 19,0%, a 5-letni OS wykazał stratyfikacji współczynnik nawrotów na poziomie 0,72 (95% CI: %: 0,59- 0,89) 42,9% vs. 33,4%.¹

Badanie PACIFIC-R było retrospektywnym badaniem obserwacyjnym, w którym dokonano przeglądu dokumentacji medycznej obejmującej 1154 pacjentów z 10 różnych krajów. Datą zakończenia przeglądu był 30 listopada 2021 r. Spośród pacjentów biorących udział w badaniu 466 pacjentów znało EGFR Przypadek został wykryty poprzez lokalne testy (422 EGFR-Dziki typ i 44 EGFR– Zmutowany). Większy był odsetek chorych EGFR– NSCLC, którzy nigdy nie palili (20,5% w porównaniu z 10,9%) i mieli 70 lat lub więcej (40,9% w porównaniu z 27,3%) w porównaniu z pacjentami EGFR-Dziki typ NSCLC.

Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania było osiągnięcie rwPFS i OS ocenianych przez badacza za pomocą oceny Kaplana-Meiera. rwPFS i system operacyjny są ze sobą powiązane EGFR Sytuacja miała charakter badawczy. Pacjenci kwalifikujący się do badania mieli nieoperacyjnego NSCLC w III stopniu zaawansowania, mieli 18 lat lub więcej, nie wykazano progresji po chemioradioterapii sekwencyjnej lub opartej na pochodnych platyny i zostali włączeni do programu pilotażowego zainicjowanego przez firmę AstraZeneca. Pacjenci objęci programem otrzymywali durwalumab dożylnie w dawce 10 mg/kg co 2 tygodnie w okresie od września 2017 r. do grudnia 2018 r.

Różnica wynosiła 76,3% i 76,9% pacjentów z dostępnymi wynikami testu PD-L1 na poziomie ekspresji 1% lub większym w grupach z EGFRodpowiednio grupa -mutanta i grupa EGFR typu dzikiego. Dla grupy pacjentów z EGFRInhibitory EGFR podano po NSCLC z mutacją durwalumabu jako pierwsze kolejne leczenie u 15/20 pacjentów z przerzutami odległymi.¹

Do zdarzeń niepożądanych doświadczanych przez pacjentów należały przede wszystkim zapalenie płuc 9 (20,5), endokrynopatie 7 (15,9), wysypka/zapalenie skóry 4 (9,1) i zaburzenia żołądkowo-jelitowe 2 (4,5). Część pacjentów cierpiących na EGFRW przypadku -mutanta NSCLC wystąpiło zdarzenie niepożądane budzące szczególne obawy (56,8%), które ograniczało się do zdarzeń, które wystąpiły podczas leczenia durwalumabem i do 90 dni po ostatnim wstrzyknięciu lub rozpoczęciu kolejnego leczenia.¹ Tylko 11,4% zdarzeń niepożądanych doprowadziło do przerwania leczenia durwalumabem.

Jeśli chodzi o dodatkowe badania, w badaniu III fazy LAURA (NCT03521154)3 ocenia się obecnie skuteczność i bezpieczeństwo terapii podtrzymującej ozymertynibem (Tagrisso) u pacjentów w nieresekcyjnym stadium III. EGFR– Zmutowany niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC), który nie uległ progresji po chemioterapii.¹ Pacjenci kwalifikujący się do badania muszą mieć ukończone 18 lat i cierpieć na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium III (NSCLC) z lokalnym/centralnym potwierdzeniem NSCLC. EGFR Delecja eksonu 19 /L858R skok.³

_{Bibliografia:}

_{1. Peters, S., Christof, DC, Field, J. K. i in. OA17.03Rzeczywiste wyniki leczenia durwalumabem po chemioradioterapii u nieoperacyjnego niedrobnokomórkowego raka płuc z mutacją EGFR w III stadium (PACIFIC-R). Zaprezentowane podczas: International Association for the Study of Lung Cancer 2023 World Congress on Lung Cancer; 9-12 września 2023 r.; Singapur. Podsumowanie OA17.03.}

_{2. Antonia SJ, Villegas A, Daniel D i in. Całkowite przeżycie z durwalumabem po chemioterapii w niedrobnokomórkowym raku płuc w stadium III. N Engl J Med. 2018;379(24):2342-2350. doi:10.1056/NEJMoa1809697}

_{3. Lu S, Cassarini I, Cato T i in. Utrzymanie ozymertynibu po ostatecznej chemioterapii u pacjentów z nieoperacyjną mutacją EGFR i dodatnim niedrobnokomórkowym rakiem płuc w III stopniu zaawansowania: badanie LAURA w toku. Rak płuc. 2021;22(4):371-375. doi:10.1016/j.cllc.2020.11.004}