Poseł wzywa parlament do zbadania dowodów na „fałszowanie” stopy

Parlament został wezwany do zbadania „przytłaczających dowodów”, że Bank Anglii mógł zostać wprowadzony w błąd w sprawie manipulacji stopami procentowymi.

Konserwatywny poseł David Davis powiedział, że nowe dowody podają w wątpliwość oświadczenia złożone w parlamencie przez byłego posła.

W debacie w Izbie Gmin wezwał do wznowienia parlamentarnego śledztwa w sprawie skandalu.

Był wspierany przez byłego kanclerza Partii Pracy, Johna McDonnella.

Davies przytoczył dowody dostarczone przez byłego wiceprezesa Banku Anglii Paula Tuckera, który powiedział Departamentowi Skarbu w lipcu 2012 r., że dowiedział się o manipulacji stopami procentowymi dopiero „w ciągu ostatnich kilku tygodni”.

„Wydaje się jednak, że istnieją przytłaczające dowody na to, że to nieprawda, w tym spotkania, rozmowy telefoniczne i zeznania pod przysięgą przed władzami USA” – powiedział Davies.

„Twierdzono również, że Bank Anglii nie miał instrukcji zmiany zleceń Libor” – dodał. „Ale dowody odkryte przez pana Ferrettiego sugerują, że to również nie jest prawdą”.

Dowody przytoczone przez Davisa wskazują, że Tucker był świadomy najniebezpieczniejszej formy manipulacji, zwanej „niską manipulacją”, już w sierpniu 2007 roku.

Banki zostały ukarane grzywną w wysokości miliardów dolarów przez amerykańskie i brytyjskie organy regulacyjne za tę praktykę.

Podczas kryzysu finansowego w latach 2007-2009 banki rutynowo obniżały stopy procentowe, które płaciły za pożyczanie gotówki – „niski poziom histerezy”.

Zrobili to, publikując dzienne szacunki kosztów kredytu w celu ustalenia referencyjnej stopy procentowej, która śledzi koszt pożyczania gotówki między bankami.

Indeks cen akcji FTSE 100, Libor oznacza stopy procentowe – wskaźnik, który śledzi koszt pożyczania gotówki. Przez większość ostatnich 35 lat 16 banków codziennie o godzinie 11 rano odpowiadało na pytanie: Jakie oprocentowanie możesz pożyczyć?

Podają swoje odpowiedzi (np. RBS szacuje 3,14%, Lloyds 3,13% itp.) i bierze się średnią, aby uzyskać Libor, co jest skrótem od „London Interbank Price Rate”. Aby ustalić Euribor, proces jest podobny, ale z udziałem większej liczby banków.

Dowody przeciwko handlowcom uwięzionym za „żłobienie” cen składały się wyłącznie z próśb skierowanych do swoich kolegów o dostosowanie szacunkowych stóp procentowych w górę lub w dół, zwykle o jedną setną punktu procentowego (znanego na rynkach pieniężnych jako „punkt bazowy”).

Nadzieja polegała na tym, że może nieznacznie zmienić średni LIBOR we właściwym kierunku, aby przynieść korzyści transakcjom banku, które wzrosły lub spadły powiązane z Libor.

W innej formie podbijania cen, znanej jako lowballing, banki udają, że mogą pożyczyć gotówkę po znacznie niższym oprocentowaniu, niż w rzeczywistości. To jest na dużo większą skalę.

Dowody, które wyszły na jaw podczas zbierania materiałów do książki, którą napisałem, podają w wątpliwość próby 37 transakcji „manipulowania” Liborem i Euriborem, który jest odpowiednikiem Libora dla euro.

Obejmuje to łańcuszek e-mailowy relacjonujący spotkanie 14 sierpnia 2007 r., na którym pan Tucker podobno przysiągł kierownictwu banku, że uciszy ich, gdy dyskutowali o tym, że szacunki LIBOR banków dotyczące kosztów kredytu były zbyt niskie.

Jerry Del Messier, dyrektor wyższego szczebla w Barclays, powiedział, że Paul Tucker powiedział mu 1 września 2007 r., w złożonym pod przysięgą oświadczeniu złożonym w lutym 2011 r. w Departamencie Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych, że Barclays powinien obniżyć stopy procentowe LIBOR.

Kiedy 9 lipca 2012 r. były wiceprezes BoE, Paul Tucker, udzielił wywiadu Komisji Skarbu posłów, zapytano go, kiedy po raz pierwszy zostanie podniesiony niski poziom głosowania.

„To znaczy, nie byłem świadomy zarzutów wycofania aż do… ostatnich kilku tygodni” – powiedział.

Tucker został poproszony przez BBC o komentarz w tej sprawie, ale wielokrotnie odmawiał.

Przemawiając w parlamencie, David Davis powiedział również, że doszło do „seryjnych błędów wymiaru sprawiedliwości, w wyniku których 37 kupców zostało oskarżonych, 19 skazanych, a dziewięciu osadzonych w więzieniu tylko za wykonywanie swojej pracy”.

Zwołał komisję Skarbu, aby zbadać, czy zostali wprowadzeni w błąd.

John McDonnell, były doradca Partii Pracy, powiedział: „Jest bardzo jasne, że Izba Reprezentantów została wprowadzona w błąd przez dowody, które widzieliśmy”.

Dodał: „To były rażące błędy wymiaru sprawiedliwości” i wezwał Komisję Specjalną ds. Skarbu do ich zbadania.

Przemawiając w imieniu rządu, młodszy kanclerz skarbu Andrew Griffiths powiedział, że problem polega na tym, czy władze stanowe były zaangażowane w spadek i czy Komisja Specjalna ds. Skarbu została wprowadzona w błąd. Powiedział: kocham [Mr Davis] Z niecierpliwością czekamy na odpowiedź przewodniczącego Komisji Specjalnej ds. Skarbu”.

Pan Davis zacytował również byłego kanclerza Lorda Mackaya z Clashfern, który powiedział, że istnieją „poważne pytania” „godne Sądu Najwyższego” dotyczące prawa stosowanego do skazania handlarzy, z których dziewięciu trafiło do więzienia za znacznie mniejszą formę „żłobienia” odsetek stawki, obecnie nieuwzględnione, przestępstwo w dowolnej jurysdykcji poza Wielką Brytanią.

Wyroki skazujące handlowców w amerykańskich sądach zostały uchylone po tym, jak amerykański sąd apelacyjny orzekł w zeszłym roku, że powodowie nie udowodnili, że byli handlowcy złożyli lub uzyskali jakiekolwiek fałszywe lub wprowadzające w błąd oświadczenia.

Bank Anglii był wielokrotnie pytany o te dowody przez BBC i odmówił komentarza, z wyjątkiem stwierdzenia, że ​​wszelkie zarzuty dotyczące jego roli są „bezpodstawne”.