Tarcza Plunket: 314. Canterbury Wellington Hammer działa w stolicy

Canterbury w ciągu tygodnia ponownie wykonało zadanie zburzenia tarczy Plunketta w Wellington.

Broniący tytułu mistrzowie rozbili Firebirds 314 przejazdami w ciągu trzech dni w rezerwacie Basin, po zmianie niefortunnych gospodarzy o 115 we wtorek.

To było bardziej wszechstronne niż ich 294-krotne zwycięstwo w tym samym miejscu w zeszłym tygodniu, podkreślone przez porażkę Wellingtona, która nie trafiła 50 razy w przerażającym drugim pit-stopie.

Po wyeliminowaniu za zaledwie 134 w pierwszych rundach, 430 Canterbury ciężko zmusiło ich do wygrania w drugiej rundzie w 407, było zawsze daleko, ale trener Glenn Buchnall bardzo chciałby, aby jego drużyna szukała remisu kiedy rozpoczęli pogoń w drugiej sesji.

Czytaj więcej:
* Plunket Shield: Ken McClure uwalnia Canterbury Horn w drodze do kolejnego zwycięstwa nad Wellingtonem
* Plunket Shield: rój pszczół zatrzymuje się w dniu pełnym dramatów w Basin Reserve
* Plunket Shield: Matt Henry rzuca obrońcę tytułu Canterbury do zwycięstwa w Wellington
* Luke Georgeson zdobył najwyższy wynik, podczas gdy Firebirds pokonało Voltów na Plunket Shield

Jednak walka Wellingtona ponownie osłabła przed wysokiej jakości ofensywą w Canterbury, dowodzoną przez Black Cap Matta Henry’ego.

Był głównym niszczycielem, zdobywając 4-37 – w tym dwie bramki w dwóch kulach pod koniec dnia – aby iść z trzema, które złapał w pierwszych rundach Wellingtona.

Celne zagranie za trzy punkty na stopie pokładowej dla meloników było bardzo pomocne, ale jeden z wcześniejszych Canterbury dodał kolejne 160 rzutów do ich całonocnej sumy.

Jednakże, podczas gdy Cam Fletcher z Canterbury (78 stopni) i Leo Carter (56) wydawali się czuć ulgę, wojownicy Wellingtona (Olei Newton nie uderzył) znaleźli w nim demona na powierzchni.

Zostało to podkreślone przez zwolnienie otwieracza Jacoba Boli, który mógł tylko potrząsnąć głową po tym, jak trzymał go za ramiona, by dostarczyć Henry’ego, tylko po to, by obserwował, jak odchyla się do tyłu i poklepuje go po plecach.

Kiedy Will Williams znokautował Luke’a Georgesona za swoją setną bramkę w pierwszej klasie, obaj otwierający Wellington byli w szałasie z zaledwie 16 trafieniami na stole.

Strzał Eda Nuttalla w lewą rękę dał wynik 44-4 na początku ostatniej sesji, zanim Finn Allen odszedł – Henry Shipley złapał go na drugim poślizgu, ale przekroczył go – gdy miał 15 lat.

Allen zdobył 38 punktów i 51 punktów z Jamiem Gibsonem (25), zanim lbw Williams zamknął go i zaczął śmiertelnie poślizgnąć.

W Nelson zarówno Mitch Renwick (134), jak i Hamish Rutherford (101) trafili na stulecia otwarcia Otago, gdy odwiedzający udali się na kłody trzeciego dnia 353 razy.

To było płukanie i powtarzanie, po tym, jak para również uderzyła w tony przeciwko temu samemu konkurentowi w Dunedin podczas zeszłotygodniowego meczu, w którym zremisowali.

Zamiast zadeklarować i zdobyć pod koniec dnia czołowe miejsce w rankingu Central, goście zmagali się, a Nick Kelly strzelił 66 goli i osiągnął 374-6.

Tarcza Plunketta, krótkie tablice wyników:

W Basin Reserve, Wellington (dzień 3): Canterbury 0,156 & 407 (Ken McClure 130, Cam Fletcher 78no, Leo Carter 56; Michael Brasswell 3-75, Ben Sears 3-102) wygrał 134 & 115 (Fin Allen 38; Matt Henry 4-37, Will Williams 3-21) o 314 przebiegów.

W Saxton Oval, Nelson (3. dzień): Otago Volts 244 & 374-6 (Mitch Renwick 134, Hamish Rutherford 101, Nick Kelly 66; Jayden Lennox 2-79) spotkali się 265 (Brad Shmulian 60, Dean Cleaver 48, Tom Bruce 35; Michael Ribbon 3-67, Angus Mackenzie 2-32, Travis Mueller 2-48, Matt Bacon 2-59).