Przeminęło do września: najlepsze filmy opuszczające Neon w tym miesiącu

Podczas gdy w Neon stale pojawiają się nowe filmy i programy telewizyjne, istnieje również regularny strumień treści, który spada na należącą do Kiwi i wyselekcjonowaną usługę przesyłania strumieniowego.

Więc chociaż możesz pomyśleć, że film lub program będzie można oglądać wiecznie, w rzeczywistości umowy licencyjne oznaczają, że zwykle istnieją tylko przez kilka miesięcy – lub lat – na raz.

Aby pomóc tym, którzy chcą jak najlepiej wykorzystać subskrypcję, i pomóc w ustaleniu priorytetów oglądania, Rzeczy do obejrzenia Wymyśliliśmy listę 10 świetnych filmów, których nie będzie w sprzedaży 1 września.

Upewnij się, że je złapiesz, póki możesz.

Kandydat (1972)

Robert Redford trafia na pierwsze strony gazet w tym dramacie politycznym o lewicowym prawniku, który stał się ambitnym senatorem, którego przekonania są wystawiane na próbę, gdy jego popularność rośnie, a jego platforma autentyczności słabnie.

„Jedna z niewielu naprawdę dobrych i zabawnych amerykańskich komedii politycznych” Vincent Canby napisał dla The New York Times.

Wpadka (2007)

Katherine Heigl gra dziennikarkę, której kariera zostaje wykolejona przez przygodę na jedną noc z obibokiem (Seth Rogen) w tym fantastycznym komedii romantycznej, w którym występują także Paul Rudd, Leslie Mann, Jonah Hill i Jason Segel.

„Intensywna, źle wychowana (i łagodna) komedia Judda Apatowa jest powodem do świętowania – linie śmiechu są sprytne i pojawiają się szybciej, niż jesteś w stanie przetworzyć” napisał Joe Morgenstern z Wall Street Journal.

Moro (2022)

Thriller akcji Tearepa Kahi, częściowo zainspirowany prawdziwym nalotem grupy specjalnej rządu Nowej Zelandii z 2007 roku na odległe maoryskie miasto Te Urewera we wschodniej części Zatoki Obfitości, skupia się na sierżancie policji Thoe Cliffa Curtisa „Taffy” Tawharau , gdy zostaje uwięziony między lojalnością wobec whanao a oddaniem swojej odznace.

Film, w którym występują Jay Ryan, Manu Bennett, Simon Kessel, Troy Kinge i Tammy Etty, został wybrany na prestiżowy Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Toronto w zeszłym roku.

„Konsekwentnie niszczące nerwy doświadczenie, w którym pomija się subtelności, aby przedstawić sprawę jasno i zwięźle”. Christopher Cross pisze dla Tilt Magazine.

Netram (2021)

Dramaturgia Justina Kurzela w Building One of Australia’s Darkest Days to oszałamiające studium postaci, które traktuje o wrażliwości na temat, a jednocześnie wywiera silny wpływ emocjonalny, który pozostawi ślad.

Ale pomimo oszałamiającej, wielokrotnie nagradzanej kreacji Caleba Landry’ego Jonesa, sprytnie zmontowanego scenariusza, surowych obrazów i sprytnych kadrów, jedyny moment, który najlepiej podsumowuje wszystko, został wygłoszony podczas archiwalnego wywiadu telewizyjnego z dyrektorem szkoły Dunblane w Szkocji, Ronem Taylorem w następstwa masakry. Kolejne zaledwie sześć tygodni przed wydarzeniami w Port Arthur, które opierają się na tym: „Zło odwiedziło nas wczoraj i nie wiemy dlaczego. I myślę, że nigdy tego nie zrobimy”.

Zemsta (1999)

Jeden z najbardziej niedocenianych seriali Mela Gibsona. Idąc bardzo cienką linią między głębokim zagrożeniem a czarną komedią, ta nowa odsłona postaci Lee Marvina Walkera z filmu Point Break z 1967 roku przykuwa widzów do ekranu.

Fakt, że jego indywidualna krucjata, by odzyskać to, co jest winien, wyszła za stosunkowo grosze, sprawia, że ​​​​widzowie są na niego jeszcze bardziej gotowi.

„To paskudny miejski luz ze spiczastymi małymi zębami i poważnym przypadkiem wściekłości, egzystencjalny granat przebrany za film o napadzie” Mark Savlov napisał Austin Chronicle.

Wyrwać (2000)

Guy Ritchie osiągnął międzynarodowy sukces w tej zabawnej kontynuacji Lock, Stock i Smoking Barrel. Benicio del Toro, Dennis Farina i Brad Pitt są jednymi z tych, którzy zostali złapani przez psy, diamenty, przyczepy kempingowe, bokserki i różnorodną broń w niechlujnej i czasami fascynującej opowieści.

„Udaje mu się zapewnić rozrywkę widzowi — i świadomość, gdzie dokładnie się znajduje — nawet wtedy, gdy film jest wyświetlany w trzech kierunkach jednocześnie” — napisał Derek Elley z Variety.

Tytan (2021)

Zdobywca Złotej Palmy 2022 z pewnością nie jest dla osób o słabym sercu. Będący czymś w rodzaju skrzyżowania Crasha Davida Cronenberga i Scarlett Johansson Under the Skin, francuski „horror” Julii DeCorneau jest pełen wartkiej akcji i obrazów, których niełatwo zapomnieć.

W istocie jest to historia zakłopotanej Alexii (Agatha Roussel), która znajduje nieoczekiwany nowy dom, gdy zostaje przejęty przez starzejącego się szefa straży pożarnej (Vincent Lyndon), który jest przekonany, że świeżo ostrzyżona młoda kobieta jest w rzeczywistości długa zaginiony. syn.

bicz (2009)

Zaadaptowana przez Shaunę Cross z jej własnej powieści Derby Girl z 2007 roku, jest to bezczelna, ale ostatecznie słodka opowieść o sile dziewczyny.

Dobrze zapowiadający się reżyser Drew Barrymore sprytnie zebrał znakomitą obsadę aktorek do roli „dzikich” łyżwiarzy, w tym zaginioną wówczas w akcji Juliette Lewis, Nowozelandkę Zoe Bell, Kristen Wiig (Wpadka) i samą Barrymore ( która zaskakująco późno pojawia się w każdej scenie Prawie a, co wyraźnie pokazuje, że była bardzo zajęta za kamerą).

Jednak prawdziwą gwiazdą serialu jest Elliot (wówczas znany jako Ellen) Page, który ilustruje swoim wachlarzem postaci – Bliss jest antytezą wczesnej Juno (Juno), czyli złego Hard Candy Hayley Stark.

Cud (2017)

Film jest ciepłą i serdeczną wersją uwielbianej powieści RJ Palacio z 2012 roku o chłopcu urodzonym z… Zespół Treachera Collinsaktóry staje się inspiracją dla nowych kolegów z drużyny i rodziny.

Julia Roberts gra matkę Augie’go Pullmana, Isabel, z niezbędnym współczuciem i niepokojem, ale także z lekkim akcentem. Owen Wilson, Mandy Patinkin, David Diggs i Jacob Tremblay też są świetni.

Najgorszy człowiek na świecie (2021)

To norweska odpowiedź na Toni Erdmann, niebieski to najcieplejszy kolor, obiecująca młoda kobieta lub młoda kobieta.

Ekscytująca i sugestywna opowieść, która koncentruje się na poszukiwaniu przez młodą kobietę tożsamości i miłości we współczesnym świecie, który nie pociąga za sobą żadnych ciosów.

Opowiedziany w 12 rozdziałach, prolog i epilog, jest to epizodyczny, ale całkowicie satysfakcjonujący emocjonalny epizod czterech lat z życia Julie (Renate Rencz).

To, co następuje, jest dzikie, często zabawne, ale w rzeczywistości daje do myślenia.

Jak trafnie opisał to sam reżyser Joachim Trier, Person’s Worst to „komiks romantyczny dla ludzi, którzy nienawidzą komedii romantycznych”.