W miarę jak rosną obawy o mistrzostwo świata, Black Ferns przegrywają z Irlandią

Irlandia odniosła dziś popołudniu w Vancouver słynne zwycięstwo 29-27 nad Black Ferns, a udana próba na kilka sekund przed końcem wywołała szaloną radość wśród kobiet w zielonych strojach.

Był to pierwszy raz, kiedy oba kraje grały ze sobą od 2016 roku, a mistrzowie świata, Black Ferns, byli pewni zwycięstwa w otwierającym teście mistrzostw WXV przeciwko siódmemu na świecie krajowi po niedawnym pokonaniu przez Anglię w Twickenhamie.

Tak się nie stało i pomimo wykluczenia kilku prób ze względu na sporadycznie nierówne zachowanie sędziego, przegrali jeszcze dwie.

Jeden z nich miał miejsce w pierwszej połowie, kiedy zawodniczka niewidocznej drużyny Laila Saye zrobiła przerwę i zdecydowała się zagrać dla siebie, zamiast podać nieoznakowanemu pomocnikowi Mayi Joseph.

Drugi gol padł na początku drugiej połowy, kiedy Black Ferns próbowali przełamać 17-bramkowy impas, ale pomocniczka Sylvia Brandt wypuściła piłkę poza linię bramkową.

Tak się złożyło, że Brunt odegrała kluczową rolę w zapewnieniu drużynie Black Ferns pięciopunktowego prowadzenia na kilka minut przed końcem przerwy, pokonując Lianę Michaeli-Tou z numerem 8, co doprowadziło do byka Mirirangi. Próbuje.

Irlandia jednak wróciła i chociaż obrona Nowej Zelandii była ogólnie solidna na całym boisku, główną wadą drużyny Nowej Zelandii na bezlitosnej sztucznej murawie stadionu BC była obrona na linii próbnej i rezerwowy napastnik Erin King, który wykorzystał swoją drugą próbę wyrównania. Wynik. Nawrócenie Dany O’Brien, które przekroczyło właściwy słupek, przypieczętowało sprawę.

Kapitan drużyny Black Ferns, Kennedy Tokwavu, powiedział później: „Jestem dumny z włożonego wysiłku – nie wynikało to z braku prób. Irlandzka drużyna była naprawdę głodna i włożyła w to wszystko. Jestem rozczarowany, ale Wracam do deski kreślarskiej i postaramy się nie podtrzymać.” W kolejnych dwóch meczach.

Musimy ograniczyć błędy i skierować piłkę w przestrzeń”.

Podejmowanie decyzji przez Nową Zelandię było czasami wątpliwe, zwłaszcza w pierwszej połowie, kiedy drużyna Nowej Zelandii była zbyt ambitna, jeśli chodzi o posiadanie piłki na własnym terytorium.

Już na samym początku meczu dołączyli do drużyny Atalanta Lolohia, która grała w środku pola, gdy Irlandia odpowiedziała imponującym skrzydłowym Aoife Weaverem, który strzelił gola po szybkim rzucie karnym, a niedługo potem po ataku od tyłu.

Neve Jones po raz kolejny z bliskiej odległości podwyższył prowadzenie Irlandii na 17-10 na minuty przed końcem pierwszej połowy, a skrzydłowa Black Ferns, Katelyn Vahakolo, przerzuciła piłkę nad poprzeczką po genialnym podaniu od bliskiego obrońcy Josepha. .

Tak naprawdę to była przestrzeń, która istniała przez większą część meczu, ale Nowozelandczykom nie udało się jej wykorzystać.

Niewykorzystany strzał Brunta po przerwie był straconą szansą, ale potem pojawiły się kontrowersje, ponieważ próby Black Ferns zostały dwukrotnie odrzucone przez telewizyjnego sędziego meczu – jedną wykonał Paul na prawym skrzydle po tym, jak rzekome uderzenie zostało następnie uznane przez sędziego. Sarah Cox i jedna dla Luca Connora z linii jazdy za faul techniczny.

W międzyczasie irlandzki wioślarz przedni Niamh O’Dowd był wysyłany do Sinbin z powodu upadku.

Rzut karny dla Rene Holmesa, który znakomicie kopnął pięcioma z pięciu, stanowił jedyne punkty Nowej Zelandii podczas pobytu O’Dowda w koszu.

Pierwsza próba Kinga z bliskiej odległości zniweczyła tę przewagę i choć Nowa Zelandia uważała, że ​​zrobiła wystarczająco dużo, gdy Paul dośrodkował po zasłużonej próbie po przerwie Brandta, ostatnie słowo należało do Kinga i O’Briena.

Co dziwne, na siedem minut przed końcem meczu drużyna Black Ferns zdecydowała się zastąpić numer 10 i współkapitana Ruahi Dimanta.

Niepowodzenie Black Ferns w ponownym przepłynięciu wymaganych 10 metrów podsumowało ich wieczór. Nie był to dobry pomysł i szanse na obronę tytułu mistrza świata w Anglii w przyszłym roku wzrosną.

Irlandia 29 (Aoife Wafer 2, Erin King 2, Neve Jones, próbuje; Dannah O’Brien 2 wady)

Czarna paproć 27 (Atlanta Lolohia, Katelyn Vahakulu, Mirirangi Paul Tries; Renee Holmes 3 wady, 2 długopisy)

Pierwsza połowa: 17-17