Rozmawiałem o pogodzie z Janet Jackson: Nigdy nie zapomnę Glastonbury | Festiwal Glastonbury

Glastonbury to kształt mojego życia.

Najpierw pojechałem do Glastonbury, aby zagrać w zespole [Kenickie]Potem z przyjaciółmi, a potem do pracy. Relacjonowałem każde wydarzenie od 2002 roku i to ogromny zaszczyt, że festiwal zagościł w domach ludzi. Glastonbury ukształtowało moje życie. Podczas mojej pierwszej transmisji na żywo z nim przeszedłem od nieprzespania całej nocy do wycinania zębów John Bell. Podrapał się po kolanach i pobiegł z powrotem po obejrzeniu Kanda Bongo Mana. Zrobiłem niegrzeczną uwagę i powiedziałem: „Zostałeś stworzony do tego nonsensu, prawda?” Byłem młodym Calo, którym byłem, uważałem to za ogromny komplement. Teraz, kiedy mam 44 lata, widzę, że był to prawdopodobnie bardziej komentarz showbiznesu. Ale pomyślałem, że skoro uważał, że jestem dobry (i wiedziałem wszystko), lepiej wykonam tę nową pracę – i bardzo się cieszę, że to zrobiłem.

Teraz mój mąż i ja zabieramy nasze dzieci, które również dorastały w Glastonbury. Zastanawiam się, jak będą się czuć w nadchodzących latach, wiedząc, że tam oglądali Paul McCartney odtwarzać nagranie? Czasami dopiero po tym zdajesz sobie sprawę, że jesteś częścią ulotnej magii. Byłem na widowni Bowiego jako hazardzista w 2000 roku. Podziwiam te nagrania, wiedząc, że znalazłem się w tłumie, w niewielkim stopniu dzieląc chwilę z jego niezwykłego życia. Lauren Lavernespiker telewizyjny i radiowy (Dogonić LaPaproć 6 muzyka Programy z Glastonbury 2022 na mnie Efekty dźwiękowe BBC A BBC iPlayer)

Brwi Janet Jackson zmarszczyły się na widok mojego oparzenia słonecznego.

Za kulisami Glastonbury zawsze krążą plotki: taki i taki wykonuje tajną robotę ustawioną przez kosz na śmieci na ukrytym polu Babilonu lub hologram Tupaca, który dołącza do Coldplay na scenie, by zaprezentować Fix You. Tak więc w 2019 roku plotka zapoczątkowała żywą legendę Janet Jackson Chcąc poznać kilku dziennikarzy za kulisami, uznałem, że to nonsens. Potem nadeszła wiadomość od jej PR: „Spotkajmy się w namiocie prasowym JAK NAJSZYBCIEJ”.

Przewijam się do przodu przez dziesięć gorączkowych minut i stoi przede mną w prowizorycznym salonie, na jej twarzy maluje się olśniewający uśmiech i zmarszczone brwi na widok nieleczonego oparzenia słonecznego. Podczas gdy inni reporterzy prezentowali, pani Jackson i ja rozmawialiśmy o pogodzie, myślę, że cuda Stonehenge (możliwy udar cieplny rozśmieszał mi głowę). W przypadku naszego zdjęcia wspomniałem, że kiedy spotkałem Lady Gagę (wiem), wspięła się na krzesło, aby być moją gwiazdą do zdjęcia. Więc Janet zapytała o to samo. Powstałe zdjęcie udało się uchwycić nie tylko moje podekscytowanie, ale także niepokój na myśl, że Janet Jackson spadła z krzesła i złamała kostkę. Michael Craggdziennikarz muzyczny

„Nigdy wcześniej nie czułem takiej miłości – to było naprawdę elektryczne”

Ulubionym momentem Glastonbury był drugi raz, kiedy grałem na festiwalu w 2019 roku. W ten weekend była fala upałów, więc wszyscy byliśmy niesamowicie podekscytowani i graliśmy John Bell etapie, ale nie miałem pojęcia, w czym jestem. Za kulisami byłem oszołomiony, kiedy zdałem sobie sprawę, ile osób będzie w tym namiocie. Mój szef powiedział mi, że będzie to tłum około 6000 osób, ale kiedy spojrzałem ze sceny, poczułem, że będzie to 60 000. Nigdy wcześniej nie czułem takiej miłości – to było naprawdę elektryczne. Bycie tam w tym momencie, w magiczny, słoneczny weekend, było czymś, o czym tylko marzyłem jako dziecko. Było tak dobrze, że zdecydowaliśmy się zostać na 2 dni i świetnie się bawiliśmy. mahaliyaPiosenkarka i autorka tekstów

Poszedłem prosto do długiej toalety.

Nienawidziłem mojego pierwszego Glastonbury w 2011 roku. Był niewyobrażalnie ogromny i jestem okropny w trendach. Pracowałem w NME, a nasze biuro było wilgotnym, ciasnym autobusem. Sobotni wieczór, w nieco podwyższonym stanie, trafiłem na swoją pierwszą długą toaletę. Nie zdawałem sobie sprawy, że powinna usiąść przed nią i zawisnąć nad dziurą. Zamiast tego wspiąłem się na drewnianą platformę, stojąc po obu stronach wspomnianej dziury. Potem zszedłem prosto w dół.

Niestety, dobrze pamiętam, co wydarzyło się później. Trochę litości: środek mojego uda znajdował się na obwodzie otworu, więc po prostu posunąłem się za daleko. A wysoki spadek jest tęskni za litością, więc moje stopy zwisały nad jeziorem przerażenia poniżej. Podniosłem się – i Bóg wie jak, biorąc pod uwagę, że bicepsy mojego 22-latka zaostrzyły się trochę zrzędliwego pisania i noszenia kufli. A potem… poszedłem z powrotem na dół.

Następnego dnia miałam twardy fioletowy siniak ozdobiony rzędami rozsianych zadrapań. Mój szef dał mi frajdę z autobusu dla naszych kolegów. Odczuli ulgę, że nie umarłem, a on wiedział, że dość wycierpiałam. (Miałam też szorstkie kostki od wyrzucania skarpetek, żeby wejść boso do studni.) Wymyśliłam recenzję, którą miałam napisać (5/5, bardzo wzruszająca) i poszłam do namiotu pierwszej pomocy (więcej małych litości), gdzie mnie wysterylizowali Powiedzieli, że to najgorsza rzecz, jaką widzieli przez cały weekend.

I przez chwilę potem miałem koszmary o tonięciu w głębinach długiej kropli. Z biegiem czasu zanikł wraz z siniakiem, a ja wróciłem do Glastonbury, aby stworzyć kilka cennych wspomnień, które były całkowicie bez znaczenia. Laura Snapeszastępca redaktora muzycznego