Twarze i stopy dinozaurów mogły być kolorowe, aby zachęcić ich towarzyszy

Nie wszystkie ptaki są tak kolorowe jak papugi czy pawie, ale jeśli spojrzysz poza pióra, znajdziesz wiele z błyszczącymi stopami, dziobami i skórą.

Częściowo powodem jest pokusa przyjaciół, a według amerykańskich badaczy okazuje się, że dinozaury mogły również pojawić się w kolorze w tym samym celu.

„Żywe ptaki używają różnych pigmentów i mogą być bardzo kolorowe na dziobie, nogach i wokół oczu” – powiedziała główna autorka badań Sarah Davis, doktorantka z University of Texas w Austin.

Możemy się spodziewać, że wymarłe dinozaury miały te same kolory.

Wnioski wyciągnięto z szerszych ustaleń dotyczących koloru skóry i tkanek u wspólnego przodka żyjących ptaków i wymarłych dinozaurów, starożytnego archozaura, który żył na początku okresu triasu.

Analizując, czy żywy kolor ciała był obecny u żyjących krewnych dinozaurów, w tym żółwi, krokodyli i ponad 4000 gatunków ptaków, naukowcy oszacowali, że wspólny przodek miał 50% szans na uzyskanie jasnych kolorów w miękkich tkankach swojego ciała.

Kolory te zwykle pochodzą od karotenoidów – klasy czerwonych, pomarańczowych i żółtych barwników, które ptaki wydobywają z pożywienia.

Karotenoidy, takie jak brązowe i czarne pigmenty, nie ulegają degradacji, co oznacza, że ​​naukowcy muszą badać kolor żywych zwierząt, aby znaleźć wskazówki na temat tego, jak pojawili się ich wymarli przodkowie.

Naukowcy wykorzystali dane zebrane od ptaków i innych zwierząt do wykonania rekonstrukcji filogenetycznych, metody naukowej wykorzystywanej do badania historii ewolucyjnej gatunku.

Szacunkowe 50% dla jasnych kolorów dotyczy w równym stopniu skóry, dziobów i łusek starożytnych archozaurów.

W przeciwieństwie do tego, badanie wykazało, że istnieje zerowa szansa, że ​​pazury i pióra będą wyglądały na jaskrawo zabarwione, co jest zgodne z innymi badaniami, powiedział Davis.

Ona i jej zespół przyjrzeli się również związkowi między kolorem a dietą bogatą w karotenoidy.

Odkryli, że ptaki o diecie bogatej w karotenoidy, bogate w rośliny i bezkręgowce były bardziej kolorowe niż mięsożerne.

Ptaki roślinożerne mają również jaśniejsze kolory w większej liczbie miejsc na ciele niż te, które żywią się mięsem lub mięsożercami.

„Pierwsze dinozaury były wielkości kucyka i zjadały dużą zdobycz kręgowców” – powiedziała współautorka badań Julia Clark, profesor z University of Texas w Austin.

„Różne grupy przeszły na dietę zdominowaną przez rośliny lub dietę mieszaną. Ta zmiana może prowadzić do zmian w kolorze skóry i nieopierzonej tkanki.

Oprócz odkryć dotyczących dinozaurów, badania pokazują także żywe ptaki w nowej perspektywie.

Analizując, czy żywy kolor ciała był obecny u żyjących krewnych dinozaurów – w tym żółwi, krokodyli i ponad 4000 gatunków ptaków – naukowcy oszacowali, że wspólny przodek żywych dinozaurów i ptaków, starożytny archozaur, miał 50% szans na ubarwienie. Jasne w miękkich tkankach jego ciała

Gołębie i tukany pojawiają się w kolorze, aby zwabić partnerów, co zdaniem naukowców może być również przyczyną dinozaurów.

Davis powiedział, że chociaż badane w badaniu grupy ptaków miały złą reputację — zwłaszcza w porównaniu z ptakami śpiewającymi, które zostały wykluczone z badania, ponieważ są najbliżej spokrewnione ze swoimi nieptasimi przodkami dinozaurów — okazuje się, że wiele z nich było . W pełni kolorowe, nie tylko patrząc na pióra.

Naukowcy odkryli, że około 54 procent z 4022 badanych gatunków ptaków było jaskrawo ubarwionych.

Z tej grupy 86 procent gatunków miało jaskrawe zabarwienie tylko w nieopierzonej tkance.

Marie Caswell Stoddard, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Princeton, powiedziała, że ​​badanie dostarczyło ważnych informacji na temat kolorów ptaków, które często są pomijane.

„W kolorze ptaka jest znacznie więcej niż jego pióra – wystarczy pomyśleć o żywym pomarańczowym i żółtym dziobie tukana – ale najwięcej uwagi przyciągają pióra” – powiedziała.

Badanie to ujawnia ewolucyjną historię zabarwienia karotenu nie tylko w piórach, ale także w dziobach i skórze ptaków i ich krewnych.

Opublikuj badania w czasopiśmie rozwój.