Wstydź się: jak prezydent Zełenski wykorzystuje przemówienia, aby uzyskać to, czego potrzebuje

Paul Adams, korespondent dyplomatyczny BBC

Podczas gdy jego armia zaciekle walczyła na polach bitew Ukrainy, Wołodymyr Zełenski prowadził wojnę medialną ze stolicami świata zachodniego.

W ciągu dwóch tygodni przemawiał w 10 parlamentach i wszędzie dostawał owacje na stojąco.

Na żywo przez link wideo z oblężonej stolicy, ubrany w zieloną koszulę i jasnowłosy przez kilka dni, często wychodzi z salutem pięści. Kiedy zaczynają się oklaski, znikają. Jest w końcu facetem, który się spieszy, ma naprawdę egzystencjalne sprawy do załatwienia.

„Wie, jak ucieleśnić ducha narodu” — mówi Jonathan Eyal z Royal United Services Institute. „Nie tylko w mowie, ale także w sposobie, w jaki się pojawia, w swoim tle, gdzie mówi”.

Taki sam ale inny

Przemówienia, które rozpoczęły się przemówieniem do parlamentarzystów w Londynie 3 marca, mają jeden pilny cel – mobilizację międzynarodowego poparcia – a prezydent Zełenski kontynuuje serię wysoce zdecydowanych przesłań.

Od upadku muru berlińskiego po ataki z 11 września na Nowy Jork i Waszyngton, Zełenski wykorzystuje epickie wydarzenia i traumę narodową.

W Paryżu środę oparto na narodowym motcie „Wolność, egality, brat”. W Japonii pojawiło się widmo katastrofy nuklearnej.

Referencje nie są dokładne. Nie powinny. Są instynktowne.

Zełenski nie marnuje czasu, by dojść do tego punktu. W ciągu minuty lub dwóch swojego przemówienia w Londynie porównywał 13-dniową wojnę na Ukrainie do bitwy o Anglię, bitwy, która określiła epokę tego kraju podczas II wojny światowej.

Poprzez Szekspira („Być albo nie być”) nieuchronnie dotarł do Winstona Churchilla. Zełenski nie wspomina o brytyjskim przywódcy wojennym, ale umiejętnie zmodyfikował ikoniczną mowę Churchilla z 4 czerwca 1940 r., by dopasować ją do geografii Ukrainy.

„Będziemy walczyć w lesie, na polach, na plażach, w miastach i wsiach, na ulicach, będziemy walczyć na wzgórzach” – powiedział.

Ale w miarę postępu parlamentarnej wizyty Zełenskiego wkradły się inne, ostrzejsze uwagi. Nie bał się skarcić Zachodu za to, co uważał za brak odpowiedniego wsparcia.

moc wstydu

„W obu przemówieniach mówił, jakim jesteś człowiekiem?” mówi Nomi Claire Lazar, profesor spraw publicznych i międzynarodowych na Uniwersytecie w Ottawie, która bada dyskurs polityczny. „Jakim narodem jesteś? Jeśli nie dotrwasz do tej chwili, wstydź się”.

W przemówieniu do Kongresu USA, wypełnionym odniesieniami do Pearl Harbor, Martin Luther King i Mount Rushmore zbesztali swoją publiczność wyraźnie niedyplomatycznym językiem. „Prosimy o odpowiedź” – błagał. „Aby odpowiedzieć na terroryzm. Czy prosimy o zbyt wiele?”

Prezydent Zełenski wykorzystał wstyd, aby przekazać swoje przesłanie do włoskiego parlamentu

Przemawiając we wtorek do niższej izby włoskiego parlamentu, prezydent Zełenski po raz kolejny uciekł się do zawstydzenia swojej audytorium, zauważając, że członkowie kręgu Putina spędzali wakacje we Włoszech.

Upomniał: „Nie bądź rajem dla morderców”.

Profesor Lazar mówi, że jako głowa kraju cierpiącego z powodu nieuzasadnionej inwazji Zełenski miał rację. „Naprawdę nie możesz iść do zagranicznych legislatur i wstydzić się, chyba że już określiłeś się jako sędzia moralny” – mówi Lazar.

Z jego wyjątkowej perspektywy, jako przywódcy kraju właśnie podbitego, niesprowokowanego, jest być może zrozumiałe, że Zełenski odczuwał potrzebę otrząsania się ze swoich słuchaczy.

– Myślę, że w nim i jego zespole jest trochę frustracji – mówi Orysia Lutsevych z think tanku Chatham House. „Nie czują, że ludzie zostali wystarczająco wstrząśnięci na ziemi”.

gorące brawa

Kanadyjscy ustawodawcy zgotowali prezydentowi Ukrainy owację na stojąco, która trwała prawie trzy minuty po przemówieniu z 15 marca.
Zdjęcie: Francja Agencja prasowa

READ  Kryzys związany z kosztami życia: rosnące koszty banku żywności Tauranga, spadająca liczba ratunkowych zasobów żywnościowych w Dobrym Sąsiedztwie

W każdym ze swoich przemówień, napisanych wspólnie przez bliskiego współpracownika Dmitra Łytwyna, Zełenski miał porywającą publiczność: entuzjastycznie nastawionych polityków jego nieortodoksyjnym i bezpośrednim przemówieniem, a także skupionych w niewygodnym świetle słusznego gniewu ukraińskiego przywódcy.

Ale rozmawia również ze swoimi ludźmi.

Mówi po ukraińsku i unika ostrych garniturów, które zwykle kojarzą się z tego typu krajobrazem politycznym. To niezwykły zwrot dla polityka, którego popularność spadła na kilka miesięcy przed wybuchem wojny.

Kanadyjscy prawodawcy dali Zełenskiemu owację na stojąco, która trwała prawie trzy minuty

Aż do wojny przeszłość Zełenskiego jako komika była często ciężarem. Atakowany nagle stał się atutem.

„Komedianci żyją dzięki ścisłej współpracy z publicznością” — mówi Lazar. „To uczucie, które sprawia, że ​​czujemy się niekomfortowo. Co sprawia, że ​​jesteśmy radośni. Co nas rozśmiesza”.

Przedstawienie, ze swoim prostym, pozbawionym ozdób przesłaniem – zrób więcej, aby nam pomóc – ma ostatnią publiczność: lokalną opinię publiczną na Zachodzie.

„Próbuje wywierać taką presję od dołu” – mówi Lazar. „Lokalna presja na rządy, co jest szczególnie ważne, ponieważ to, o co prosi, jest naprawdę drogie”.

i ustalanie agendy

O to w końcu chodzi. Zełenski nie wyruszył w tę wirtualną podróż po światowych parlamentach tylko po to, by zyskać sympatię. Ukraina walczy o swoje istnienie i może kontynuować to tylko dzięki ogromnej i trwałej pomocy wojskowej ze strony sojuszników.

Od tygodni prezydent Zełenski prosi NATO o utworzenie strefy zakazu lotów nad Ukrainą. Wie, że tego nie dostanie. Ale może dostanie kolejną najlepszą rzecz. „Myślę, że mówią »strefa zakazu lotów«, bo jeśli to odmowa, to co dają w zamian?” mówi Łucewycz. „Myślę, że taka jest strategia”.

We wtorek szef biura Zełenskiego Andriej Jermak zaproponował alternatywy dla strefy zakazu lotów. „Proszę wprowadzić strefę zakazu lotów lub dać nam niezawodne systemy obrony przeciwlotniczej” – powiedział.

Podejmowane są już wysiłki na rzecz poprawy obrony przeciwlotniczej Ukrainy, a USA podobno rozważają dostarczenie przestarzałego, ale skutecznego sprzętu radzieckiego.

Jonathan Eyal mówi, że niestrudzone podejście Zełenskiego przynosi efekty.

Kiedy zachodni przywódcy zbliżają się do dnia intensywnych dyskusji na temat wojny, „planem będzie dokładnie to, do czego należy dostarczyć inny sprzęt” – powiedział.

– BBC