Poprawa jakości mięsa brojlerów za pomocą betainy

W niedawnym badaniu opublikowanym w nauka o drobiu Naukowcy próbowali odpowiedzieć na powyższe pytanie, porównując wydajność wzrostu brojlerów i jakość mięsa z dwiema formami betainy: bezwodną betainą i chlorowodorkiem betainy.

Betaina jest dostępna głównie jako dodatek do pasz w postaci chemicznie oczyszczonej. Najpopularniejszymi formami betainy stosowanymi w żywieniu są bezwodna betaina i chlorowodorek betainy. Wraz ze wzrostem spożycia mięsa drobiowego do produkcji brojlerów wprowadzono intensywne metody hodowli w celu poprawy wydajności. Jednak tak intensywna produkcja może mieć negatywne skutki dla brojlerów, takie jak zły stan zdrowia i obniżona jakość mięsa.

Odwrotnym paradoksem jest to, że poprawa standardów życia oznacza, że ​​konsumenci oczekują lepszego smaku i lepszej jakości produktów mięsnych. Dlatego też próbowano różnych strategii żywieniowych w celu poprawy jakości mięsa kurcząt brojlerów, którym poświęcono dużo uwagi betainie ze względu na jej funkcje odżywcze i fizjologiczne.

Bezwodny vs. chlorowodorek

Powszechnymi źródłami betainy są buraki cukrowe i ich pochodne, takie jak melasa. Jednak betaina jest również dostępna jako dodatek paszowy, przy czym najczęstszymi formami betainy stosowanymi w paszy są bezwodna betaina i chlorowodorek betainy.

Ogólnie rzecz biorąc, betaina, jako donor grupy metylowej, odgrywa ważną rolę w regulacji równowagi osmotycznej, metabolizmie składników odżywczych i zdolności antyoksydacyjnej brojlerów. Ze względu na różne struktury molekularne bezwodna betaina wykazuje większą rozpuszczalność w wodzie w porównaniu do chlorowodorku betainy, zwiększając tym samym swoją zdolność osmotyczną. Odwrotnie, chlorowodorek betainy obniża pH żołądka, a tym samym potencjalnie wpływa na wchłanianie składników odżywczych w inny sposób niż bezwodna betaina.

Diety

Niniejsze badanie ma na celu zbadanie wpływu dwóch form betainy (betainy bezwodnej i chlorowodorku betainy) na wydajność wzrostu, jakość mięsa i zdolność antyoksydacyjną brojlerów. 400 nowo wyklutych piskląt brojlerów płci męskiej zostało losowo podzielonych na 5 grup i karmionych 5 posiłkami podczas 52-dniowego eksperymentu żywieniowego.

Dwa źródła Beta2 zostały sformułowane jako równoważne. Posiłki były następujące.
Kontrola: Brojlery w grupie kontrolnej żywiono podstawową dietą z kukurydzy i śruty sojowej
Dieta bezwodna betainy: Podstawowa dieta uzupełniona dwoma poziomami stężeń 500 i 1000 mg/kg bezwodnej betainy.
Dieta chlorowodorku betainy: Podstawową dietę uzupełniają dwa poziomy stężeń 642,23 i 1284,46 mg/kg chlorowodorku betainy.

Wydajność wzrostu i produkcja mięsa

W tym badaniu dieta uzupełniona wysoką dawką bezwodnej betainy znacząco poprawiła przyrost masy ciała, spożycie paszy, obniżyła współczynnik konwersji paszy oraz zwiększyła produktywność mięśni piersi i ud w porównaniu zarówno z grupą kontrolną, jak i grupą chlorowodorku betainy. Wzrost wydajności wzrostu był również związany ze wzrostem odkładania białka obserwowanym w mięśniu piersiowym: wyższe dawki bezwodnej betainy istotnie (o 4,7%) zwiększały zawartość białka surowego w mięśniu piersiowym, podczas gdy wyższa dawka chlorowodorku betainy zwiększała liczbowo zawartość białka surowego mięśni piersiowych (o 3,9%).

Sugerowano, że ten efekt może wynikać z tego, że betaina może uczestniczyć w cyklu metioninowym, aby oszczędzać metioninę, działając jako donor grupy metylowej, a zatem więcej metioniny można wykorzystać do syntezy białek mięśniowych. To samo przypisano roli betainy w regulacji ekspresji genów mięśniowych i szlaku sygnałowego insulinopodobnego czynnika wzrostu-1, który sprzyja zwiększonemu odkładaniu się białek mięśniowych.

Dodatkowo podkreślono, że bezwodna betaina smakuje słodko, natomiast chlorowodorek betainy ma gorzki smak, co może wpływać na smakowitość paszy i pobranie paszy przez brojlerów. Ponadto proces trawienia i wchłaniania składników odżywczych jest zależny od zdrowego nabłonka jelitowego, więc zdolność osmotyczna betainy może korzystnie wpływać na trawienie. Betaina bezwodna wykazuje lepszą zdolność osmotyczną niż chlorowodorek betainy ze względu na wyższą rozpuszczalność. Dlatego brojlery karmione bezwodną betainą mogą mieć lepszą strawność niż brojlery karmione chlorowodorkiem betainy.

jakość mięsa

Oprócz cech organoleptycznych (kolor, soczystość i smak) jakość mięsa odzwierciedlają jego parametry fizykochemiczne, takie jak zdolność zatrzymywania wody, tekstura, skład odżywczy i stan utlenienia.

Zwiększone zatrzymywanie wody w tkance mięśniowej można przypisać zdolności osmotycznej betainy. Jako ważny organiczny osmolit betaina może chronić komórki przed odwodnieniem i zwiększać retencję wody w celu utrzymania równowagi wodnej. Betaina bezwodna wykazuje większą rozpuszczalność w wodzie niż chlorowodorek betainy, zwiększając tym samym jej zdolność osmotyczną. Może to być przyczyną tego, że w tym badaniu brojlery karmione bezwodną betainą miały mniejszą utratę kropli mięśni piersiowych niż brojlery karmione chlorowodorkiem betainy.

Beztlenowy rozkład mięśni po uboju oraz zdolność antyoksydacyjna to dwa ważne wskaźniki jakości mięsa. Po krwawieniu przerwa w dopływie tlenu zmienia metabolizm mięśni. Wtedy nieuchronnie dochodzi do glikolizy beztlenowej, która prowadzi do akumulacji kwasu mlekowego.

W badaniu tym dieta uzupełniona dużymi dawkami bezwodnej betainy istotnie obniżyła zawartość mleczanu w mięśniach piersiowych. Nagromadzenie kwasu mlekowego jest główną przyczyną niskiego pH mięśni po uboju. Podwyższone pH mięśni piersiowych przy suplementacji wysoką dawką betainy w tym badaniu sugerowało, że betaina może wpływać na pośmiertną glikolizę mięśni, aby złagodzić akumulację mleczanu i denaturację białka, co z kolei zmniejsza utratę krwi.

Utlenianie mięsa, a zwłaszcza utlenianie tłuszczu, jest ważną przyczyną pogorszenia jakości mięsa, co obniża jego wartość odżywczą, jednocześnie powodując problemy z teksturą. W tym badaniu dieta uzupełniona dużą dawką betainy znacznie zmniejszyła zawartość MDA w mięśniach piersi i ud, co sugeruje, że betaina może łagodzić uszkodzenia oksydacyjne.

Ekspresja mRNA genów antyoksydacyjnych (Nrf2 i HO-1) była bardziej podwyższona w grupie bezwodnej betainy niż w diecie chlorowodorkowej betainy, co odpowiada większej poprawie zdolności antyoksydacyjnych mięśni.

Rekomendowana dawka

Na podstawie tego badania naukowcy doszli do wniosku, że bezwodna betaina wykazuje lepsze działanie niż chlorowodorek betainy w poprawie wydajności wzrostu i produkcji mięśni piersiowych u kurcząt brojlerów. Suplementacja bezwodną betainą (1000 mg/kg) lub izotoniczną betainą może poprawić jakość mięsa u kurcząt brojlerów poprzez zmniejszenie zawartości mleczanu, aby zwiększyć końcowe pH mięśni, wpływając na dystrybucję wody w mięsie, aby zmniejszyć utratę wody i zwiększyć zdolność antyoksydacyjną mięśni. Biorąc pod uwagę zarówno wydajność wzrostu, jak i jakość mięsa, dla brojlerów zaleca się 1000 mg/kg bezwodnej betainy.