Węgiel w Indonezji i na Filipinach przewyższa Chiny i Polskę

Indonezja i Filipiny odnotowały ograniczony wzrost wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, ponieważ ich potencjał wiatru i słońca jest nadal duży. Prawie całkowicie niewykorzystany.

W Indonezji energia wiatrowa i słoneczna wzrosła zaledwie o 1,2 TWh od porozumienia paryskiego z 2015 r. i odpowiadała za zaledwie 4% całkowitego wzrostu energii ze źródeł odnawialnych. W tym samym okresie produkcja bioenergii wzrosła dwukrotnie, z 9,8 TWh w 2015 r. do 22 TWh w 2023 r. Odpowiada za 40% całkowitego wzrostu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, a pozostała część pochodzi z energetyki wodnej (34%) i energii geotermalnej (22%).

Na Filipinach moce wiatrowe i słoneczne wzrosły z mniej niż 1 TWh w 2015 r. do 3,7 TWh w 2023 r. Przy ograniczonym wzroście innych odnawialnych źródeł energii stanowi to 61% całkowitego wzrostu energii odnawialnej w tym samym okresie.

Zarówno Indonezja, jak i Filipiny pozostają w tyle za innymi krajami regionu ASEAN pod względem wykorzystania energii wiatrowej i słonecznej. W pozostałej części regionu moce wiatrowe i słoneczne wzrosły o 46 TWh, z 3 TWh w 2015 r. do 50 TWh w 2023 r. Do wzrostu przyczynił się przede wszystkim wzrost w Wietnamie (+35 TWh).

Udział energii wiatrowej i słonecznej w miksie elektroenergetycznym w Indonezji i na Filipinach jest również niższy niż w większości pozostałych krajów regionu ASEAN. Filipiny (3,2%) wyprzedzają Indonezję (0,3%), ale nadal pozostają w tyle za średnią regionalną wynoszącą 4,4% lub wiodącym krajem – Wietnamem – 13%.