Skutki zdrowotne poważnego ograniczenia kalorii

Poważne ograniczenie kalorii odnosi się do ograniczenia całkowitego dziennego spożycia energii do poziomu poniżej podstawowej przemiany materii (BMR). BMR to całkowita liczba kalorii potrzebna do zapewnienia podstawowych funkcji organizmu w stanie spoczynku. W przypadku poważnego ograniczenia kalorii może pojawić się wiele problemów zdrowotnych, w tym obniżona płodność i ryzyko osteoporozy.

Źródło zdjęcia: Africa Studio / Shutterstock.com

Kilka badań wykazało, że utrzymujący się spadek całkowitego dziennego spożycia energii może prowadzić do ogólnego zmniejszenia podstawowej przemiany materii. Wynika to ze zjawiska zwanego adaptacyjną termogenezą lub adaptacją metaboliczną, która jest opisywana jako zmniejszenie spoczynkowego i niespokojnego wydatku energetycznego (tempa metabolizmu) (w odpowiedzi na niedobory żywieniowe, niezależnie od masy ciała i składu ciała).

Uważa się, że adaptacja metaboliczna częściowo przyczynia się do odzyskania wagi. Sugeruje się również, że adaptacja metaboliczna utrzymuje się przez kilka lat po restrykcji. Zjawisko to badano w związku z utratą wagi uczestników, u których po kilku latach rywalizacji wykazano, że przeszły adaptacje metaboliczne.

Ta forma niedoboru energii oddziałuje poprzez zmiany fizjologiczne. Obejmują one zmniejszoną wydajność mitochondriów i stężenie krążących hormonów, które współpracują ze sobą w celu zahamowania dalszej utraty wagi i przywrócenia podstawowej masy ciała. Ponadto zmniejszenie masy mięśniowej jest ważną adaptacją fizjologiczną, która zmniejsza całkowite zapotrzebowanie organizmu na energię; Dzieje się tak, ponieważ mięśnie to tkanka wymagająca energii. Ta utrata mięśni nazywana jest katabolizmem. Efekt ten jest potęgowany przez dowody na zwiększone zapotrzebowanie na białko w odpowiedzi na restrykcje.

W przeglądzie oceniającym wpływ białka w diecie na skład ciała u sportowców z ograniczeniami energetycznymi i trenujących oporowo, naukowcy odkryli, że zapotrzebowanie na białko wzrosło w związku z nasileniem ograniczenia kalorii i poziomem chudości sportowca.

Niższe spożycie energii wiąże się również ze zwiększonym prawdopodobieństwem niespełnienia randkowych potrzeb żywieniowych. W przypadku znacznego ograniczenia kalorii, diety mogą nie wystarczyć do dostarczenia odpowiedniej ilości kwasu foliowego, żelaza lub witaminy B12, co może prowadzić do zmęczenia i anemii.

W przypadku braku odpowiednich, zrównoważonych wyborów żywieniowych, które czerpią energię ze wszystkich grup żywności, diety ograniczające składniki odżywcze nie są odpowiednie pod względem odżywczym. Jest to szczególnie ważne, gdy poważne ograniczenie kalorii jest związane z określonym rodzajem diety, na przykład dietą wysokotłuszczową i niskowęglowodanową. Są ubogie w witaminy E, A i B6, tiaminę, kwas foliowy, magnez, potas, żelazo i błonnik pokarmowy. Ponadto diety niskowęglowodanowe wiążą się ze zwiększonym zmęczeniem, chociaż niektóre badania wykazały, że diety o ograniczonej kaloryczności mogą zmniejszać zmęczenie.

Źródło zdjęcia: Nowa Afryka / Shutterstock.com

Kilka badań wykazało związek między cyklami hormonalnymi a dostępnością energii. W rzeczywistości zaburzenia miesiączkowania są związane z przypadkami ograniczenia niskokalorycznego. Obejmują one od subtelnych zaburzeń miesiączkowania po ciężkie zaburzenia miesiączkowania, takie jak brak i hipomenorrhea. Ponadto menopauza wiąże się z dysfunkcją śródbłonka i niekorzystnym profilem lipidowym.

Istnieje również związek między miesiączką, płodnością i osteoporozą. Badania wykazały, że gdy stan energetyczny kobiety jest wystarczający, nie ma zaburzeń w tworzeniu kości ani reabsorpcji. Jednak w ćwiczeniach kobiet brak energii wiąże się z utratą masy kostnej, zahamowaniem tworzenia kości i reabsorpcją kości. Wyniki tych badań wskazują na skutek braku energii i braku estrogenu, co później spowodowało problemy zdrowotne kości.

Badanie analizujące skumulowany wpływ długotrwałego i intensywnego treningu oraz szybkiej utraty wagi na układ odpornościowy sportowców taekwondo wykazało, że poziom immunoglobuliny A w ślinie zmniejszał się w różny sposób w okresach treningu wyczynowego i regeneracji. Jest to dowód na obniżenie odporności śluzówki z powodu ćwiczeń, ograniczenia kalorii, a następnie szybkiej utraty wagi w okresach treningu, zawodów i regeneracji. Długotrwały intensywny trening, w połączeniu z szybką redukcją wagi, nadal tłumił tę odporność, powodując zwiększoną częstość występowania operowych infekcji dróg duchowych po zawodach.

Ponadto badania wykazały, że osiem praktyk kontrolnych stosowanych przez sportowców olimpijskich, takich jak ograniczenie kalorii, nie jest optymalnych; Sportowcy zgłaszali narażenie na choroby w okresie przygotowawczym, a także inne złe wyniki zdrowotne. Obejmowały one rozwój zaburzeń odżywiania.

Chociaż badania te wykazały wpływ ograniczenia kalorii w kontaktach z ćwiczeniami, ograniczenie kalorii jest skuteczne u osób niećwiczących, o ile nie jest dobrze zrozumiane.

Chociaż poważne ograniczenie kalorii jest ściśle związane ze złymi wynikami zdrowotnymi, badania wykazały kliniczne korzyści tej interwencji w leczeniu chorób i zapobieganiu starzeniu się.

Jeśli chodzi o raka piersi, wyższe spożycie energii wiąże się ze zwiększonym ryzykiem, podczas gdy wykazano, że ograniczenie kalorii ma potencjał ochronny. Jednak autorzy potwierdzają, że Umiarkowany Ograniczenie kalorii w połączeniu z regularną aktywnością fizyczną może być skuteczną strategią profilaktyczną.

Co więcej, zarówno przewlekłe ograniczenie kalorii, jak i okresowe ograniczenie kalorii wykazały działanie przeciwnowotworowe. Jednak przerywane restrykcje mają większy wpływ, powodując zmiany w trzech czynnikach związanych z nowotworem, zmniejszając IGF-1 i leptynę oraz zwiększając adiponektynę. Kiedy spożywana jest maksymalna ilość kalorii, jest to mniej efektywne.

Ogólnie wykazano, że ograniczenie kalorii wydłuża życie. W badaniach modeli gryzoni ograniczenie kalorii może prowadzić do wydłużenia maksymalnej długości życia w połączeniu ze zmniejszeniem liczby chorób związanych ze starzeniem się i poprawą ogólnego stanu zdrowia. Jednak skutki ograniczenia kalorii na ludzi i inne naczelne są kontrowersyjne.

W niedawnym badaniu oceniającym te efekty u naczelnych, ograniczenie kalorii wydłużyło długość życia o 50%, co odpowiada wydłużeniu mediany przeżycia z 6,4 do 6,9 lat z chorobą związaną z wiekiem zmniejszoną w utrzymaniu istoty białej w mózgu. Stwierdzono, że ograniczenie kalorii przyspiesza utratę istoty szarej w mózgu, ale nie ma negatywnego wpływu na wyniki poznawcze i behawioralne. Dlatego przewlekłe umiarkowane ograniczenie kalorii wykazało potencjał wydłużenia życia i poprawy zdrowia u naczelnych – efekt nieosiągalny przy poważnym ograniczeniu kalorii. Wykazano również, że ograniczenie kalorii ma znaczący wpływ na opóźnienie osłabienia i przerostu mięśni. Jednak podstawowe mechanizmy, które to kontrolują, pozostają do wyjaśnienia

Ogólnie rzecz biorąc, poważne ograniczenie kalorii ma głównie negatywny wpływ na zdrowie. Zmniejszenie spożycia energii jest zwykle związane ze zwiększonym ryzykiem braku równowagi żywieniowej z powodu ograniczonego spożycia kalorii. Wykazano, że powoduje to szereg długotrwałych, przewlekłych skutków związanych z adaptacją metaboliczną wraz ze zmianami ogólnoustrojowymi w organizmie.

Brakuje dowodów na poparcie jakiejkolwiek formy ograniczenia kalorii lub diety na czczo. Badania na ludziach, które wspierają ograniczenie kalorii w celu utrzymania lub poprawy zdrowia, są nadal niejednoznaczne. Jednak mocne dowody potwierdzają zbilansowaną dietę bogatą w pokarmy bogate w składniki odżywcze, ćwiczenia fizyczne, radzenie sobie ze stresem, wystarczającą ilość snu i ograniczenie spożycia alkoholu. Podczas gdy badania na zwierzętach sugerują, że ograniczenie kalorii w umiarkowanych postaciach (sporadycznie) może potencjalnie przedłużyć życie i chronić przed rakiem, dowody u ludzi są wciąż niejednoznaczne.

• Pifferi F, Terrien J, Marchal J, et al. (2018) Ograniczenie kalorii zwiększa długość życia, ale wpływa na integralność mózgu u naczelnych myszy szarych lemurów. Wspólny Biol. doi: 0.1038/s42003-018-0024-8.
• Shuai Ma, Shuhui Sun, Lingling Jing i in. (2020) Ograniczenie kalorii przeprogramowuje jednokomórkowy krajobraz transkrypcyjny starzenia się Rattus Norvegicus. doi: 10.1016/j.cell.2020.02.088.
• Flanagan EW, Most J, Mi JT, et al. (2020) Ograniczenie kalorii i starzenie się ludzi. Annu Rev Nutr. doi: 10.1146/annurev-nutr-122319-034601.
• Caristia S, Vito M, Sarro A, et al. (2020) Czy ograniczenie kalorii wiąże się z lepszymi wynikami zdrowego starzenia się? Przegląd systematyczny i metaanaliza randomizowanych badań kontrolowanych. Składniki odżywcze. doi: 10.3390/nr 12082290

dogłębna lektura