Wpływ wcześniejszej infekcji SARS-CoV-2 i szczepienia na infekcję Omicron

W niedawnym badaniu opublikowanym w medRxiv* Serwer preprint Naukowcy zbadali skutki wcześniejszego zakażenia SARS-CoV-2 i szczepienia przeciwko zakażeniu Omicron SARS-CoV-2.

tło

Zakażenie wcześniejszym szczepieniem przeciwko chorobie koronawirusowej 2019 (COVID-19) prowadzi do powstania odporności hybrydowej, która zmniejsza ryzyko rozwoju mikronowej infekcji SARS-CoV-2 w porównaniu z samą immunizacją. Zwiększone stosowanie samodzielnie przeprowadzanych testów antygenowych, a także choroby, w przypadku których nie były one testowane, mogą wpływać na wyniki tych badań kliniczno-kontrolnych. Związek między sekwencją i ilością zdarzeń immunizacyjnych w odniesieniu do odporności hybrydowej w odpowiedzi na infekcję Omicron i stężeniami krążących przeciwciał pozostaje niejasny.

o studiowaniu

W tym badaniu naukowcy określili ochronny wpływ wcześniejszej infekcji i szczepionek przeciwko zakażeniu SARS-CoV-2 Omicron.

Od maja 2021 r. do grudnia 2021 r. do rekrutacji uczestników do badania Vaccine COVID-19 Study (VASCO) wykorzystywano losowe mailingi i kampanie w mediach społecznościowych. Uwzględniono osoby dorosłe mieszkające w społeczności w wieku od 18 do 85 lat, a osoby w wieku od 60 do 85 lat były zaniepokojone pobieraniem próbek. Na początku badania uczestnicy wypełnili kwestionariusz dotyczący danych demograficznych, szczepień przeciwko COVID-19, wcześniejszej infekcji SARS-CoV-2 i chorób współistniejących.

Miesięczne ankiety uzupełniające obejmowały pytania dotyczące szczepień przeciwko COVID-19, objawów podobnych do COVID-19 i praktyk testowania. Po pierwszym roku uczestnictwa ankiety uzupełniające były zbierane kwartalnie, a nie co miesiąc. Uczestnicy są również zobowiązani do zgłaszania każdej szczepionki na COVID-19, a także każdego pozytywnego testu na SARS-CoV-2 za pomocą aplikacji internetowej, aby umożliwić gromadzenie danych w czasie rzeczywistym.

Uczestnicy zostali poproszeni o pobranie własnych opuszek palców do analizy surowicy na początku badania, a także co sześć miesięcy w okresie obserwacji. W stosownych przypadkach uczestnicy zostali również poproszeni o dostarczenie próbki z palca 1 miesiąc po wyjściowym harmonogramie szczepień SARS-CoV-2. Uczestnikom, u których wystąpiły objawy przypominające COVID-19 lub którzy mieli bliski kontakt z osobą zakażoną SARS-CoV-2, zapewniono samodzielny test antygenowy.

Wyniki badania obejmowały zakażenie SARS-CoV2 przez cały okres badania. Zakażenie COVID-19 zostało określone na podstawie dowolnego zgłoszonego przez siebie pozytywnego testu SARS-CoV-2 i wykrycia lub czterokrotnego wzrostu przeciwciał SARS-CoV-2 (N).

wyniki

W okresie od 10 stycznia 2022 r. do 1 września 2022 r. łącznie 43 257 osób zgłosiło 8 291 966 osobodni i 20 418 przypadków SARS-CoV-2. Około 11% tych infekcji zostało zdiagnozowanych wyłącznie na podstawie przeciwciał N, a pozostałe zostały zgłoszone na podstawie pozytywnego (samo) testu SARS-CoV-2. Również 12,9% z 9727 infekcji, które wystąpiły przed okresem badawczym, zostało wykrytych przez same przeciwciała anty-N, podczas gdy pozostałe zostały zdiagnozowane przez pozytywny (autotest).

Odporność hybrydowa zapewniała lepszą ochronę przed zakażeniem Omicron SARS-CoV-2 niż odporność uzyskana ze szczepionki do 30 tygodni od ostatniej immunizacji we wszystkich trzech grupach, w tym u osób z dwoma, trzema lub czterema wcześniejszymi immunizacjami. Zmniejszenie ryzyka o 71% do 85% zaobserwowano w ciągu czterech do dziesięciu tygodni po ostatnim szczepieniu w porównaniu z odpornością wywołaną szczepionką.

Można dokonać porównania z odpornością indukowaną infekcją dla osób, które przeszły dwa wcześniejsze szczepienia. W okresie badawczym niezwykle rzadko zdarzało się, aby ludzie mieli więcej niż jedną wcześniejszą infekcję i nie byli zaszczepieni. W warstwie dwóch poprzednich przypadków immunizacji odporność wywołana infekcją zapewniała lepszą ochronę niż odporność hybrydowa; Jednak ta różnica nie okazała się istotna statystycznie.

W porównaniu z odpornością indukowaną szczepionką, ochrona przed zakażeniem SARS-CoV-2 zanikała szybciej w czasie od poprzedniego epizodu odporności hybrydowej. Na przykład w klasach z trzema wcześniejszymi epizodami immunizacji odporność hybrydowa i stymulowana szczepionką na zakażenie SARS-CoV-2 była o około 80% niższa i o 33% niższa 30 do 40 tygodni później w porównaniu z 4 do 10 tygodniami od ostatniego zdarzenia.

Odporność hybrydowa konsekwentnie zapewniała lepszą ochronę przed infekcją, dopóki nie zbliżyła się do poziomu odporności wywołanej szczepieniem po 30 do 40 tygodniach. Ponadto średnie geometryczne stężenia (GMC) związane z odpornością hybrydową były niższe niż te dla odporności wywołanej szczepionką po 20 do 30 tygodniach.

Podobne wskaźniki utraty przeciwciał SARS-CoV-2(S) zaobserwowano w przypadku immunogenów zawierających wyłącznie szczepionki i hybrydowych. Warto zauważyć, że w warstwach z trzema poprzednimi atakami immunizacji spadek stężenia przeciwciał S między 30 a 40 tygodniem oraz między 4 a 10 tygodniem dla immunogenu hybrydowego i stymulowanego szczepionką wyniósł 64%. Co więcej, wartości GMC były znacząco niższe dla odporności indukowanej infekcją niż dla odporności hybrydowej lub indukowanej szczepionką, chociaż odporność indukowana infekcją była wysoce skuteczna. Szacunki te są jednak oparte na małych próbach i dlatego są niepewne.

Niezależnie od liczby lub rodzaju nawrotów immunizacji, poziom przeciwciał S był związany z ryzykiem zakażenia w ciągu 3 tygodni od otrzymania próbki surowicy w kierunku odpowiedzi na dawkę. Zaobserwowano to jako 71% zmniejszenie infekcji wśród osób z najwyższym stężeniem przeciwciała S w porównaniu z tymi z najniższymi stężeniami.

wniosek

Wyniki badania wykazały, że odporność hybrydowa zapewnia lepszą ochronę przed zakażeniem SARS-CoV-2 Omicron w porównaniu z odpornością wywołaną szczepionką. Efekt ten wydaje się być niezależny od kolejności lub ilości przypadków immunizacji. Jednak zarażenie się wieloma infekcjami i szczepieniami, gdy dana osoba nie jest szczególnie podatna, może zapewnić ochronę przed poważnymi konsekwencjami w czasach skrajnej wrażliwości lub wprowadzenia nowych wariantów.

*Ważna uwaga

medRxiv publikuje wstępne raporty naukowe, które nie są recenzowane i dlatego nie powinny być uważane za rozstrzygające, kierujące praktyką kliniczną/zachowaniami zdrowotnymi lub traktowane jako twarde informacje.