Stawka w Indonezji, w której trzecia co do wielkości demokracja na świecie wybiera nowego prezydenta

Indonezja, trzecia co do wielkości demokracja na świecie, otworzy w środę lokale wyborcze dla prawie 205 milionów uprawnionych do głosowania w wyborach prezydenckich i legislacyjnych, co będzie piątym odkąd największa gospodarka Azji Południowo-Wschodniej rozpoczęła reformy demokratyczne w 1998 roku.

Rozległy archipelag składający się z 17 000 wysp i ponad 270 milionów ludzi z około 1300 grup etnicznych jest bastionem demokracji w Azji Południowo-Wschodniej, zróżnicowanym i tętniącym życiem gospodarczym regionie obejmującym autokracje, państwa policyjne i wschodzące demokracje.

O co chodzi w wyborach?

Wybory prezydenckie zadecydują, kto zastąpi prezydenta Joko Widodo, zwanego Jokowi, który sprawuje swoją drugą i ostatnią kadencję.

Oczekuje się, że wybory będą wyścigiem trójstronnym pomiędzy obecnym ministrem obrony Prabowo Subianto a byłymi gubernatorami Aniesem Baswedanem i Ganjarem Pranowo. Jeżeli w pierwszej turze żaden z kandydatów nie uzyska więcej niż 50% głosów, na 26 czerwca zaplanowano drugą turę pomiędzy dwoma najlepszymi kandydatami.

W największym archipelagowym kraju świata o około 20 000 stanowisk parlamentarnych na szczeblu krajowym, wojewódzkim i terytorialnym rywalizują dziesiątki tysięcy kandydatów. Tylko o miejsca w 580-osobowym Parlamencie Narodowym rywalizuje około 10 000 kandydatów z 18 partii politycznych.

Partie polityczne muszą mieć kobietę na co najmniej co trzecim miejscu na swoich listach partyjnych, a partie potrzebują co najmniej 4 procent głosów w całym kraju, aby zakwalifikować się do reprezentacji w parlamencie krajowym.

Partia lub koalicja partii musi kontrolować co najmniej 20 procent mandatów w parlamencie krajowym, aby nominować kandydata na prezydenta.

Jak odbywają się wybory w Indonezji?

Głosować może każdy obywatel Indonezji, który ukończył 17 lat, ale policja i wojsko nie mogą głosować, chociaż mogą to robić ich rodziny.

W tegorocznych wyborach około 52% zarejestrowanych wyborców było w wieku poniżej 40 lat. Jedna trzecia z nich ma mniej niż 30 lat, co sprawia, że ​​„głosowanie młodych” jest ważne, a kandydaci podejmują wspólne wysiłki, aby dotrzeć do nich za pomocą kampanii w mediach społecznościowych.

Wyborcy mogą oddać głos w ponad 820 000 lokali wyborczych w trzech strefach czasowych Indonezji. Lokale wyborcze mają otwierać się o godzinie 70:00 i zamykać o 13:00, a nadzorowanie ich będzie odbywać się przez około siedem milionów urzędników wyborczych i niezależnych pracowników. Indonezyjczycy mieszkający za granicą głosują od 5 lutego w 3000 lokali wyborczych w kilku krajach lub drogą korespondencyjną.

Po wejściu do urny wyborczej wyborca ​​musi jednocześnie wziąć do ręki pięć kart do głosowania i wybrać jedną z trzech par kandydatów na prezydenta i wiceprezydenta, a także przedstawicieli na szczeblu ogólnokrajowym, wojewódzkim, terytorialnym, powiatowym i miejskim, co czyni go najbardziej skomplikowane wybory na świecie.

Głosy liczone są publicznie w lokalach wyborczych.

Jakie znaczenie mają te wybory?

Indonezja, położona pomiędzy Oceanem Indyjskim a Pacyfikiem, jest największym łańcuchem wysp na świecie i rozciąga się na taką samą odległość od Nowego Jorku do Londynu. Jest czwartym pod względem liczby ludności krajem na świecie, z bogatym dziedzictwem kulturowym i różnorodnymi zasobami naturalnymi. Muzułmanie stanowią około 90% 277-milionowej populacji Indonezji, co czyni ją największym krajem na świecie z większością muzułmańską.

Strategiczne położenie Indonezji nadaje jej również znaczenie geopolityczne, a jako członek kilku organizacji międzynarodowych, w tym Organizacji Narodów Zjednoczonych, G20 i Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), odgrywa kluczową rolę w sprawach regionalnych i globalnych. Stabilność polityczna w Indonezji odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu pokoju i stabilności w regionie.

Jaka jest rola Widodo w wyborach?

W społeczeństwie obywatelskim panuje obawa, że ​​Widodo chce utrzymać swoje wpływy nawet po odejściu ze stanowiska. Aktywiści, studenci i wykładowcy uniwersyteccy wyrazili w ostatnich dniach zaniepokojenie standardami demokratycznymi Indonezji, powołując się na nieetyczne i korupcyjne praktyki, nepotyzm i pogarszającą się jakość życia w kraju.

Widodo spotyka się z coraz większą krytyką za brak bezstronności po tym, jak udzielił wsparcia faworytowi Subianto, który wybrał syna Widodo na swojego partnera w wyborach. Widodo zdystansował się od rządzącej Indonezyjskiej Partii Walki Demokratycznej, pod której sztandarem kandydował w wyborach w 2014 i 2019 r., gdyż partia ta nominowała Jangara Prannowa i jego byłego ministra bezpieczeństwa Mohameda Mahfuda na kandydatów na prezydenta i wiceprezydenta.

Kto ma szansę zostać prezydentem?

W przypadku trzech kandydatów ubiegających się o urząd prezydenta zasady wyborcze wymagają, aby kandydat zdobył co najmniej 50 procent głosów w całym kraju i co najmniej 20 procent głosów w każdym okręgu, aby uniknąć drugiej tury.

Różne instytucje sondażowe przewidywały, że Subianto i jego kandydat na wiceprezydenta Gebran Rakabuming Raka prawdopodobnie wygrają pierwszą turę. Jednak nadal nie jest jasne, czy zdobędą wystarczającą liczbę głosów, aby od razu wygrać wybory, czy też będą musieli przejść przez drugą turę, a obserwatorzy twierdzą, że niezdecydowani wyborcy będą mieli duży wpływ na wyniki. W sondażach pod koniec grudnia około jedna piąta Indonezyjczyków zaliczała się do tej kategorii.

Inauguracja nowego prezydenta nastąpi 20 października i w ciągu dwóch tygodni będzie musiał powołać rząd.

Kiedy spodziewać się rezultatów?

Oficjalny proces liczenia głosów, który jest długi i żmudny, może potrwać do 35 dni, czyli maksymalnego okresu regulowanego przez prawo wyborcze.

Opinia publiczna może jednak spodziewać się wielu wczesnych wyników liczenia głosów na podstawie próby, ponieważ zarejestrowane prywatne grupy ankietowe i ankietowe oddelegują tysiące wolontariuszy i personelu do lokali wyborczych w całym kraju.

Wczesne wyniki, powszechnie znane jako „szybkie liczenie”, są uważane za wiarygodny wskaźnik tego, co wykaże oficjalne liczenie, gdy wszystkie głosy zostaną zliczone za około miesiąc.