Wiadomość o supersamochodach: Thomas Randall zdobywa pole position w osiemnastym wyścigu

Randle poprowadził swojego kolegę z zespołu Tickford Racing, Camerona Watersa, do wspieranego przez Monster Energy wpisu, którego celem było przygotowanie całego pierwszego rzędu Forda na niedzielny popołudniowy wyścig.

David Reynolds z Trader Racing rozpocznie wyścig z trzeciego miejsca obok Willa Browna z Red Bull Ampoule Racing, lidera punktowego zespołu Supercars.

Zwycięzca 17. wyścigu Nick Percat (Bendix Racing) odpadł wcześnie po tym, jak zdecydował się nie używać nowych opon na pierwszym etapie kwalifikacji. W rezultacie kierowca Matt Stone Racing wystartuje z ostatniej pozycji.

Do Bearkata dołączyli James Courtney (Snowy River Racing), Macaulay Jones (Pizzahut Racing) i Mark Winterbottom (Cup Cadet Racing), którzy nie awansowali do drugiego etapu.

Duet Shell Power Racing, Will Davison i Anton De Pasquale, nie zakwalifikował się do trzeciego etapu, zajmując odpowiednio 15. i 17. miejsce.

Chaz Mostert, najbliższy rywal Browna do tytułu mistrzowskiego, rozpocznie wyścig z 11. miejsca po tym, jak o włos nie dostał się do kwalifikacji. Kierowca Mobil 1 Optus Racing za niepowodzenie w kwalifikacjach obwinia „manewrowanie”.

Nie było do końca jasne, do kogo były skierowane te komentarze, chociaż kilka samochodów z przodu – w tym samochody Triple Eight i Tickford Racing – zaraz po wyjściu z boksów jechało bardzo wolno.

Pod koniec drugiej kwarty kwalifikacji powiedział: „Szkoda, że ​​nie jestem w samochodzie, ale czasami tak bywa”.

„W tej grze jest dużo atletyzmu.

„To bardzo niebezpieczne, jeśli ktoś inny wypadnie z sekwencji, a ty znajdziesz się na kozim ścieżce… nikt nie dotarł do punktu początkowego.

„Nawet w grupie nie możemy zdecydować się na wyprzedzenie tych gości, bo szczerze mówiąc, oni prawdopodobnie i tak w ogóle nie patrzą w lustro, a jadą 30 km/h.

„Byłbym bardziej zaniepokojony, gdyby ktoś przyszedł na tył pociągu i zastał osobę spoza kolejności. Myślę, że to bardzo źle”.

Na koniec Q3 Brown miał 50,775 sekundy przewagi nad swoim kolegą z zespołu Brockiem Finneyem, Thomasem Randle, Cameronem Hillem, Davidem Reynoldsem, Cameronem Watersem, Jacques’em Le Brocqiem, Timem Slade’em, Brodym Kosteckiem i Bryce’em Fullwoodem.

Reynolds na chwilę objął prowadzenie, po czym Brown spadł z powrotem na drugie miejsce. Wyprzedził ich Randle, a za nim jego kolega Waters.

Wszyscy oprócz duetu Tickford Racing oddali kolejny strzał, ale nikt nie był w stanie ich pokonać. Ostatecznie Randle wyprzedził Wattersa, a Reynolds i Brown zajęli odpowiednio trzecie i czwarte miejsce.

Le Brocq uplasował się na piątym miejscu, a Fullod, Finney, Kostecki, Hill i Slade na dziesiątym miejscu.

Wyniki: NED Whiskey Tasmania SuperSprint, kwalifikacje do 18. wyścigu