Pokryta cementem płytka blokująca zawierająca główny antybiotyk jako tymczasowe mocowanie w leczeniu otwartego złamania kości piszczelowej

Otwarte złamania kości piszczelowej i strzałkowej stanowią do 40% wszystkich otwartych złamań¹¹. Ze względu na szczególne położenie anatomiczne, ciężkie urazy wysokoenergetyczne mogą powodować rozległe ubytki kości i tkanek miękkich. Rany Gustilo IIIB i IIIC są poważnie zakażone, towarzyszą im ubytki kości i tkanek miękkich, uszkodzenia naczyń i nerwów, rany pooperacyjne i zakażenia kości oraz martwica kończyn. Ryzyko amputacji jest wysokie, a wskaźnik infekcji może sięgać 63%¹². Radzenie sobie z takimi urazami pozostaje dla lekarzy trudne. Doraźne leczenie złamań otwartych ma szczególne znaczenie, ponieważ stanowi podstawę do dalszego leczenia, może nawet określić, czy kończynę pacjenta da się w późniejszym czasie uratować, a także może mieć wpływ na stopień powrotu do sprawności funkcjonalnej po uratowaniu kończyny. Leczenie doraźne obejmuje przede wszystkim stabilizację kości i leczenie tkanek miękkich. Tymczasowe zespolenie za pomocą stabilizatora zewnętrznego pozostaje pierwszym wyborem w przypadku awaryjnego zespolenia otwartych złamań kości piszczelowej^13,14. Ograniczenia stabilizacji zewnętrznej, takie jak poluzowanie ortezy, zakażenie kanału igły, słaba stabilność, kąt złamania i słaby zrost, mogą wpływać na kurczliwość mięśni i stawów przy szerokim zakresie ruchu^15,16. Co więcej, chociaż zewnętrzną ramę stabilizującą można zastosować jako opcję tymczasowego stabilizacji, nie jest to najlepsza opcja, ponieważ często powoduje trudności w naprawie tkanek miękkich i opóźnia zamknięcie rany.

Chociaż fiksacja wewnętrzna pozwala uniknąć wad fiksacji zewnętrznej, jest podatna na głęboką infekcję. Aby ograniczyć infekcje powodowane przez implanty, naukowcy na całym świecie odkryli zastosowanie antybiotykowej powłoki cementowej, która zapobiega bezpośredniemu przyleganiu bakterii i zapobiega tworzeniu się biofilmów bakteryjnych, kontrolując w ten sposób częstość występowania infekcji. Badania w literaturze wykazały również, że zastosowanie kleju zawierającego antybiotyk do pokrycia powierzchni implantu może skutecznie zapobiegać przyleganiu bakterii do powierzchni implantu po bezpośrednim kontakcie. Jednocześnie cement przeciwkostny może zabijać bakterie przylegające do powierzchni i otaczających tkanek, uwalniając miejscowo antybiotyki w wysokim stężeniu, zapewniając „efekt samooczyszczania” w celu utrwalenia wewnętrznego.¹⁷. Wewnętrzne mocowanie pokryte cementem antybiotykowym zostało z powodzeniem zastosowane w klinicznym leczeniu infekcji kości. Wang przeanalizował 548 przypadków leczenia antybiotykami płytkami cementu kostnego pod kątem zakażonych ubytków kości i stwierdził, że wskaźnik kontroli infekcji wynosi 97,6%.¹⁸. W tym badaniu autorzy zaproponowali koncepcję „techniki Chongqing”, czyli zastosowania antybiotyków do wewnętrznego mocowania struktury kompozytowej płyty cementowo-kostnej w leczeniu infekcji kości. Uważa się, że kompleksowe oczyszczenie rany może pozwolić na przekształcenie ran zakażonych w rany zakażone. Następnie w przypadku zanieczyszczonych ran można zastosować wewnętrzne mocowanie za pomocą antybiotykowego cementu kostnego; W przypadku takich ran antybiotyki są uwalniane poprzez miejscowo wysokie stężenie antybiotykowego cementu kostnego i można zastosować standardowe pooperacyjne stosowanie antybiotyków w celu przekształcenia zanieczyszczonych ran w czyste rany. Dlatego w naszym badaniu jako metodę awaryjnego mocowania otwartych złamań kości piszczelowej i strzałkowej stosowano płytki pokryte cementem zawierające antybiotyki. Na oddziale ratunkowym zanieczyszczoną powierzchnię rany można przekształcić w czystą powierzchnię poprzez dokładne oczyszczenie. W tym badaniu zastosowano środowisko bakteryjne i technikę wolnego płata, aby całkowicie zagoić ranę w ciągu 7 dni, jednocześnie dodając lub wymieniając obwodowe unieruchomienie wewnętrzne. Wskaźnik infekcji znacznie spadł, a wskaźnik infekcji głębokich osiągnął 5%.

Z poprzednich badań literaturowych wynika, że ​​częstość stosowania awaryjnej fiksacji zewnętrznej, pokrycia wtórnymi płatami i wymiany fiksacji wewnętrznej wahała się w granicach 14–27%.^15,19,2021Natomiast częstość stosowania awaryjnej implantacji płata w przypadku leczenia fiksacją wewnętrzną wynosiła 9,2%.²². Oznacza to, że zastosowanie stabilizacji wewnętrznej za pomocą płytek stalowych pokrytych cementem wypełnionych antybiotykami nie prowadzi do wysokiego wskaźnika infekcji, charakteryzuje się niższym wskaźnikiem infekcji niż tradycyjna chirurgia i pozwala uniknąć dyskomfortu spowodowanego awaryjnym użyciem zewnętrznych stabilizatorów, igłą infekcyjną urządzenie i inne wady. Średnia długość hospitalizacji pacjentów w tym badaniu wyniosła 19,9 dnia, czyli znacznie mniej niż średnia długość hospitalizacji wynosząca 39 dni podana w literaturze medycznej.²³.

Tutaj pokazujemy możliwość zastosowania na oddziale ratunkowym płytki blokującej z antybiotykiem, pokrytej cementem, w leczeniu otwartych złamań kości piszczelowej i strzałkowej. Istnieją ograniczenia w stosowaniu u pacjentów płytek blokujących zawierających antybiotyki, pokrytych cementem. Podczas stosowania na oddziale ratunkowym w przypadku złamań otwartych należy wziąć pod uwagę następujące kwestie. W pierwszej kolejności należy całkowicie oczyścić ranę pilną i przeprowadzić konwersję „rany zanieczyszczonej” w „ranę czystą”, co będzie podstawą do nałożenia płytki cementu kostnego z antybiotykiem. Po drugie, podczas wstępnej oceny należy opracować strategie dalszego leczenia, aby zapewnić całkowite zagojenie rany w ciągu 7 dni i skuteczną kontrolę występowania infekcji. Po trzecie, należy ujednolicić stosowanie antybiotyków dożylnych przez 3 dni po unieruchomieniu wewnętrznym i zapobiegać kolejnym zakażeniom antybiotykami miejscowymi w wysokich stężeniach i antybiotykami dożylnymi ogólnoustrojowymi.

Na podstawie naszego doświadczenia przedstawiamy wstępną skuteczność proponowanego nowego paradygmatu leczenia z zastosowaniem płytek blokujących wypełnionych antybiotykami, pokrytych cementem jako początkowego tymczasowego unieruchomienia wewnętrznego, ostatecznego unieruchomienia wewnętrznego i przeszczepu wolnego płata w ciągu 7 dni w przypadku otwartej kości piszczelowej stopnia Gustilo IIIB/C złamania. Takie podejście może zapewnić większą szansę na wyeliminowanie infekcji i poprawę powrotu funkcji kończyny, bez zwiększania częstości nawrotów. Jednak to badanie ma kilka ograniczeń. Po pierwsze, retrospektywny charakter i mała wielkość próby ograniczają możliwość uogólniania wyników. Po drugie, okres obserwacji był stosunkowo krótki. Ponadto zabieg ten ma na celu jedynie zwalczanie infekcji, a w niektórych przypadkach wymaga późniejszej rekonstrukcji ubytków kostnych; Dlatego długoterminowe wyniki leczenia tą metodą wymagają dalszych badań i potencjalnego randomizowanego badania kontrolowanego. Z niecierpliwością czekamy na udostępnienie kolejnych nowych pomysłów i technik awaryjnego zespolenia otwartych złamań kości piszczelowej.