Recenzja gry: Czarnobylit (PC)

Urodzony z farmy 51 Czarnobyl Dokumentalny VR, Czarnobyl Jest to gra survivalowa science fiction osadzona w nawiedzających ruinach Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia na Ukrainie. Po kilku latach wczesnego dostępu, gra jest już dostępna i wydana na PC, a wkrótce pojawi się na konsolach.

Pamiętam spotkanie z programistami w 2014 roku, kiedy promowali Rysować Mecz na E3. Zespół był bardzo podekscytowany technologią fotogrametrii użytą przy tworzeniu RysowaćRealistyczne wnętrze opuszczonego azylu. Pamiętam, że lubiłem korzystać z technologii skanowania 3D, nawet jeśli ta rzeczywista gra, kiedy została ostatecznie wydana w 2017 roku, była trochę rozczarowująca. gospodarstwo 51 Czarnobyl Projekt VR i Czarnobyl Użyj tej samej techniki skanowania, aby stworzyć prawdziwe ślady Prypeci i jej otoczenia.

Kiedy Czarnobyl Wylądowałem na biurku, aby przejrzeć, nie połączyłem powyższego linku. Wiedziałem, że był we wczesnym dostępie Steam od jakiegoś czasu i miał w tym wschodnioeuropejskie dziwactwo, ale nie zdawałem sobie sprawy z rodowodu gry.

Od razu uderzyła mnie wizualna sprawność gry. Moja podróż przez opuszczoną Prypeć jest możliwa dzięki wyraźnej, pełnej szczegółów grafice, pięknie oświetlonej do niemal realistycznych standardów i biegającej w bardzo szybkim tempie.

TAk, Czarnobyl Wygląda bardzo pięknie. Bujne przestrzenie zewnętrzne, z promiennymi liśćmi wiejącymi na wietrze, gdy słońce przebija się przez drzewa nad głowami, stanowią wyraźny kontrast z przytłaczającymi, opuszczonymi budowlami z czasów sowieckich. Wnętrza zostały z czasem zrujnowane, ze ścian odpadała farba, zdradzając złowrogą historię tego miejsca. Budynki wyglądają tak strasznie, jak są, ale dodanie strasznie wyglądających lalek ze świecącymi zielonymi oczami i tajemniczymi kształtami, które znikają, gdy się do nich zbliżysz, nie jest uspokajające.

Gracze wcielają się w Igora, byłego naukowca z elektrowni atomowej w Czarnobylu. Wraca do Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia, by odnaleźć swoją żonę, o której miał wizje, mimo jej śmierci w katastrofie nuklearnej 30 lat temu.

Oprócz promieniowania, zagrożenia militarne i nadprzyrodzone wynikające z dumnego zielonego otoczenia Czarnobyla sprawiają, że obszar wokół Czarnobyla jest bardzo niebezpiecznym miejscem. Opresyjna rosyjska architektura i przerażająca historia regionu tworzą bardzo złowrogą atmosferę.

Rozgrywka koncentruje się wokół schronienia Igora, które pełni rolę centrum. Tutaj gracze mogą wytwarzać sprzęt, który z kolei może być wykorzystany do wytwarzania materiałów eksploatacyjnych do użytku w terenie. Gracze mogą też robić rzeczy na schronienie, poprawiając warunki życia, co z kolei uszczęśliwia towarzyszy Igora.

Towarzysze muszą być karmieni, a ich potrzeby zaspokajane, aby byli skuteczni. Dzielenie się zbroją i bronią zwiększa ich prawdopodobieństwo sukcesu w terenie. Towarzysze mogą również szkolić Igora, wydając punkty otrzymane po zdobywaniu poziomów.

Wbrew pozorom gra nie jest otwartym światem. Misje rozgrywały się w kilku obszarach Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia. Są one przeglądane kilka razy w trakcie meczu, ale o różnych porach dnia. W miarę postępów w grze liczba patroli wrogów rośnie, a spotkania z potworami stają się bardziej prawdopodobne. Odblokowane są również dodatkowe części. Idealnie byłoby to świetne dla większej liczby obszarów, ale dając małym zespołowi programistów dobry wysiłek. Powiedziałbym, że w pewnym momencie zobaczymy niektóre obszary i misje jako DLC.

Każdego dnia gracze mogą wybrać misję z zaopatrzeniem dla obu dostępnych towarzyszy i taką samą dla Igora lub zamiast tego Igor może wyruszyć na misję fabularną. Po zakończeniu misji gracze mogą albo poszukać więcej zasobów, albo wrócić do swojej bazy, otwierając portal.

Skaner pomaga zidentyfikować zasoby niezbędne do odniesienia sukcesu. Na każdym poziomie jest kilku handlarzy, którzy mogą dostarczać towary w zamian za kule, żywność lub sprzęt. Trudno mi było teleportować się do schronu po ukończeniu misji, ponieważ poziomy są tak skrupulatnie zaprojektowane, że zachęcają do eksploracji.

Zasoby są nie tylko rozproszone po obszarach misji, ale także mają sekrety do odkrycia. Niektóre to elementy opowieści, wypełniające szczegóły, ale inne są wskazówkami do zagadek, które Igor próbuje rozwiązać – jak pokazano na tablicy na ścianie jego pokoju. Niektóre lokacje odblokowują także dodatkowe misje dostępne w schronie.

Śmierć w grze kosztuje losowe przedmioty i kończy misję niepowodzeniem. Śmierć pozwala też Igorowi przejrzeć pewne wspomnienia i dokonać różnych wyborów, zmieniając bieg wydarzeń. W dalszej części gry możliwe jest zabicie Igora bez utraty przedmiotów tylko po to, aby wypróbować alternatywne opcje. Istnieje również urządzenie, które po znalezieniu wskazówek może posłużyć do ujawnienia szczegółów tego, co stało się z żoną Igora, Tatianą.

Początkowo walka wydawała mi się nieco niewybredna. Jednak gra zachęca do skradania się. Aby być uczciwym, strzelanie jest mniej zręcznościową grą walki Call of Duty, a bardziej realistyczną ARMA. Wrogowie nie są głupi, otoczą graczy i mogą być trudni do pokonania.

Jest system kaptura, ale wykorzystuje przyciski zderzaka, aby zajrzeć. Trochę się kończy, gdy próbujesz celować i zerknąć na przyrządy celownicze, a jednocześnie poruszać się i strzelać. Najlepiej unikać wrogów, ale jeśli musisz usunąć żołnierzy z drogi, najlepszym rozwiązaniem jest zabijanie z ukrycia.

Im więcej żołnierzy wroga zabijesz, tym więcej masz patroli. Wzrasta również poziom promieniowania, co utrudnia dostęp do niektórych obszarów bez odpowiedniej ochrony. Jednak poziomy promieniowania można powstrzymać, budując urządzenia, które dokładnie to robią. Podobne urządzenia wycofują się Czarnobyl Burze ograniczają portale, z których pojawiają się potwory.

Codzienny cykl wydarzeń może wydawać się niepotrzebną powtórką, która nieco odcina przepływ. Ten modułowy projekt prawdopodobnie zrodził się z konieczności, został poskładany i rozbudowany w ciągu ostatnich kilku lat, ponieważ każdy nowy obszar jest budowany i integrowany z grą.

W grze jest wiele rzeczy do zrobienia, a także twoja baza do wyposażenia i kumple do interakcji. Powrót do schronu to coś więcej niż tylko szansa na złapanie oddechu po niepokojących wyprawach do Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia.

Gra zdecydowanie ma Metro nr 2033 i myślistwo Atmosfera jest żywa, głównie ze względu na autentyczną rosyjską estetykę z czasów zimnej wojny i podobnie przerażającą historię. Ale to naprawdę jest osobna gra.

Zwykle nie jestem fanem gier survivalowych, ponieważ mają one niewielką lub żadną strukturę narracyjną. Dla mnie, Czarnobyl Uderza w dobrą równowagę. To ciekawa mieszanka survivalowej gry i narracyjnego RPG. Tworzenie i budowanie schronienia daje prawdziwe poczucie spełnienia. Odkrywanie ciekawego i pięknie zrealizowanego obszaru wokół Czarnobyla jest bardzo wciągające. Misje i fabuła są również bardzo fascynujące, co utrudnia zatrzymanie gry.

Sędzia: 8/10