Rugby: Richie McCaw ujawnia notatki z pamiętnika meczowego z finału Mistrzostw Świata w Rugby 2011

Były kapitan All Blacks, Richie McCaw, dzieli się swoim pamiętnikiem z dnia, w którym pomógł swojej drużynie wygrać Puchar Świata w rugby 2011.

Dziesięć lat po wieczorze w Eden Park w Auckland, kiedy kraj utrzymywał się w drużynowym podawaniu każdym palcem u nogi i oddychał przez rozdzierające 80 minut, gdy drużyna pracowała nad porażką 8-7 z Francją, McCaw opublikował aktualny kawałek nostalgii na łamach jego mediów społecznościowych.

„Dziesięć lat temu od finału Pucharu Świata w rugby i wciąż pamiętam, jak to było wczoraj”, napisał McCaw, po czym przeszedł do podzielenia się rzadkim spojrzeniem na umysł kapitana All Black i zmieniającego grę gracza.

„Są to słowa, które napisałem w dniu meczu. Są to te same słowa, które pisałem co tydzień, ale nie ma wątpliwości, że w tym meczu testowym jest wiele do stracenia”.

Zdjęcie, które McCaw zamieścił w poście, zawiera odręczne notatki dotyczące jego podejścia do meczu; Mieszanka taktyki i techniki oraz sposób radzenia sobie z emocjami, które z pewnością napłyną przed ponad 60 000 niesamowitych fanów.

Jego praktyczna rada dla siebie jest jednocześnie prostym i niezwykle trafnym opisem sposobu, w jaki grał tego dnia: „Zacznij grę od nowa, zaangażuj się wcześnie. Pracuj dalej, wstawaj, spraw, by to się liczyło… Interweniuj, popchnij barki , odbij się.” …kradnij, wybierz mój czas, w pełni zaangażowany … żądaj piłki, biegnij ciężko, spodziewaj się, że się rozpadniesz.”

Jeśli chodzi o emocjonalną stronę podejścia McCawa, jego słowa po raz kolejny zawierają wyraźną listę cech charakteru na boisku.

„Po prostu graj, odzyskaj moją intuicję. Bądź chłodny, jasny i zdecydowany – ogromna obecność. Ciesz się.”

Być może tym, co najbardziej wyróżniało się tego dnia w notatkach McCawa, było to, co nie zostało zapisane na papierze.

Gdy kurz opadł na zwycięstwo drużyny, okazało się, że McCaw rozegrał mecz ze złamaną nogą.

Później opisał wejście i wyjście z półfinału przeciwko Australii jako „całkowitą agonię”.

McCaw ukrył rozmiar obrażeń przed wszystkimi. Omijał prześwietlenia i grał na środkach przeciwbólowych, zgrzytając zębami w ciągu tygodnia, aby nie zaalarmować zespołu, mediów i opinii publicznej.