Powszechnie stosowany test biomarkerów może wprowadzać w błąd w leczeniu niektórych czarnych kobiet chorych na raka piersi

Z nowych badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Illinois w Chicago wynika, że ​​powszechny test stosowany w celu ustalenia, czy pacjentki z rakiem piersi powinny poddać się chemioterapii, może w przypadku niektórych czarnych kobiet dawać złe zalecenia, skłaniając je do rezygnacji z chemioterapii, gdy mogła im pomóc.

Test, znany jako 21-genowy wynik nawrotu piersi, jest najpowszechniejszym testem biomarkerowym stosowanym przy ustalaniu zaleceń lekarskich dla pacjentek z rakiem piersi z dodatnim receptorem estrogenowym; Najczęstsza postać nowotworu. Test pomaga zidentyfikować guzy, które prawdopodobnie są bardziej agresywne i dlatego są lepszymi kandydatami do chemioterapii.

Naukowcy przeprowadzili analizę statystyczną bazy danych zawierającej wyniki testów i zapisy zgonów ponad 70 000 kobiet z wczesnym stadium raka piersi z dodatnim receptorem estrogenowym. Odkryli, że test może nie doceniać znaczenia chemioterapii w przypadku czarnych kobiet, etykietując niektóre, zwłaszcza młode pacjentki, jako mało prawdopodobne, aby chemioterapia odniosła korzyść, podczas gdy w rzeczywistości mogą z niej skorzystać.

„Test może wprowadzać w błąd co do leczenia” – wyjaśnił dr Kent Hoskins, profesor onkologii na UIC i główny autor badania. Journal of National Comprehensive Cancer Network Zostań.

Naukowcy przeprowadzili analizę eksploracyjną, aby sprawdzić, czy punkt odcięcia w teście zalecania chemioterapii czarnym kobietom powinien zostać obniżony i odkryli, że powinno. Hoskins stwierdził jednak, że przed wydaniem takiego zalecenia należy przeprowadzić pełniejsze badania.

„Badania pokazują, że stosowanie przez lekarzy rygorystycznych limitów i testów bez względu na rasę lub pochodzenie etniczne może być niewłaściwe ze względu na fundamentalne różnice w biologii” – stwierdziła Hoskins, która jest także członkiem Centrum Onkologii Uniwersytetu Illinois.

Prawie wszyscy pacjenci z tym typem nowotworu otrzymują tabletki blokujące estrogeny, niezależnie od tego, czy otrzymują także chemioterapię. Naukowcy podejrzewają, że przyczyną tej luki w leczeniu jest to, że nowotwory u czarnych kobiet rzadziej reagują na pigułki blokujące estrogeny niż nowotwory u innych kobiet. Chemioterapia pomaga poprawić wyniki w ich przypadku w większym stopniu niż w przypadku kobiet, które odnoszą korzyści z samych tabletek, powiedziała Hoskins. Naukowcy mają w swoich pracach kolejny artykuł, w którym badają to pytanie.

Niniejsza praca stanowi część prac badaczy z UIC dotyczących wyników leczenia czarnych kobiet z nowotworami wykazującymi ekspresję receptorów estrogenowych. Hoskins wyjaśniła, że ​​chociaż wiele uwagi poświęcono niekorzystnym wynikom u czarnych kobiet z trudnym w leczeniu potrójnie ujemnym rakiem piersi, który stanowi jedynie około 20% przypadków raka piersi u czarnych kobiet. Poprzednie badania tego zespołu wykazały, że chociaż u czarnych kobiet ryzyko zachorowania na potrójnie ujemnego raka piersi jest większe niż u białych kobiet, ryzyko śmierci z ich powodu nie jest większe. Jednak są one bardziej narażone na śmierć ze względu na bardziej powszechną formę blokera receptora estrogenowego.

Hoskins podkreśla, że ​​chociaż nowy artykuł wskazuje na biologiczne różnice w nowotworach między kobietami rasy czarnej a kobietami białymi, nie wyklucza wpływu szeregu czynników społecznych wynikających z rasizmu strukturalnego. Ale te czynniki, takie jak dostęp do opieki zdrowotnej, nie wyjaśniają całego obrazu. W rzeczywistości Hoskins wierzy, że te same społeczne determinanty zdrowia, które prowadzą do gorszych wyników leczenia czarnych kobiet w systemie opieki zdrowotnej, są tymi samymi, które powodują biologiczne różnice w nowotworach. Naukowcy przygotowali artykuł, w którym również analizują tę kwestię.

„Wierzymy, że te same siły, które prowadzą do nierówności w opiece, napędzają bardziej agresywną biologię”.

Doktor Kent Hoskins, profesor onkologii na UIC

Inni autorzy UIC piszący o artykule to Hsiao-Ching Huang, dr VK Gade, dr Awana Dansiu i Garth Rauscher z Cancer Centre, School of Pharmacy, School of Medicine i School of Public Health.