Spadek samopoznawczy jest bardziej powszechny w populacjach niedostatecznie reprezentowanych

gniazda główne

• Niektóre niedostatecznie reprezentowane grupy rasowe i etniczne częściej doświadczały spadku samopoznania niż ich biali odpowiednicy.
• Indianie amerykańscy lub rdzenni mieszkańcy Alaski mieli najwyższe wskaźniki rozpowszechnienia na poziomie 16,7%.
• Mniej niż połowa osób, które zgłosiły spadek pamięci, rozmawiała z pracownikiem służby zdrowia o swoich obawach.

Według naukowców z CDC w Stanach Zjednoczonych niektóre niedostatecznie reprezentowane grupy rasowe i etniczne częściej doświadczały spadku samopoznania, a mniej niż połowa omawiała swoje objawy z lekarzem.

Karen J. Wooten, Massachusetts, Naukowiec CDC i współpracownicy piszą, że w Stanach Zjednoczonych około 6,5 miliona osób w wieku 65 lat i starszych żyje z najczęstszą demencją: chorobą Alzheimera. Eksperci przewidują, że liczba ta podwoi się do 2060 r., przy czym największy wzrost odnotują dorośli rasy czarnej i latynoskiej.

Naukowcy przeprowadzili badanie, aby ocenić różnice w częstości występowania subiektywnego pogorszenia funkcji poznawczych (SCD) — zgłaszanego przez samych siebie splątania lub utraty pamięci, które często występuje i jest potencjalnym objawem wczesnej fazy demencji. Wykorzystali dane z systemu monitorowania behawioralnych czynników ryzyka, aby zbadać różnice w występowaniu niedokrwistości sierpowatokrwinkowej poprzez określenie danych demograficznych i częstości zgłaszania objawów do pracownika służby zdrowia.

„Omówienie zmian funkcji poznawczych z lekarzem może pozwolić na identyfikację schorzeń, które można leczyć, wczesne wykrywanie demencji, promowanie zachowań zmniejszających ryzyko demencji oraz opracowanie planu leczenia lub opieki, aby pomóc dorosłym zachować zdrowie i niezależność tak długo, jak to możliwe, „napisali naukowcy.

Wooten i współpracownicy odkryli, że w latach 2015-2020 częstość występowania anemii sierpowatokrwinkowej wynosiła ogółem 9,6%, ale wyższe wskaźniki występowały w niedostatecznie reprezentowanych grupach rasowych i etnicznych. Wskaźniki rozpowszechnienia były następujące:

• 16,7% wśród Indian amerykańskich lub rdzennych mieszkańców Alaski;
• 11,4% to Latynosi.
• 10,1% to czarni;
• 9,3% to biali. I
• 5% populacji Azji lub wysp Pacyfiku.

We wszystkich grupach rasowych i etnicznych naukowcy zauważają, że wykształcenie wyższe wiąże się z mniejszą częstością występowania niedokrwistości sierpowatokrwinkowej, „co sugeruje, że edukacja może chronić przed niedokrwistością sierpowatokrwinkową”. Częstość występowania anemii sierpowatokrwinkowej została również zmniejszona w przypadku osób posiadających ubezpieczenie zdrowotne.

„Potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć rolę, jaką edukacja i powiązane czynniki systemowe odgrywają w utrzymaniu zdrowia poznawczego, szczególnie w różnych grupach rasowych i etnicznych” – napisali. „Na przykład modyfikowalne czynniki ryzyka choroby Alzheimera lub pokrewnej demencji są mniej rozpowszechnione wśród dorosłych z wyższym wykształceniem, różnią się między grupami rasowymi i etnicznymi i są związane z większą częstością występowania niedokrwistości sierpowatokrwinkowej”.

Wooten i współpracownicy odkryli, że częstość występowania niedokrwistości sierpowatokrwinkowej wzrasta wraz z kolejnymi grupami wiekowymi. Odkryli, że najwyższa ogólna częstość występowania anemii sierpowatokrwinkowej była wśród dorosłych w wieku 75 lat lub starszych i wynosiła 13,3%. ci, którzy byli w związku małżeńskim, ale obecnie nie są w związku małżeńskim, 13,6%; A ci, którzy nie mieli matury, 16,4%.

Warto zauważyć, że 47,3% osób zgłaszających zaburzenia pamięci rozmawiało z pracownikiem służby zdrowia o swoich obawach, ale kobiety robiły to częściej niż mężczyźni: odpowiednio 50,7% i 43,3%.

Podobnie jak w przypadku ogólnych wskaźników rozpowszechnienia, osoby z objawami niedokrwistości sierpowatokrwinkowej, które najrzadziej rozmawiały z pracownikiem służby zdrowia o swoich objawach, zwykle miały mniejsze wykształcenie, nie miały ubezpieczenia zdrowotnego, nie miały osobistego lekarza i miały co najmniej 75 lat.

„Podmioty świadczące opiekę zdrowotną mogą rozważyć zapytanie pacjentów w wieku poniżej 45 lat o doświadczenia pogarszającej się utraty pamięci lub dezorientacji podczas wizyt, aby zainicjować dyskusję na temat wczesnych objawów demencji i strategii zmniejszania ryzyka i utrzymania zdrowia poznawczego” – napisali naukowcy.

Wooten i współpracownicy dodali, że ich odkrycia mogą pomóc dostawcom „zidentyfikować grupy pacjentów, którzy mogą odnieść korzyści z zachowań zmniejszających ryzyko i dalszej oceny poznawczej”.

„Potrzebne są strategie zdrowia publicznego, aby wspierać dostęp do opieki zdrowotnej dla osób, które nie mają dostępu do rutynowej opieki zdrowotnej lub mają wyznaczonego pracownika służby zdrowia zajmującego się profilaktyką” – napisali.