Podwójna terapia trombolityczna nie zapewnia żadnych dodatkowych korzyści w zakresie bezpieczeństwa w porównaniu z samą alteplazą

Diederick W. Dibble, MD, PhD

Wyniki randomizowanego, kontrolowanego, otwartego badania klinicznego (NCT04256473) z udziałem pacjentów z niewielkim udarem niedokrwiennym, którzy nie kwalifikowali się do leczenia wewnątrznaczyniowego, wykazały, że podwójna terapia trombolityczna z użyciem alteplazy w małej dawce i zmutowanej prokinazy była bezpieczna i nie powodowała wyczerpania fibrynogenu; Jednak to podejście nie było lepsze niż leczenie samą alteplazą dożylną.

Opublikowany w JAMA NeurologiaZmodyfikowana populacja zgodna z zamiarem leczenia (mITT) obejmowała 238 osób, które zostały losowo przydzielone w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej albo dawkę 5 mg alteplazy podanej dożylnie i 40 mg zmutowanej prourokinazy we wlewie dożylnym, albo zwykłe leczenie w dawce 0,9 mg/kg mc. dożylna alteplaza. Przeprowadzony od sierpnia 2019 r. do marca 2022 r. średni wyjściowy wynik krajowej skali udaru mózgu NIH wyniósł 3 (IQR, 2-5) dla grupy. Dorośli pacjenci byli obserwowani w 4 ośrodkach udarowych w Holandii po 30 dniach, a pierwotne wykrycie jakiegokolwiek krwotoku śródczaszkowego (ICH) w badaniu neuroobrazowym miało miejsce po 24 godzinach.

W sumie ICH wystąpiło u 16 ze 121 pacjentów (13,2%) w grupie interwencyjnej i u 16 ze 117 pacjentów (13,7%) w grupie otrzymującej samą alteplazę lub w grupie kontrolnej (OR, 0,98; 95% CI, 0,46–2,12) . Kierowany przez dr Diederika W. Dippela z Kliniki Neurologii, Erasmus MC, wyniki były podobne w ukierunkowanej mITT, ukierunkowanej zmodyfikowanej terapii biorcy i analizach według protokołu.

„Konieczna jest dalsza ocena terapii trombolitycznej zmutowaną prokinazą w większych badaniach, aby poprawić wyniki u pacjentów z większymi udarami” – piszą Dibble i współpracownicy. „Ogólnie rzecz biorąc, u pacjentów z niewielkim udarem niedokrwiennym, którzy spełniali wskazania do leczenia dożylnymi koagulantami, ale którzy nie kwalifikują się do leczenia EVT, nie byliśmy w stanie wykazać wyższości podwójnej terapii przeciwzakrzepowej z dożylną transdukowaną prokinazą nad leczeniem samą teplazą dożylną”.

Czytaj więcej: Regularna aktywność fizyczna prowadzi do zmniejszenia wielkości krwiaka w krwotoku śródmózgowym

Jeśli chodzi o wyniki drugorzędowe, grupa interwencyjna wykazała wyższy poziom fibrynogenu niż grupa kontrolna po 1 godzinie (współczynnik β = 65 mg/dl; 95% CI, 26–105), po 3 godzinach (współczynnik ß = 47 mg/dl) dl; 95% CI), 2–93 mg/dl) i po 24 godzinach (współczynnik beta = 51 mg/dl; 95% CI, 10–92 mg/dl). Badacze nie zidentyfikowali żadnych istotnych różnic między grupami w wynikach bezpieczeństwa ani klinicznie istotnych różnic w efektach leczenia w oparciu o wcześniej określone podgrupy. Objawowe ICH nie wystąpiło u żadnego pacjenta w grupie interwencyjnej i u 3 ze 117 pacjentów (2,6%) w grupie kontrolnej.

Do dnia 30 zgłoszono ogółem 38 poważnych zdarzeń niepożądanych (AE) u 15,7% (n = 19) pacjentów z grupy interwencyjnej i 16,2% (n = 19) pacjentów z grupy kontrolnej. Zgon nastąpił u 2 ze 121 pacjentów (1,7%) w grupie interwencyjnej i u 4 ze 117 pacjentów (3,4%) w grupie kontrolnej. Obie grupy miały po dwóch pacjentów, z których każdy wykazywał progresję udaru lub nowy udar niedokrwienny.

Ograniczeniem badania był fakt, że wykluczono z niego pacjentów, którzy kwalifikowali się do EVT, głównie dlatego, że badacze doszli do wniosku, że post-EVT może zakłócić ocenę efektu interwencji. Ponadto Dipple i współpracownicy piszą: „Nasze odkrycia można uogólnić na wszystkich pacjentów ze wskazaniami do leczenia dożylnymi lekami trombolitycznymi, ale wymaga to dalszej oceny pacjentów ze znaczną niedrożnością naczyń”.

odniesienie
1. Van der Ende N, Roozenbeek R, Smagge LE i in. Bezpieczeństwo i skuteczność podwójnej terapii trombolitycznej ze zmutowaną prourokinazą i małą alteplazą w przypadku udaru niedokrwiennego: randomizowane badanie kliniczne. Gamma Neurol. Opublikowano w Internecie 22 maja 2023 r. doi: 10.1001/jamaneurol.2023.1262