Wyszukiwanie — ThePrint — ANIFeed

Londyn [UK], 19 marca (ANI): Aktywność fizyczna może poprawić jakość życia i nasilenie objawów związanych z ruchem u pacjentów z chorobą Parkinsona. Według wstępnego przeglądu dostępnych badań Cochrane, każdy rodzaj ustrukturyzowanego ćwiczenia jest lepszy od żadnego.

W przeglądzie przeanalizowano 156 badań z randomizacją, w których porównywano ćwiczenia z brakiem ćwiczeń, różnymi rodzajami ćwiczeń i całkowitym brakiem ćwiczeń. Wzięło w nim udział 7939 osób z całego świata, co czyni go największym i najbardziej wszechstronnym przeglądem systematycznym wpływu ćwiczeń na pacjentów z chorobą Parkinsona.

Zrecenzowano z Cochrane, współpracy niezależnych międzynarodowych ekspertów, kierowanej przez dr Elke Kalbe, profesor psychologii medycznej na Uniwersytecie w Kolonii, Niemcy. Badanie wykazało, że ćwiczenia fizyczne, począwszy od tańca, ćwiczeń na bazie wody, treningu siłowego i oporowego oraz ćwiczeń wytrzymałościowych, po tai chi, jogę i fizykoterapię, przyniosły łagodną lub znaczącą poprawę nasilenia i jakości związanych z ruchem ruchów. („kinetyczne”) objawy. z życia.

„Choroba Parkinsona to postępujące zaburzenie układu nerwowego, które dotyka głównie osoby w wieku powyżej 60 lat” – powiedział profesor Kalbe. Objawy zaczynają się stopniowo i obejmują problemy z poruszaniem się, takie jak drżenie, sztywność, spowolnienie ruchu, równowaga i brak koordynacji. Ludzie mogą również doświadczać problemów emocjonalnych i nastroju, zmęczenia, problemów ze snem i trudności poznawczych. Choroby Parkinsona nie można wyleczyć, ale objawy można złagodzić, a pomocna może być również fizjoterapia lub inne formy ćwiczeń. Do tej pory nie było jasne, czy niektóre rodzaje ćwiczeń działają lepiej niż inne. Chcieliśmy dowiedzieć się, które ćwiczenie jest najlepsze dla poprawy mobilności i jakości życia”.

Średni wiek uczestników badań objętych przeglądem mieścił się w przedziale od 60 do 74 lat. Większość miała łagodną lub umiarkowaną chorobę i nie miała znaczącego upośledzenia procesów myślowych. Przegląd wykazał, że większość rodzajów ćwiczeń działała równie dobrze dla uczestników, jak brak ćwiczeń fizycznych.

Pierwszy autor recenzji, Moritz Ernst, jest członkiem Cochrane Hematology i wiceprzewodniczącym Grupy Roboczej ds. Medycyny Opartej na Dowodach, którą kieruje współautorka badania, profesor Nicole Schewitz, w Szpitalu Uniwersyteckim w Kolonii . Powiedział: „Zauważyliśmy klinicznie znaczącą poprawę nasilenia objawów motorycznych w przypadku większości rodzajów ćwiczeń. Obejmowało to taniec, trening poprawiający chód, równowagę i ruch, trening złożony z wielu ćwiczeń i trening umysłu i ciała.

„Zaobserwowaliśmy podobne korzyści w nasileniu objawów motorycznych w przypadku treningu na bazie wody, treningu siłowego i oporowego oraz treningu wytrzymałościowego, ale szacunki poprawy były nieco niedokładne, co oznacza, że ​​nie jesteśmy pewni, czy te ulepszenia mają znaczenie kliniczne.

„Jeśli chodzi o wpływ na jakość życia, zaobserwowaliśmy korzystne klinicznie korzystne efekty treningu na bazie wody oraz potencjalnie znaczące klinicznie efekty kilku ćwiczeń, takich jak trening wytrzymałościowy, trening umysł-ciało, trening poprawiający chód, trening równowagi i mobilności i wiele ćwiczeń. Ponownie, te szacunki były nieco niedokładne.

Pewność oszacowań wpływu różnych form ćwiczeń na objawy była różna, ponieważ niektóre badania były bardzo małe i nie wszystkie dostarczyły informacji na temat nasilenia objawów ruchowych i jakości życia wszystkich uczestników. Jednak autorzy twierdzą, że ich przegląd podkreśla, że ​​większość rodzajów ćwiczeń przyniosła znaczącą poprawę i znaleźli niewiele dowodów na znaczącą różnicę między różnymi ćwiczeniami.

Profesor Kalbe powiedział: „Uważamy, że nasze odkrycia są dobrą wiadomością, ponieważ sugerują, że osoby z chorobą Parkinsona mogą odnieść korzyści z różnych ustrukturyzowanych programów ćwiczeń w celu poprawy nasilenia objawów motorycznych i jakości życia. Nasz przegląd podkreśla ogólne znaczenie ćwiczeń fizycznych, podczas gdy dokładny rodzaj ćwiczeń może być drugorzędny. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na osobiste preferencje osób z chorobą Parkinsona, aby zmotywować ich do trzymania się programu ćwiczeń. KAŻDE ĆWICZENIE JEST WAŻNE!

„Należy zauważyć, że nasze odkrycia nie wykluczają, że niektóre objawy motoryczne można skuteczniej leczyć za pomocą programów, takich jak fizjoterapia, które są specjalnie zaprojektowane dla osób z chorobą Parkinsona”.

Pan Ernst podsumował: „Chociaż nasze wyniki są dość obiecujące dla osób z chorobą Parkinsona, pewność co do dowodów na skuteczność różnych rodzajów ćwiczeń i potencjalne różnice między nimi była zwykle ograniczona. Było tak również dlatego, że większość badań bardzo mała próba.Chociaż przeprowadzono już wiele badań w tej dziedzinie, zachęcamy badaczy do prowadzenia większych badań z jasno określonymi próbami, ponieważ pomogłoby to w wyciąganiu wniosków z większą pewnością.Ponadto byłoby wspaniale aby zobaczyć badania, które koncentrują się na osobach z bardziej zaawansowaną chorobą i zaburzeniami myślenia, abyśmy mogli zobaczyć, czy ćwiczenia fizyczne mogą być również korzystne dla tych osób”. Ulubiony

Ten raport jest generowany automatycznie z serwisu informacyjnego ANI. ThePrint nie ponosi odpowiedzialności za ich treść.