Witamy na Helu, nieoczekiwanym kawałku wakacyjnego raju na plaży – w słonecznej Polsce

Pogoda była, no cóż, bardziej brytyjska niż ostatnio w Wielkiej Brytanii. Powiedziano mi, że mam się spodziewać stosunku słońca do deszczu 3:1 i to właśnie otrzymałem. Wieczorem była nuta jesieni. Wygoda. Szedłem po drewnianym molo (najdłuższym w Europie) przed rodzinami w krótkich spodenkach i T-shirtach, ignorując gęstą mżawkę. Na brzegu unosiły się wiatrochrony.

Kontynuowaliśmy podróż na północ, omijając wybrzeże na Kaszuby. Kulturowo region ten wyróżnia się od reszty Polski własnym dialektem. Pod względem geograficznym jest to polska odpowiedź na Pojezierze (istnieje nawet literacki związek: niemiecki noblista Günter Grass znany jest jako Kaszub). To oszałamiająca kraina połyskujących buków, zielonych pól i dziewiczych jezior. Zanurz się do środka, wyjdź, popijaj piwo na molo i powtarzaj.

Droga do Helu

Ale teraz Hill był kuszony. 22-kilometrowa mierzeja stała się celem turystycznym dopiero w latach 90. XX wieku. Wcześniej była to baza wojskowa. Kontynuował walkę z nazistami po zdobyciu reszty Polski i pozostał ufortyfikowany przez lata komunizmu. Z sosnowych lasów wyróżniają się wieże strażnicze, a do dziś zachował się zestaw podziemnych tuneli, w których odbywają się świąteczne przyjęcia. Jak znalazłem gdzie indziej podczas mojej podróży, przeszłość i teraźniejszość osiadły na drodze do pokojowego współistnienia.

Istnieje wiele sposobów, aby się tam dostać, w tym autobus (oczywiście 666) z Gdańska. Ale jeśli nie używasz dużo sprzętu plażowego, nie polecam jazdy (tak jak ja). Do poniedziałku droga na wzgórze była zatłoczona zadaszonymi samochodami. A po przyjeździe wystarczy rower. Półwysep jest rajem dla rowerzystów wszelkiego rodzaju, od uśmiechniętych rodzin w bretońskich koszulach po diabły prędkości w lycrze.