„Praca podobna do pracownika” – mieszane reakcje na COP26 w Nowej Zelandii

Wyniki szczytu klimatycznego COP26 nie pomogą nikomu zasnąć w nocy, gdy świat podąża ścieżką katastrofalnego ocieplenia, ale obserwatorzy z Nowej Zelandii twierdzą, że jest z tego coś dobrego.

Po dwóch tygodniach rozmów, które zakończyły się 30 godzin przed terminem, Na szczycie klimatycznym COP26 w Glasgow osiągnięto porozumienie.

Obiecuje większą pomoc klimatyczną dla krajów rozwijających się, wyznacza termin na zwiększenie zobowiązań do ograniczenia emisji i toruje drogę międzynarodowym rynkom emisji dwutlenku węgla.

Karta Klimatyczna Glasgow jest pierwszym porozumieniem klimatycznym, jakie kiedykolwiek zawarto Wyraźny plan redukcji węgla.

Jednak dramatyczny ruch Indii i Chin w ostatniej chwili doprowadził do złagodzenia sformułowań, ku rozczarowaniu grup ekologicznych i narodów wyspiarskich.

Tymczasem kraje rozwijające się twierdzą, że podwojenie wsparcia finansowego na przystosowanie się do zmian klimatycznych to krok, ale niewystarczający.

Minister ds. Zmian Klimatu James Shaw powiedział, że porozumienie to najgorszy wynik, ale to nie wystarczyło, aby utrzymać wzrost temperatury poniżej 1,5 stopnia.

Połączone środki redukcyjne i równoważne zobowiązania Około 2,4 stopnia ocieplenia.

Minister Klimatu James Shaw
Zdjęcie: RNZ/Samuel Rylston

„Interesy krajów bogatych mają pierwszeństwo”

Oxfam nie jest usatysfakcjonowany złymi procedurami dotyczącymi węgla i brakiem w umowie jakiejkolwiek wzmianki o ropie i gazie.

Alex Johnston powiedział, że prawa osób mieszkających w Niderlandach zostały zniesione.

Interesy bogatych krajów są tutaj priorytetowe, to naprawdę rozczarowuje.

Bogate narody zablokowały również wezwania do odszkodowania dla biednych za szkody klimatyczne, powiedział Johnston, znane w żargonie COP jako „straty i szkody”.

Cindy Baxter, aktywistka Charcoal Action Network, powiedziała, że ​​wynik nie pomoże nikomu spać w nocy.

Powiedziała, że ​​zmiany w ostatniej chwili, które doprowadziły do ​​zmniejszenia ilości węgla i bezczynności w zakresie strat i szkód, były bardzo rozczarowujące.

„Kiedy tracisz coś, do czego nie możesz się przystosować, nie możesz tego odzyskać. Następuje utrata życia, utrata linii brzegowych, utrata wysp.

„Muszą za to zapłacić wcześniej [rich] Kraje, które [caused the damage]. „

Baxter powiedział, że kraje przyznały, że nie zrobiły wystarczająco dużo i nabiera tempa zmian.

Zdjęcie: Francja Agencja prasowa

„Wykonałeś pracę jak pracę” – były ambasador ds. klimatu Nowej Zelandii i prezydent Kioto

Były ambasador Nowej Zelandii ds. zmian klimatycznych, Adrian Massey, powiedział, że gdyby był odpowiedzialny za ten szczyt, byłby zadowolony z wyniku.

Powiedział, że postęp był stopniowy, ale nie można było tego wyczuć.

„Wykonała solidne zadanie, wyprzedzając rzeczy, które musiała zrobić, i sporo problemów posunęło się naprzód — nic więcej, niż się spodziewano i prawdopodobnie znacznie mniej, niż ludzie się spodziewali.

– Ale wykonała pracę.

Massey powiedział, że obietnice złożone podczas konferencji dotyczące redukcji metanu i węgla oraz zakończenia wylesiania są również pozytywnymi wydarzeniami.

Rozliczenie na rynku emisji CO2

Na COP26 w końcu osiągnięto porozumienie międzynarodowe rynki emisji Po negocjacjach kilka razy nie powiodła się w poprzednich latach.

Jest to szczególnie ważne dla Nowej Zelandii, ponieważ aby spełnić nasze zobowiązanie do ograniczenia emisji, będziemy musieli kupować dwie trzecie naszych cięć za granicą.

Badaczka klimatu z University of Cambridge, dr Natalie Jones, powiedziała, że ​​znaleziono kompromisy w kwestiach przejrzystości i podwójnego liczenia – jeśli kraj sprzedaje cięcia emisji, nie może tego również uwzględnić we własnych zobowiązaniach.

Powiedziała, że ​​kraje, które zażądały bardziej rygorystycznych zasad rachunkowości, zasadniczo otrzymały to, czego chciały.

Istniał również kompromis, który pozwoliłby na wykorzystanie części pozostałych kredytów węglowych w nowym systemie.

Dr Jones powiedział, że chociaż nie wszystkie kraje były zadowolone, była to ogromna poprawa w porównaniu z poprzednimi umowami.

Powiedziała jednak, że pozostaje kilka poważnych problemów.

„Kilku obserwatorów i organizacji pozarządowych jest zaniepokojonych niedoborem [indigenous] Ochrona praw w tekście. A więc myślę, że to jest najważniejsze, że… Nowa Zelandia [should] Bardziej się tym przejmuj”.

Minister spraw zagranicznych Tuvalu rozmawiał z COP26 zza platformy na morzu, stojąc w wodzie po kolana.
Zdjęcie: (Zdjęcie: EyePress News/EyePress za pośrednictwem AFP)

Jeden nowy cel finansowania do obejrzenia

Głównym napięciem na COP26 jest niepowodzenie bogatych krajów w realizacji ich celu fiskalnego polegającego na dostarczaniu 100 miliardów dolarów pomocy klimatycznej rocznie przez pięć lat, począwszy od 2020 roku.

Dr Jones powiedział, że kraje zdecydowały się na proces opracowania nowego celu finansowania na lata 2025-2030.

Biedne kraje twierdzą, że cel należy zwiększyć do ponad 1 biliona dolarów rocznie, aby sprostać potrzebom.

„Każdy, kto jest zainteresowany… międzynarodową polityką klimatyczną, powiedziałbym, uważaj na to, to będzie ważna wiadomość przez następne kilka lat”.