Rozbłysk słoneczny 2022: Naukowcy w końcu wiedzą, dlaczego dziwne „palce” wydają się wyłaniać z rozbłysków słonecznych

Naukowcy w końcu znaleźli wyjaśnienie dziwnych „palców”, które wystrzeliwują ze słońca.

Odkrycia mogą wreszcie pomóc nam lepiej zrozumieć aktywność Słońca. Przewidywanie, że może nam to pomóc w radzeniu sobie z pogodą słoneczną – i pomóc w radzeniu sobie z nią, łagodząc jej potencjalnie niszczycielskie skutki.

Ponad 20 lat temu naukowcy opisali tajemnicze ruchy z rozbłyskiem słonecznym, które opisali jako „przemieszczające się w dół ciemne pustki”. Ale nie byli w stanie wyjaśnić tych dziwnych ruchów.

Zwykle rozbłyski składają się z jasnej energii, która wybucha ze Słońca. Ale puste przestrzenie – obecnie znane jako „spływy ponad-arkadowe” lub SAD – zamiast tego wydają się spływać w dół, jakby opadały z powrotem do gwiazdy.

Naukowcy od dawna zakładali, że mają coś wspólnego z procesem zwanym ponownym połączeniem magnetycznym. Dzieje się tak, gdy pola magnetyczne pękają, uwalniają niezwykle energetyczne promieniowanie, a następnie ponownie się zmieniają.

Na Słońcu mamy dużo pól magnetycznych skierowanych we wszystkich kierunkach. W końcu pola magnetyczne są spychane do punktu, w którym rekonfigurują się i uwalniają całą energię w postaci rozbłysku słonecznego” – mówi Kathy Reeves, współautorka nowego badania.

„To jak rozciągnięcie gumki i przecięcie jej na środku. Jest zestresowany i rozciągnięty, więc odskoczy”.

Ale wydaje się, że nie odskakują szybko. Modele pokazują, że przepływy w dół poruszają się wolniej niż oczekiwano, więc wydaje się, że dzieje się coś innego.

W ramach nowych badań naukowcy wykonali zdjęcia Słońca, aby zmierzyć, jak zmienia się jego atmosfera. Następnie wykonali symulacje 3D rozbłysków i porównali je z tymi obrazami.

Odkryli, że większość SAD nie jest wynikiem ponownego połączenia magnetycznego. Zamiast tego tworzą się niezależnie, gdy oddziałują ze sobą płyny o różnych gęstościach.

„Te ciemne, przypominające palce puste przestrzenie są w rzeczywistości brakiem plazmy. Gęstość jest tam znacznie niższa niż otaczającej plazmy”, mówi Reeves.

Badania opisano w artykule „The Origin of Underdense Plasma Downflows Associated with Magnetic Reconnection in Solar Flares”, opublikowanym w Astronomia Przyrody Dziś.