Wojna między Izraelem a Hamasem: Liczba Izraelczyków, którzy otrzymali wizy wjazdowe do Nowej Zelandii, jest większa niż liczba Palestyńczyków od początku konfliktu

Imigracja Nowej Zelandii (INZ) potwierdziła, że ​​liczba wniosków otrzymanych w różnych kategoriach wiz czasowych i pobytowych od obywateli Izraela jest pięciokrotnie wyższa niż liczba wniosków składanych przez obywateli Palestyny. Zatwierdzono siedem razy więcej wiz dla obywateli Izraela niż dla obywateli Palestyny.

Wiadomości TAO Może ujawnić dokładną liczbę wiz wydanych przez INZ w następstwie okrucieństw popełnionych przez Hamas wobec Izraelczyków, co zapoczątkowało nową fazę długiego konfliktu między Izraelem a Palestyńczykami.

Od 7 października INZ otrzymało 145 wniosków dotyczących wiz tymczasowych i pobytowych dla obywateli Izraela, z których 64 zostało zatwierdzonych, a 75 jest nadal ocenianych.

Dla porównania, złożono 27 wniosków w ramach dwóch kategorii wiz dla obywateli Palestyny, z których dziewięć zostało zatwierdzonych, a 13 jest nadal w trakcie oceny.

INZ zauważyło, że wnioski pochodzą od wnioskodawców wewnętrznych i zewnętrznych. Minister imigracji Erica Stanford powiedziała w środę w parlamencie, że nie wiadomo jeszcze, czy wnioskodawcy pochodzą z Gazy.

„Nowa Zelandia jest głęboko zasmucona eskalacją kryzysu i ofiarami śmiertelnymi w konflikcie między Izraelem a Gazą” – powiedział Simon Sanders, pełniący obowiązki głównego urzędnika imigracyjnego.

„Rząd w dalszym ciągu ściśle monitoruje sytuację wraz z naszymi partnerami. Nowa Zelandia wspiera wysiłki humanitarne Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża i Światowego Programu Żywnościowego mające na celu zaspokojenie pilnych potrzeb humanitarnych w Gazie.

„Rozumiemy trudną sytuację, jaką ten kryzys powoduje dla tak wielu osób, i składamy najgłębsze wyrazy współczucia tym, którzy zostali oddzieleni od swoich bliskich w tym trudnym czasie”.

Od początku konfliktu między Izraelem a Strefą Gazy INZ twierdzi, że wprowadziło procesy zapewniające spójność i priorytetyzację wszelkich wniosków otrzymanych od osób mieszkających w tych lokalizacjach.

Procesy obejmują wszystkie wnioski o wizę turystyczną składaną przez obywateli Palestyny ​​i Izraela, które są rozpatrywane w tym samym biurze. Utworzono także skrzynkę pocztową, w której mogą ubiegać się wnioskodawcy ubiegający się o wsparcie za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Handlu (MFAT), aby poprosić o priorytetowe traktowanie wniosków.

W ciągu ostatnich dziewięciu tygodni w Strefie Gazy zginęło prawie 20 000 osób, w większości Palestyńczyków, z czego 70% to kobiety i dzieci. Kolejne 1,9 miliona osób zostało wysiedlonych, co stanowi ponad 85% całkowitej populacji Gazy.

Sanders twierdzi, że urzędnicy imigracyjni zapewniają MFAT indywidualne porady i wsparcie dla MFAT obywateli i stałych mieszkańców Nowej Zelandii próbujących opuścić Gazę i udać się do Nowej Zelandii.

Wiadomości TAO MFAT rozumie, że MFAT pomógł 20 osobom w opuszczeniu Gazy i że osoby te są obywatelami Nowej Zelandii, stałymi mieszkańcami i członkami ich rodzin (współmałżonkowie lub dzieci pozostające na utrzymaniu).

Rzecznik Ministerstwa Handlu Zagranicznego mówi: „Uzyskiwanie zezwoleń dla poszczególnych osób na opuszczenie Gazy to złożony proces, wymagający zgody zarówno Izraela, jak i Egiptu oraz zapewnienia egipskiego rządu, że osoby, które wspieramy, opuszczą Egipt w ciągu 72 godzin”.

„Minister spraw zagranicznych zapewnił mnie, że wszyscy obywatele i stali mieszkańcy Nowej Zelandii, którzy chcieli opuścić Gazę, już wyjechali i jest to priorytet dla nowego rządu” – powiedział Stanford.

Dyskutowano, czy rząd przyzna Palestyńczykom wizy specjalnej kategorii, tak jak miało to miejsce w 2022 r. Ukraińcom uciekającym przed konfliktem. Stanford twierdzi, że sytuacja z Ukrainą była inna, ponieważ poprzedni rząd był w stanie współpracować z Wysokim Komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców ( UNHCR) i partnerzy międzynarodowi Aby wydostać uchodźców.

Sanders twierdzi, że wszelkie decyzje dotyczące zmian w polityce imigracyjnej będą należały do ​​rządu.

„Ukraina była wyjątkowym przypadkiem, biorąc pod uwagę skalę, skalę i charakter konfliktu oraz fakt, że UNHCR nie był w stanie skierować ludzi do Nowej Zelandii w ramach przyjętej przez nas liczby uchodźców, co oznacza, że ​​nie było żadnych dróg dla uchodźców z Ukrainy” – dodał. On mówi.

„Afganistan był także kolejnym przypadkiem, w którym wyjątkowe okoliczności wymagały ukierunkowanego podejścia, a obywatele Afganistanu byli narażeni na ryzyko krzywdy w związku z pracą w Siłach Obronnych Nowej Zelandii i innych agencjach w Afganistanie”.

Głównym sposobem, w jaki Nowa Zelandia wspiera międzynarodową sytuację uchodźców, jest liczba uchodźców, której roczny limit wynosi 1500 osób rocznie. Uchodźcy są przyjmowani w ramach systemu kwotowego i kierowani do INZ przez Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. INZ przyczynia się także do finansowania międzynarodowych operacji pokojowych, rozbrojenia i pomocy humanitarnej za pośrednictwem Organizacji Narodów Zjednoczonych i organizacji pozarządowych.

13 grudnia premierzy Australii, Kanady i Nowej Zelandii wydali wspólne oświadczenie, w którym wezwali do ponownego zaprzestania konfliktu w Gazie i wsparcia pilnych międzynarodowych wysiłków na rzecz osiągnięcia trwałego zawieszenia broni.