Rak piersi: Mammografia ratuje życie matce, obawia się, że inni mogą nie mieć tyle szczęścia

Aż 300 kobiet może zachorować na raka piersi i nie wie, że epidemia wypiera 50 000 mammografii. Raporty Emmy Russell.

Cheryl Morrow pamięta, jak budziła się w środku nocy, myśląc o wszystkich listach, które będzie musiała napisać do swoich dzieci, zanim umrze.

Pomyślałem, że wiadomości urodzinowe do ukończenia 55 roku życia. Są też listy na ich ślub i przesłania gratulacyjne, kiedy witają na świecie swoje pierwsze dziecko.

„Wszystkie te ważne punkty orientacyjne, które prawdopodobnie bym przeoczył, ponieważ może nie dożyję, żeby je zobaczyć. Przerażały mnie.

„Moje dzieci są dla mnie najważniejsze na świecie. Brak ich dla nich przeraża mnie najbardziej”.

W dniu, w którym Auckland wszedł do swojej czwartej blokady, 17 sierpnia zeszłego roku, do Morrow napisano list informujący ją, że ma się poddać mammografii. Świętowała swoje czterdzieste dziewiąte urodziny.

Matka Waikato nie martwiła się, ponieważ nie miała żadnych objawów i poza tym była zdrowa.

Jednak, gdy próbowała zarezerwować mammografię, powiedziano jej, że nie zarezerwowali żadnych rezerwacji podczas blokady.

„Powiedziałem im, że potrzebna jest rezerwacja, ponieważ jestem typem osoby, która jeśli nie zarezerwuję, to włożę list do szafki i wtedy nie ujrzysz światła dziennego, a ja odbiorę list za rok lub sześć miesięcy później mówiący, że się spóźniłem”.

Po uparciu się, że mammografia jest bardzo ważna, Morrow miał umówioną wizytę na sześć tygodni, kiedy stan był na poziomie 3.

Chociaż uważała, że ​​jest bardzo mało prawdopodobne, aby zachorowała na raka piersi, chciała się o to upewnić ze względu na swoje dzieci. Straciła ojca na raka wątroby 11 lat temu, a jej matka walczyła z brutalną postacią raka endometrium, który rozprzestrzenił się na jej kręgosłup.

W październiku pojechała 30 minut ze swojego domu w Bukikou do kliniki badań przesiewowych piersi w Bukiko, gdzie spotkała pielęgniarkę, której dzieci bawiły się z jej dziećmi.

„Robiła dużo zdjęć, ale o niczym nie pomyślałem”.

Następnego dnia zadzwonił jej telefon. To była pielęgniarka z kliniki, powiedziała, że ​​badanie wykazało coś w jej lewej piersi i chcieli się upewnić, że nie ma się czym martwić.

W tym czasie miała kontuzję barku, więc nie była w stanie samodzielnie zbadać piersi. Dopiero gdy znalazła się w klinice i pielęgniarka pomogła jej to wyczuć, zdała sobie sprawę, że jest tam masa, która okazała się mieć 18 mm.

„Lekarz powiedział po prostu: „Nie podoba mi się ten wygląd”, ale nie myślałem o tym zbyt wiele i nadal miałem nadzieję. Potem spotkaliśmy się z dyrektorem medycznym, który od razu powiedział mi, że mam raka w lewej piersi. Skąd wiesz, nie mamy jeszcze wyników biopsji” i powiedział, że pracuje od 30 lat i może powiedzieć, jak wygląda tomografia; to był rak.

„Rozpłakałam się, to było naprawdę denerwujące, ponieważ nigdy nie myślałeś, że to będzie rak”.

Moreau przypomina sobie, jak pędziła do samochodu, by zadzwonić do siostry w Wielkiej Brytanii i patrzeć w słoneczne wiosenne niebo, słuchając płaczu brata na linii telefonicznej.

„Nie wspomnieliśmy dzieciom o raku, po prostu powiedzieliśmy, że jest guz, który zostanie usunięty i wszystko będzie dobrze” – powiedział Moreau.

W tym samym czasie leżała bezsennie myśląc o ich życiu bez niej.

„Nie chciałem, żeby się martwili. Nie chciałem, żeby moja córka się stresowała lub mówiła komuś: „Moja mama ma raka piersi”, a potem mówiła: „Moja babcia go miała i zmarła na raka”.

W ciągu dwóch tygodni Moreau zaczęła usuwać jej lewą pierś. Potem przez tydzień w styczniu codziennie dojeżdżałem półtorej godziny do Szpitala Radiacyjnego w Auckland.

Teraz jest wolna od raka, ale wymaga corocznych mammografii, gdzie jest szansa na powrót.

Myśli, że gdyby nie namówiła Moreau na randkę, groziłaby jej kara śmierci. Martwiła się, że inne kobiety będą zmuszone czekać miesiącami na mammografię.

Rak piersi Nowa Zelandia rozpoczęła w tym miesiącu kampanię o nazwie #PodarujNaszeMammogramy wzywającą do podjęcia działań na rzecz zapobiegania zgonom, którym można było zapobiec.

Prawie 50 000 kobiet spóźnia się na wizytę mammograficzną, ponieważ badanie przesiewowe piersi nie może się odbyć podczas blokady Covid-19.

Oznacza to, że ponad 300 kobiet może umrzeć na raka piersi, które nie wiedziały, że go mają, szacuje fundacja, chyba że rząd będzie w stanie podjąć pilne działania. w październiku, Ich liczba wynosiła 133 kobiety.

Każdego dnia u dziewięciu kobiet w Aotearoa diagnozowany jest rak piersi. Ponad 60 procent z nich nie przechodzi pierwszej operacji w ciągu miesiąca od zdiagnozowania, a fundacja twierdzi, że czas oczekiwania się wydłuża. Każdego roku tracimy z powodu chorób 650 kobiet.

Kampania wzywa rząd do przeznaczenia 15 milionów dolarów na pilne wyeliminowanie zaległości w mammografii i zapobieganie późnym diagnozom kobiet.

„Mammogramy są najlepszą metodą wczesnej diagnozy i bardzo ważne jest, aby każda miała regularne badania mammograficzne, gdy jest to konieczne” – powiedziała Stacey Morrison, ambasador i nadawca fundacji.

Jej matka zmarła na raka piersi w wieku 45 lat. Morrison właśnie skończyła 45 lat, co oznacza, że ​​teraz kwalifikuje się do bezpłatnego pokazu.

Po zrobieniu swojej pierwszej mammografii powiedziała: „To trochę przerażające, ale obiecuję ci, że to okropne nie robić tego”.

Dyrektor generalny Fundacji Ah, Lynn Rayner, powiedział, że od czasu opracowania programu badań przesiewowych nastąpił 30-procentowy spadek śmiertelności z powodu raka piersi, ale teraz Covid cofnął Nową Zelandię o 10 lat.

„Jeśli przetrwanie Maorysów wróci do tego, co było 10 lat temu, prawdopodobieństwo śmierci Wayne’a byłoby dwa razy większe niż dzisiaj. To bardzo tragiczne.

„Kobiety z Nowej Zelandii są trzy razy bardziej narażone na śmierć, jeśli wykryją guza, niż jeśli rak piersi zostanie wykryty na mammografii, co jest naprawdę ważne”.

Mammografia wykryje grudki o wielkości nawet 2 mm. Najmniejszy rozmiar wykryty podczas samokontroli wynosił około 14 metrów. Średni rozmiar bloku samowykrywającego to 22 mm.

Rainer powiedział, że loteria pocztowa to prawdziwy problem.

„Niektóre obszary mają się naprawdę dobrze, a inne naprawdę mają problemy”.

Niektóre kobiety dzwonią, aby zarezerwować mammografię i dowiadują się, że jest lista oczekujących od sześciu do ośmiu miesięcy, powiedział Rayner.

„Niektórzy dotarli nawet do mammografii i na szczęście wykryli raka, ale gdyby czekali, mógł rozprzestrzenić się na węzły chłonne, co ma druzgocący wpływ na leczenie i wyniki pacjentów”.

Powiedziała, że ​​rozmawiają z rządem od sześciu miesięcy, ale jak dotąd ich wezwania nie zostały wysłuchane.

Dr Aisha Feral, wiceminister zdrowia, powiedziała, że ​​zdała sobie sprawę z opóźnień w mammogramach i że trwają plany zakończenia zaległości.

Obejmuje to modelowanie, aby zrozumieć, czy potrzebne są dodatkowe zasoby, powiedziała.

Feral powiedział, że trzeba wykonać około 47 500 mammografii, aby osiągnąć krajowy cel, jakim jest badanie przesiewowe 70 procent kobiet w wieku od 45 do 69 lat co 24 miesiące.

„Ludzie, którzy przeszli mammografię w przeszłości, czekają na kolejną mammografię średnio tylko półtora miesiąca więcej niż przed Covidem.

„Udało się to osiągnąć pomimo surowej obsady personelu i oprócz krótkich krajowych blokad, badania przesiewowe piersi były kontynuowane w czasie, gdy wiele innych krajów zaprzestało badań przesiewowych na dłuższy czas”.

Powiedziała, że ​​dodatkowe 10 milionów dolarów na finansowanie badań przesiewowych w kierunku raka piersi jest uwzględnione w Budżecie21 i że Departament Zdrowia ciężko pracuje z dostawcami badań przesiewowych i innymi częściami systemu opieki zdrowotnej, aby pracować i planować badania wyrównawcze.

Tymczasem ludzie tacy jak Moro mogli prześlizgnąć się przez szczeliny.

„Rząd jest odpowiedzialny za uniemożliwienie ludziom pozostawiania matek, ciotek, braci, sióstr i dzieci bez ojców” – powiedziała.

„Niektóre kobiety mają małe dzieci, nie wyobrażam sobie, jak by się czuły, gdyby nie miały tyle szczęścia, by odebrać je tak wcześnie jak ja”.