Po prawie 20 latach na orbicie służąc jako port dokowania i śluzy dla rosyjskiej części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), moduł Pirs – zwany także Stykovochny Otsek 1 lub Docking Compartment 1 (DC-1) – stanie się pierwszym element mieszkalny Ze stacji do likwidacji i trwałego usunięcia z kompleksu orbitalnego.
Zgodnie z planem Pirs zostanie oddzielony od portu równorzędnego modułu serwisowego Zvezda o 06:56 EDT / 10:56 UTC w poniedziałek 26 lipca przed ognistym zniszczeniem w ziemskiej atmosferze o 10:51 EDT / 14:51 UTC później tego dnia .
Czas Pierce’a na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej dobiega końca Po udanym uruchomieniu Wielozadaniowego Modułu Laboratoryjnego Nauka, który po kilku początkowych problemach po uruchomieniu jest w drodze do dokowania w czwartek, 29 lipca.
Pirs – bardziej stałe tymczasowe pomieszczenie do cumowania niż planowano
Pirs, co oznacza „molo”, ma swoje początki w stacji kosmicznej Mir-2 – radzieckim projekcie, którego projektowanie rozpoczęto w 1976 roku. Długa i burzliwa historia Mir-2 w końcu znalazła go na początku lat 90., gdy trwały poważne zmiany konstrukcyjne, aby wystrzelić różne jednostki za pośrednictwem wahadłowca Buran.
Po rozpadzie Związku Radzieckiego w grudniu 1991 roku Mir 2 pojawił się w następnym roku Jako czterostanowiskowa stacja – w tym jednostka dokująca, która miała stać się Pirami. W 1993 roku Mir-2 oficjalnie połączył się z długo oczekiwanym modelem NASA / europejska / japońska / kanadyjska Space Freedom Project, aby stać się budulcem Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Pirs, widziany podczas montażu końcowego i napędu przed startem w 2001 r. (Źródło: Roscomos/NASA)
W momencie tworzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej PIERCE miał być tymczasowym uzupełnieniem do rozwiązania pilnego problemu braku miejsc dokowania po stronie rosyjskiej. Główne porty nadiru i zenitu jednostki serwisowej Zvezda zostały zaprojektowane dla większych jednostek głównych pierwotnie planowanych przez Rosję.
Nie były przeznaczone do dokowania statków Sojuz i Progress, co znacznie ogranicza i komplikuje zaopatrzenie i planowanie przydziałów załogi. Pierce pomoże złagodzić ten problem, dodając trzeci Sojuz/ Postęp w porcie dokowania poprzez połączenie się z portem Nazir Zvezda.
Po udanym uruchomieniu konsoli Zarya i modułu serwisowego Zvezda, Pirs wystrzelono 14 września 2001 r. o 23:34:55 UTC za pomocą dopalacza Sojuz-U z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie.
Po umieszczeniu na początkowej orbicie parkingowej, Zmodyfikowana sekcja siły postępu i ciągu Przyłączony do Bazy Pierce rozmieścił swoje panele słoneczne i zaczął manewrować jednostką na wysokości orbitalnej Międzynarodowej Stacji Kosmicznej po dwudniowym profilu spotkania.
Pierce pomyślnie przeprowadził automatyczne dokowanie do Zvezda nadir o 01:05 UTC 17 września 2001 r. Jednostka napędowa i napędowa Progress oddzieliła się od Pirs 26 września, ewakuując pasywny port dokowania Sojuz/Progress.
W momencie jego przybycia pierwotny plan zakładał usunięcie Pirsów i zastąpienie ich w 2006 roku Globalną Jednostką Dokującą, znacznie większym, wielofunkcyjnym elementem Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
#MCK #Moskwa Dałem przejść do dezaktywacji #DC1 # przebijać. Poprzednie gniazda są zainstalowane w postępowym pojeździe, aby # przebijać Stamtąd czerpie siłę. # ISS # Eksp. 65 #MLM #Nauki
– Ian Benecken (@Ian_Benecken) 24 lipca 2021
Z powodu chronicznego niedofinansowania Global Docking Unit została zlikwidowana, podobnie jak jedna z dwóch jednostek badawczych, do których została przyłączona. W 2004 roku podjęto decyzję o zmianie zapasowej wersji Zaryi, FGB-2, na uruchomiony obecnie Wielozadaniowy Moduł Laboratoryjny Nauka z dodaniem węzła cumowniczego Prichal.
Plan usunięcia Pirów, aby zrobić miejsce dla nowej jednostki, został przeniesiony do Nauka Design.
Po tym, jak Pierce dotarł na stację, trzyosobowa załoga Ekspedycji 3 trzykrotnie odbyła spacery kosmiczne, aby zakończyć połączenia elektryczne i danych między Pierce’em i Zvezdą. Dwa dodatkowe dźwigi Strela zostały również dostarczone do jednostki za pośrednictwem promów kosmicznych Discovery i Atlantis w misjach STS-96 i STS-101.
Sam Pierce ma długość 4,91 m, średnicę 2,55 m, pojemność wewnętrzną 13 m3 i masę 3580 kg. Został zaprojektowany, aby zacumowany statek kosmiczny Progress mógł przesyłać paliwo do układów napędowych w Zaryi i/lub Zvezdzie. .
Pierwszym statkiem kosmicznym, który zadokował do Pirs, był załogowy Sojuz TM-33, który przeniósł się z portu Zarya nadir do Pirs nadir 20 kwietnia 2002 roku. Fizyczne dokowanie miało miejsce tego dnia o 09:37 UTC.
Pierwszy spacer kosmiczny Pirs odbył się 8 października 2001 roku (w ramach wyposażenia jednostki). Wreszcie, Pierce obsługiwał 52 spacery kosmiczne z rosyjskiej części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, ostatnio 29 maja 2019 r.
Strona internetowa jednostki Pierce. (Źródło: WikiCommons, Użytkownicy Penyulap i Craigboy)
Od pięciu lat pierwotnej służby Pierce służył programowi ISS przez mniej niż 20 lat na orbicie.
Usunięcie części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
Sobota 24 lipca Rosyjska załoga Oleg Novitsky i Peter Dubrov Zamknij i uszczelnij drzwi Pirs i wyloty Zvezda nadir, a następnie przeprowadź kontrolę szczelności, aby zapewnić dobre uszczelnienie przed fizycznym oddzieleniem jednostki.
Rano w poniedziałek 26 lipca o 06:53 EDT / 10:53 UTC zostaną wysłane rozkazy usunięcia śrub, które Pierce połączył z Zvezdą 20 lat temu. Ten zautomatyzowany trzyminutowy proces osiągnie szczyt o 06:56 EDT / 10:56 UTC z fizyczną separacją jednostki Pirs od Zvezdy.
Będzie to pierwszy raz, kiedy moduł Międzynarodowej Stacji Kosmicznej zostanie na stałe usunięty z kompleksu.
W momencie rozerwania sprężyny wypychają pojazd Pirs/Progres MS-16 ze stacji. Progress MS-16 zadokowany do Pirs 17 lutego 2021 o 06:27 UTC w ramach misji zaopatrzenia z dodatkowym zwrotem akcji: Progress MS-16 nigdy nie zerwie się z Pirsami, jeśli wszystko pójdzie dobrze z premierą Nauki.
Nominalne dane balistyczne dla okrętów desantowych # PostępMS16 i samotność #Molo Z rosyjskiej części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej: https://t.co/svPeKdbaiy
📍 Fizyczna separacja – 13:56 czasu moskiewskiego 📍
📍 Uruchom silnik poza orbitą – 17:01
📍 Niepalne elementy spadające na Ocean Spokojny – 17:51 pic.twitter.com/Xsn6ILcLoN– roskosmos 25 lipca 2021
(Tłumaczenie tweeta: „Nominalne dane balistyczne do odsprzęgania # PostępMS16 i samotność # przebijać Z rosyjskiej części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej: roscosmos.ru/31961/. fizyczna separacja – 13:56 czasu moskiewskiego; uruchomienie silnika poza orbitą – 17:01; Elementy gaśnicze wpadają do Pacyfiku – 17:51 🙂
Po wypchnięciu sprężyn Pirs/Progress MS-16 z dala od ISS, wysuwanie odczeka 10 sekund przed aktywacją kontroli pozycji i odczeka do trzech minut po fizycznej separacji, aby wykonać separację separacji.
Ten ośmiosekundowy manewr spowoduje zmianę prędkości o 0,42 m/s i zacznie szybciej oddalać duet od Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Trzy godziny po zadokowaniu, o 10:01:22 EDT/14:01:22 UTC, deorbit zacznie się palić, spowalniając Pirs/Progress MS-16 o 120 m/s i zmieniając kształt orbity. do atmosfery nad Oceanem Spokojnym. To nagrywanie zakończy się o 10:18:59 EDT / 14:18:59 UTC.
Powrót do atmosfery nastąpi o 10:42:30 EST / 14:42:30 UTC, a pozostałe elementy z Pirs and Progress spadną bez szwanku do Oceanu Spokojnego około 10:51 EST Stanów Zjednoczonych / 14:51 UTC.
(Główne zdjęcie. Pierce przybywa na Międzynarodową Stację Kosmiczną 17 września 2001 r. Źródło: NASA)
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Nowy raport WHO pokazuje, jak miasta przyczyniają się do postępu w zapobieganiu chorobom niezakaźnym i urazom
Naukowcy identyfikują „najlepszy punkt” bezpiecznej operacji po zawale serca
Badanie wykazało, że 20% dzieci chorych na zapalenie płuc nie otrzymuje antybiotyków