Ponad jedna piąta dorosłych w Wielkiej Brytanii nie szuka pracy

Dane pokazują, że ponad jedna piąta dorosłych w Wielkiej Brytanii w wieku produkcyjnym nie poszukuje aktywnie pracy.

Wskaźnik bierności zawodowej w Wielkiej Brytanii wyniósł 21,8% w okresie od listopada do stycznia, czyli był nieco wyższy niż w roku poprzednim.

Oznacza to, że 9,2 miliona osób w Wielkiej Brytanii w wieku od 16 do 64 lat nie pracuje ani nie szuka pracy. Łącznie jest ich o ponad 700 tysięcy więcej niż przed pandemią koronaawirusa.

Pojawiły się obawy dotyczące niedoborów siły roboczej wpływających na gospodarkę Wielkiej Brytanii.

Kondycja brytyjskiej gospodarki znajduje się w centrum uwagi w obliczu zbliżających się wyborów powszechnych w nadchodzących miesiącach, a obie główne partie polityczne zobowiązują się do pobudzenia wzrostu gospodarczego.

Wielka Brytania pogrążyła się w recesji pod koniec ubiegłego roku, kiedy gospodarka kurczyła się przez dwa kolejne trzymiesięczne okresy, ale najnowsze oficjalne statystyki wykazały, że poziom bezrobocia utrzymuje się na stabilnym poziomie. Dane pokazały również, że wzrost płac ponownie wyhamował, choć w dalszym ciągu przewyższa inflację.

Jednak liczba osób bezrobotnych lub aktywnie poszukujących pracy utrzymuje się w ostatnich latach na niezmiennie wysokim poziomie, odkąd po raz pierwszy wzrosła podczas pandemii.

Jako główny powód, dla którego około jedna trzecia ludności nieaktywnej zawodowo w wieku produkcyjnym nie wchodzi na rynek pracy, wymienia się długoterminową chorobę.

Jednak inne grupy zaliczone przez Urząd Statystyczny do tej kategorii – definiowanej inaczej niż bezrobocie – to studenci, osoby opiekujące się rodziną lub gospodarstwem domowym, osoby niepełnosprawne, pracownicy przechodzący na wcześniejszą emeryturę i pracownicy pozbawieni praw wyborczych. Więcej kobiet niż mężczyzn zalicza się do kategorii biernych zawodowo.

Urząd Statystyk Krajowych podał, że najnowsze dane sugerują, że liczba osób nieaktywnych zawodowo z powodu choroby spadła w ostatnich miesiącach, ale pozostaje wyższa niż szacowano rok temu.

Dodała, że ​​zwiększa się liczba osób w wieku od 16 do 34 lat, które stały się bierne zawodowo, natomiast spadła liczba osób w wieku od 35 do 64 lat. Z niedawnego raportu wynika, że ​​w przypadku osób w wieku około 20 lat częściej pozostawała bez pracy z powodu złego stanu zdrowia niż w przypadku osób po czterdziestce, przy czym uważa się, że liczba przypadków złego stanu zdrowia psychicznego wzrasta.

Niedobory siły roboczej skłoniły kanclerza Jeremy'ego Hunta do wprowadzenia szeregu środków, ostatnio w swoim budżecie w zeszłym tygodniu, mających na celu zachęcenie ludzi do znalezienia pracy lub wydłużenia godzin pracy.

Jednak grupy biznesowe stwierdziły, że należy zrobić więcej, aby zachęcić więcej osób do pracy, w obliczu obaw związanych ze słabym długoterminowym wzrostem gospodarczym w Wielkiej Brytanii.

Neil Carbery, dyrektor naczelny Konfederacji ds. Rekrutacji i Zatrudnienia, dodał, że obniżka stawek ubezpieczenia społecznego była „właściwą decyzją”, ale nie byłaby „srebrną kulą, która zachęci wystarczającą liczbę osób do pracy”.

„Aby ograniczyć bierność, rząd musi przyjrzeć się opiece nad dziećmi, transportowi i zaradzić listom oczekujących NHS” – powiedział. „Budżet nie przyczynił się do realizacji strategii przemysłowej i strategii dotyczącej siły roboczej, których naprawdę potrzebowaliśmy, pomimo wyraźnego zainteresowania kanclerza kwestiami pracowniczymi”.

Alexandra Hall Chen, starszy doradca ds. polityki zatrudnienia w Instytucie Dyrektorów, stwierdziła, że ​​wiele firm „wciąż ma trudności z dostępem do potrzebnych im umiejętności”.

„Przyszły rząd musi umieścić rozwiązanie problemu niedoborów wykwalifikowanej siły roboczej i zwiększenie udziału siły roboczej w centrum swojego planu wzrostu” – dodała.

Chris Bingham, dyrektor naczelny dostawcy energii Greenarch Ltd z West Yorkshire, powiedział, że firmy muszą zastanowić się, jak zachęcić ludzi do dołączenia do siły roboczej i „zapewnić im więcej tego, czego chcą”, zwłaszcza młodszym pracownikom.

Powiedział, że pandemia przerwała edukację osób w wieku od 16 do 24 lat. „Docierają do pracowników i społeczności biznesowej, która wciąż nie może zrozumieć, jak wszyscy będziemy pracować po Covid” – powiedział w programie BBC Today.

„Uważam, że istnieje wyraźny rozdźwięk między pracodawcą a młodymi pracownikami” – dodał, zauważając, że każdy przyszły rząd musi „bardziej skoncentrować się na szkoleniu zawodowym i zaangażowaniu w miejscu pracy niż na kompleksowej ścieżce uniwersyteckiej”.

Sekretarz pracy i emerytur Mel Stride powiedziała BBC, że Wielka Brytania ma „bardzo zdrowy” rynek pracy i że „plan rządu w dużej mierze zapobiega bierności zawodowej”, dodając, że wskaźnik bierności zawodowej w Wielkiej Brytanii jest niższy niż w USA i Francji. i Włochy,

Biuro ds. Odpowiedzialności Budżetowej stwierdziło jednak, że zamrożenie progów podatku od osób fizycznych „wpłynie również na zachęty do pracy”, co oznacza, że ​​wzrost będzie bliższy 200 000.

Richard Hughes, szef Biura Odpowiedzialności Budżetowej, powiedział we wtorek komisji parlamentarzystów, że odejście z pracy ze względów zdrowotnych „jest obecnie największą przyczyną”, dodając, że jest to „niepokojące” dla gospodarki.

„Jeśli nie pracują, nie płacą podatków i mają większe szanse na otrzymanie świadczeń” – stwierdził.

Liz Kendall, sekretarz ds. pracy i emerytur Partii Pracy, powiedziała, że ​​miliony ludzi „nie mogły pracować” z powodu długotrwałych chorób pod okiem torysów.

Powiedziała, że ​​Partia Pracy zredukuje listy oczekujących w NHS w ramach planu mającego na celu zachęcenie większej liczby osób do pracy.

Oprócz danych dotyczących aktywności gospodarczej Urząd Statystyczny ujawnił także:

Urząd Statystyk Krajowych wydał ostrzeżenia dotyczące wiarygodności swoich danych dotyczących rynku pracy, a wyniki jego badania opierają się na mniejszej liczbie respondentów niż miało to miejsce w przeszłości.

Pytania dotyczące danych z rynku pracy stwarzają problemy dla Banku Anglii, który wykorzystuje publikacje Urzędu Statystyk Narodowych do pomiaru kondycji brytyjskiej gospodarki.