Skuteczny terapeutyczny mRNA przeciwko rakowi jajnika u myszy

Dziękuję. Posłuchaj tego artykułu, korzystając z odtwarzacza powyżej. ✖

Rak jajnika jest często bardzo agresywny i słabo reaguje na obecnie dostępne metody leczenia. Niedawne badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Goethego we Frankfurcie i Szpital Uniwersytecki we Frankfurcie daje nadzieję, że w perspektywie średnioterminowej może się to zmienić. Naukowcy wykorzystali mRNA w leczeniu. Za jego pomocą komórki nowotworowe ponownie wytwarzają białko, które uniemożliwia ich niekontrolowane rozmnażanie lub prowadzi do śmierci komórki. Terapia mRNA skutecznie zwalczała komórki nowotworowe i nowotwory w laboratorium, a także przerzuty u myszy.

Co roku w Niemczech na raka jajnika umiera kilka tysięcy kobiet. W wielu przypadkach choroba zostaje wykryta dopiero w bardzo zaawansowanym stadium i już tworzą się przerzuty – najczęściej w jelitach, jamie brzusznej lub węzłach chłonnych. Na tak późnym etapie tylko 20–30 procent wszystkich zarażonych przeżyje następne pięć lat. „Niestety, sytuacja ta nie uległa zmianie przez ostatnie dwie dekady” – mówi profesor Klaus Strubhardt, dyrektor Oddziału Ginekologii Molekularnej i Położnictwa Szpitala Uniwersyteckiego we Frankfurcie.

96% wszystkich pacjentek z rakiem jajnika o wysokim stopniu złośliwości ma ten sam obraz kliniczny: gen supresorowy nowotworu p53 został zmutowany i jest obecnie nieaktywny. Gen zawiera instrukcje dotyczące budowy ważnego białka, które normalnie rozpoznaje uszkodzenia w materiale genetycznym (DNA) każdej komórki. Następnie zapobiega namnażaniu się tych nieprawidłowych komórek i aktywuje mechanizmy naprawcze, które korygują uszkodzenia. Jeśli to się nie powiedzie, prowadzi to do śmierci komórki. „W ten sposób p53 bardzo skutecznie zapobiega karcynogenezie” – wyjaśnia Strebhardt. „Ale kiedy mutuje, ten mechanizm ochronny zostaje wyeliminowany”.

Jeśli komórka chce wyprodukować określone białko, najpierw tworzy kopię genu zawierającego instrukcje jego budowy. Te transkrypty nazywane są mRNA. U kobiet chorych na raka jajnika cząsteczki mRNA p53 są wadliwe, podobnie jak gen, z którego zostały skopiowane. „Wyprodukowaliśmy in vitro mRNA zawierający wzór normalnego, niezmutowanego białka p53” – mówi dr Monica Rapp z Katedry Położnictwa i Ginekologii Molekularnej, która przeprowadziła kilka kluczowych eksperymentów w ramach badania. „Zapakowaliśmy je w małe pęcherzyki tłuszczowe, zwane liposomami, a następnie najpierw przetestowaliśmy je w hodowlach różnych ludzkich linii komórek nowotworowych. Komórki wykorzystały syntetyczny mRNA do wytworzenia funkcjonalnego białka p53.

W kolejnym kroku naukowcy wyhodowali guzy jajnika – organoidy – z komórek pacjentów uzyskanych przez zespół kierowany przez profesora Svena Beckera, dyrektora Kliniki Kobiet Szpitala Uniwersyteckiego we Frankfurcie. Po leczeniu syntetycznym mRNA narządy skurczyły się i zaczęły obumierać.

Aby sprawdzić, czy syntetyczny mRNA jest również skuteczny w organizmach żywych i może zwalczać przerzuty w jamie brzusznej, badacze hodowali ludzkie komórki nowotworu jajnika w jajnikach myszy, a następnie wstrzyknęli zwierzętom liposomy mRNA. Wynik był bardzo przekonujący, mówi Streibhart: „Przy pomocy syntetycznego mRNA komórki leczonych zwierząt wytworzyły duże ilości funkcjonalnego p53, w wyniku czego guzy w jajnikach i przerzuty prawie całkowicie zniknęły”.

Sukces tej metody wynika częściowo z ostatnich postępów w technologii mRNA: transkrypty mRNA są zazwyczaj bardzo wrażliwe i ulegają degradacji przez komórki w ciągu kilku minut. Jednakże jednocześnie można temu zapobiec poprzez specyficzną modyfikację cząsteczek. To znacznie wydłuża żywotność tych organizmów, w tym badaniu aż do dwóch tygodni.

Ponadto struktura chemiczna syntetycznego mRNA różni się nieco od jego naturalnego odpowiednika. Zapobiega to ingerencji układu odpornościowego po wstrzyknięciu cząsteczki i wywoływaniu reakcji zapalnych. W 2023 roku węgierska naukowiec Katalin Karikó i jej amerykański kolega Drew Weissman zdobyli za to odkrycie Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. „Dzięki opracowaniu szczepionek mRNA, takich jak te firm BioNTech i Moderna, które weszły w życie podczas pandemii SARS-CoV-2, teraz wiemy również, jak zwiększyć skuteczność cząsteczek” – wyjaśnia Stibhardt.

Stribhardt, Rapp i Becker szukają obecnie partnerów, którzy dołączą do kolejnego etapu projektu translacyjnego: badań u pacjentów z rakiem jajnika. „Teraz najważniejsze jest pytanie, czy możemy wdrożyć tę koncepcję i wyniki w rzeczywistości klinicznej oraz wykorzystać naszą metodę, aby pomóc pacjentom chorym na raka” – mówi Stribhardt. Najnowsze wyniki napawają go dużym optymizmem, że w leczeniu raka jajnika wreszcie może odwrócić się los. „MRNA p53 nie jest naturalną metodą leczenia ukierunkowaną na konkretną słabość komórek nowotworowych. Zamiast tego naprawiamy naturalny mechanizm, którego organizm zwykle bardzo skutecznie używa do tłumienia karcynogenezy. To zupełnie inna jakość leczenia raka.”

odniesienie: Rapp M, Kostova I, Peña-Lopés S i in. Ratowanie funkcji p53 przez mRNA in vitro hamuje wzrost surowiczego raka jajnika o wysokim stopniu złośliwości. Komunikacja dotycząca raka. 2024;44(1):101-126. doi: 10.1002/cac2.12511

Ten artykuł został ponownie opublikowany od dołu Materiał. Uwaga: Materiał mógł zostać zmieniony pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się ze wspomnianym źródłem.