Powiedz dyrektorom, że można nie uzyskać wszystkich odpowiedzi na temat płci

Dyrektorom szkół średnich, których uczniowie kwestionują swoją płeć, powiedziano, że można nie znać wszystkich odpowiedzi.

Nie ma tekstu, w którym „nie uda ci się za każdym razem”, powiedziała Mary Haddock Staniland (Tainoy) na konferencji Plymouth International High School Principals Association w New Plymouth.

Haddock-Staniland, która jest nazywana głosem zmian dla transpłciowych kobiet, udzieliła wywiadu swojemu byłemu nauczycielowi, Vaughanowi Couillaultowi, prezesowi nowozelandzkiego stowarzyszenia dyrektorów szkół średnich i dyrektorowi Papatoetoe High School.

„Myślę, że po pierwsze, chodzi o zrozumienie krajobrazu, każda szkoła w tym kraju będzie miała inną sytuację” – powiedziała.

„To nie jest prosta metoda. Myślę, że słuchanie twojej społeczności jest kluczowe. Myślę, że tworzenie bezpiecznych przestrzeni dla twoich uczniów i rodziców, gdy będą poruszać się po tym, jak będzie wyglądać kilka następnych lat.”

Czytaj więcej:
* Jedna na trzy szkoły odwołuje zajęcia, ponieważ kadra nauczycielska jest na najniższym poziomie w historii
* Szkolne starcia stają się coraz bardziej zaciekłe i coraz mniej powszechne – dyrektor

Powiedziała, że ​​każda szkoła będzie miała inne podejście.

„Nie zawsze musisz mieć odpowiedzi. I myślę, że dobrze jest nie udzielać ich od razu. Spotykanie się z ludźmi w połowie drogi jest ważne. Bądź otwarty. Czuj się niekomfortowo”.

„Wiesz, chodzi o strach. Myślę, że złapiemy się na tym, że nie zrobimy tego dobrze, a ty zrobisz to źle. Jesteśmy ludźmi, ty też jesteś człowiekiem. intencją nie jest denerwowanie się”.

Specjalistka ds. różnorodności, równości, integracji i przynależności urodziła się w Taranaki i przeniosła się do Matamata, gdy miała cztery lata. Powiedziała, że ​​później rodzina przeniosła się do South Auckland.

Powiedziała, że ​​dorastanie było „dość okropne”, szczególnie w szkole.

„Myślę, że nauczyłem się, jak uzyskać naprawdę grubą skórę i znam wartość braku poczucia przynależności. Nie miałem tego przez całą moją edukację. Tak, nie pamiętam dnia w całej mojej uczelni, w którym nie byłem zastraszany. I nie tylko zastraszanie emocjonalne, jak prawdziwa krzywda fizyczna, naprawdę.

I były chwile, kiedy myślałem, że lepiej by było, gdyby mnie tu nie było.

„Nie miałem telefonu w szkole. Więc nie byłem maltretowany jak dzisiejsze dzieci. Ale czy wtedy mogłem podejmować decyzje, które oznaczałyby, że mnie tu dzisiaj nie ma? Tak. Ale przegapiłbym na całkiem cudowne życie, więc”.

Konferencja potrwa do środy, 31 maja. A we wtorek Haddock-Sstandiland poprowadzi warsztaty na temat różnorodności, równości, integracji i przynależności.