Student odkrywa na nowo „wymarłego” karalucha na wyspie Lord Howe

Kiedy student biologii z University of Sydney podniósł kamień pod ogromnym drzewem figowym na wyspie Lord Howe, nie mógł uwierzyć w to, co zobaczył.

Był to bezskrzydły karaluch żywiący się drewnem, jedyny w swoim rodzaju na małej wyspie wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa, położonej między Sydney a Wyspą Północną i uważany za wymarły.

Ostatnio widziano go ponad 80 lat temu.

Przez pierwsze dziesięć sekund myślałem: „Nie, tak nie może być”, powiedział honorowy uczeń Maxim Adams.

„W zasadzie robiliśmy krótkie badanie Lorda Howe’a, aby potwierdzić jego wyginięcie… a oto pierwszy kamień, którego szukaliśmy pod spodem. To było naprawdę niesamowite”.

Karaluch żywiący się drewnem (Panethia lata) był niegdyś szeroko rozpowszechniony na całym archipelagu Wysp Lord Howe, ale uważa się, że wyginął po przybyciu szczura w 1918 roku.

Podczas poszukiwań wcześniej odkryto podobne, blisko spokrewnione świerszcze na dwóch mniejszych wyspach archipelagu, ale świerszcze ponownie odkryte przez Adamsa różnią się od nich genetycznie.

„Wymarły” karaluch żywiący się drewnem został odkryty na wyspie Lord Howe.
obrazek: Dostawca / Uniwersytet Sydney – Justin Gilligan / Australijski Departament Planowania i Środowiska

Poszukiwania przybierają nieoczekiwany obrót

Adams jest studentem pod opieką biologa ewolucyjnego z University of Sydney Nathana Lawa.

Profesor Lu kieruje zespołem badawczym badającym rozmieszczenie populacji karaluchów na całym archipelagu.

. powiedział Domowy program eliminacji gryzoni Na wyspie Lord Howe w 2019 roku odniósł tak wielki sukces, że jego zespół zastanawiał się nad możliwością wprowadzenia wielu innych różnych karaluchów z zewnętrznych wysp na główną wyspę.

Adams, ekolog i planista Nicholas Carlyle udali się na wyspę Lord Howe przed rozpoczęciem pracy profesora Lawa, kiedy ich badania przybrały bardzo nieoczekiwany obrót.

„Mieli udać się na wyspę Blackburn, aby rozpocząć tam badanie karaluchów, a pogoda była tak zła, że ​​musieli zostać na wyspie Lord Howe” – powiedział profesor Lu.

Maxim Adams pod drzewem figowym, gdzie na nowo odkrył karalucha z wyspy Lord Howe.
obrazek: Dostawca / Uniwersytet Sydney – Nicholas Carlyle / Australijski Departament Planowania i Środowiska

„Poszli na spacer na północny kraniec, aby obejrzeć niektóre siedliska, w których… karaluchy mogą być szczęśliwe, mogąc zostać.

„Pierwsza skała, pod którą zajrzeli, znalazła świerszcze, co jest bardzo dziwne, ponieważ entomolodzy przeszukiwali wyspę od kilkudziesięciu lat i nigdy ich nie widzieli”.

Naukowcy znaleźli rodziny świerszczy, wszystkie pod jednym drzewem figowym.

Karaluch pełni rolę „architekta ekosystemów” na wyspie Lord Howe.
obrazek: Dostawca / Uniwersytet Sydney – Justin Gilligan / Australijski Departament Planowania i Środowiska

genetycznie odmienny

Profesor Lu powiedział, że prace nad DNA podkreśliły znaczenie odkrycia.

„Zsekwencjonowaliśmy ich DNA i porównaliśmy je z DNA świerszczy Blackburn i jak dotąd wydają się być różne. Może ten sam gatunek, ale wydają się być odrębną grupą populacyjną” – powiedział.

„Wygląda na to, że ta niewielka populacja na północnym krańcu wyspy utknęła przez wiele dziesięcioleci. To ekscytujące, z czasem mogą być w stanie przywrócić stabilność na całej wyspie”.

To ekscytujące odkrycie, powiedział prezes Lorda Howe Island, Atticus Fleming.

„Wyspa Lorda Howe jest naprawdę wspaniałym miejscem. Jest starsza niż Galapagos i jest domem dla 1600 rodzimych bezkręgowców, z których połowa nie występuje nigdzie indziej na świecie” – powiedział.

„Te świerszcze są prawie jak nasza własna wersja zięb Darwina, które zostały oddzielone na małych wyspach przez tysiące lub miliony lat, aby rozwinąć własne unikalne geny”.

„Charyzmatyczny” karaluch jest ważny z ekologicznego punktu widzenia

Profesor Lu powiedział, że lokalne świerszcze żywiące się drewnem odgrywają ważną rolę ekologiczną.

„Są niewiarygodnie recyklerami składników odżywczych, inżynierami ekosystemów i jako źródło pożywienia dla innych gatunków” – powiedział profesor Lu.

Powiedział, że gatunki zasługują na lepszy rap niż „zwykłe uliczne świerszcze”.

„Nie pachnie, nie biegnie bardzo szybko, nie jest przerażający. W rzeczywistości jest bardzo atrakcyjny, możesz go trzymać w dłoni” – powiedział.

„Po prostu wisi w lesie. Nie wchodzi do domów ludzi. Jest poza lasem, żeby poddawać recyklingowi drewno i ściółkę, żeby las był zdrowy”.

„Dlatego się nim interesujemy, ponieważ był tak obfity, zanim myszy go zniszczyły. Pomyśleliśmy, że mógł odegrać bardzo ważną rolę ekologiczną na wyspie, a także służył jako pokarm dla wielu gatunków ptaków i gadów tam.”

Profesor Lu powiedział, że wciąż trzeba się wiele nauczyć.

„Gatunki te żyją długo, około siedmiu lub ośmiu lat, ale nie rozmnażają się nigdzie tak szybko, jak zwykłe świerszcze uliczne” – powiedział.

„Mamy nadzieję zbadać ich siedlisko, zachowania i genetykę, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak udaje im się przetrwać”.

–ABC