Planowe leczenie chirurgiczne objawowej przepukliny brzusznej jest korzystne dla większości osób

Nowy model pokazuje przydatność planowego zabiegu chirurgicznego w przypadku typowej objawowej przepukliny brzusznej marskość Scenariusz chirurgiczny.

Zespół kierowany przez Nadima Mahmouda, MD, MSc, MSc Health Public, MSc, Department of Gastroenterology and Hepatology, Perelman School of Medicine, University of Pennsylvania, określił optymalne progi kliniczne dla preferowania chirurgicznego lub niechirurgicznego leczenia objawowych przepuklin brzusznych.

„Wraz z rosnącym obciążeniem marskością w Stanach Zjednoczonych,1 Podobnie jak liczba zabiegów chirurgicznych marskości wątroby”. „Przedoperacyjna stratyfikacja ryzyka była trudna ze względu na niezliczone czynniki ryzyka marskości wątroby, takie jak słaba funkcja strukturalna, niedożywienie i upośledzenie, nadciśnienie wrotne i dysfunkcyjna hemostaza”.

Ryzyko śmiertelności

Pacjenci z marskością wątroby często mają zwiększone ryzyko zgonu po operacji. Chociaż istnieje wiele modeli szacowania ryzyka, obecne wyniki szacowania ryzyka nie mogą porównywać ryzyka chirurgicznego z ryzykiem nieoperacyjnym.

W badaniu Markova Cohort Decision Analytical Modeling Study naukowcy ocenili planowe zabiegi chirurgiczne i niechirurgiczne leczenie objawowych przepuklin brzusznych u pacjentów z marskością wątroby. Zespół wyodrębnił prawdopodobieństwa transmisji i urządzeń z literatury i danych, korzystając z kohorty marskości wątroby z Veterans Health Administration.

Pacjenci objęci analizą zostali skierowani do poradni chirurgicznej z powodu bezobjawowych przepuklin brzusznych i zdiagnozowano marskość wątroby w latach 2008-2018.

Lata życia dostosowane do jakości

Autorzy oszacowali również QALY dla każdego szlaku i jego częstość na modelu wyjściowym dla punktacji schyłkowej choroby wątroby-nadose (MELD-Na) w zakresie od 6 do 25 oraz cyklicznych modeli Markowa w horyzoncie czasowym 5 lat.

Ostateczna analiza obejmowała 2740 pacjentów z marskością wątroby w średnim wieku 62 lata. Liczba pacjentów była w przeważającej mierze mężczyznami (n = 2699; 98,5%).

Każdy pacjent został skierowany do poradni chirurgicznej z powodu bezobjawowej przepukliny brzusznej, 63,9% (n = 1752) nie zostało poddanych operacji. Średni okres obserwacji wynosił 42,1 miesiąca.

Badacze oszacowali ryzyko zgonu w szlaku chirurgicznym i niechirurgicznym, wstępny limit MELD-Na 21,3 punktu, poniżej którego określano operację związaną z maksymalnymi latami życia skorygowanymi o jakość. Ponadto postępowanie niechirurgiczne powiązano z wydłużeniem lat życia skorygowanych o jakość powyżej progu MELD-Na.

Chociaż więcej pacjentów doświadczyło zgonu w grupie operowanej przy wszystkich początkowych wartościach MELD-Na, było to równoważone przez dłuższy czas spędzony na usuwaniu przepukliny związany ze zwiększonymi korzyściami.

Wyniki modelu były również wrażliwe na prawdopodobieństwo nawrotu przepukliny, sekwestrację przepukliny i zmniejszoną użyteczność w przypadku przepuklin objawowych.

Autorzy napisali: „To modelowe badanie decyzyjne wykazało, że planowe leczenie chirurgiczne objawowej przepukliny brzusznej jest preferowane nawet przy stosunkowo wysokich wynikach MELD-Na”. „Objawy pacjenta, cechy charakterystyczne dla przepukliny oraz doświadczenie chirurga i ośrodka mogą wpływać na optymalną strategię, podkreślając znaczenie wspólnego podejmowania decyzji”.

badania, „Modelowanie optymalnych progów klinicznych dla planowej naprawy przepukliny brzusznej u pacjentów z marskością wątroby„online w Sieć JAMA jest otwarta.