Pilna reforma systemów opieki zdrowotnej w celu zapobiegania chorobom zakaźnym w ciągu kilku miesięcy

Napisane przez Phila Penningtona, RNZ

Pilna reforma systemów opieki zdrowotnej mająca na celu lepsze wykrywanie i kontrolę chorób zakaźnych, od Covid-19 po odrę, jest opóźniona o kilka miesięcy, ale władze obiecują „unikać luk prawnych”.

Ulepszony system monitorowania miał zostać wprowadzony w przyszłym miesiącu.

Zamiast tego ostateczny niezależny raport na temat dalszych działań zostanie ukończony do września, jak Departament Zdrowia powiedział RNZ w piątek późnym wieczorem.

Rzeczywisty termin jego wdrożenia będzie zależał od tego, co jest rekomendowane.

W serii raportów opublikowanych od 2022 r. wskazano na „napięcie”, podwójne role i zawiłą odpowiedzialność za nadzór pomiędzy nową Krajową Służbą Zdrowia Publicznego (NPHS) a jej siostrzaną agencją, Nową Agencją Zdrowia Publicznego (PHA).

„Wskazano pilne działania w zakresie monitorowania” – stwierdzono w kompleksowym raporcie wydanym w listopadzie ubiegłego roku przez potężną ministerialną komisję doradczą.

„Pilne jest rozwiązanie uzgodnionego modelu operacyjnego w zakresie zdrowia publicznego, szczególnie w odniesieniu do nadzoru nad chorobami zakaźnymi i zarządzania klinicznego”.

Ma to nastąpić do czerwca 2024 roku.

W miarę upływu miesięcy agencje będą „ściśle współpracować, aby ograniczyć powielanie wysiłków i uniknąć luk w nadzorze zdrowia publicznego” – stwierdził departament w swoim piątkowym oświadczeniu.

Strategiczny plan integracji nadzoru krajowego zostanie opublikowany na szczeblu krajowym w czerwcu lub lipcu.

NPHS i PHA stanowią centralny element wartego 60 milionów dolarów remontu, który wyniknął z pandemii, ujawniając fragmentację publicznych usług opieki zdrowotnej w kraju, który wówczas obejmował kilkanaście regionów.

Miało to uprościć radzenie sobie z epidemiami, potencjalnymi epidemiami i szczepionkami, ale – jak wykazały dokumenty – napotkało na trudności.

Celem było stworzenie „światowej klasy” systemu monitorowania, charakteryzującego się wiedzą specjalistyczną i określeniem „jasnych obowiązków”. Z miesięcznych sprawozdań z postępu prac sporządzanych na mocy ustawy o informacjach urzędowych wynika, że ​​w marcu wykonawca przedstawił wstępną analizę tego, co należy zrobić.

Sprawozdania z postępu prac liczyły zaledwie dwie strony i zawierały niewiele informacji na temat prac monitorujących.

Oprócz monitorowania „tworzenie polityki, ochrona zdrowia i zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, opracowywanie i wdrażanie, opracowywanie przepisów i ramy zarządzania klinicznego” – wszystkie te obszary borykają się z „problemami”, chociaż jak wynika z przeglądu z 2023 r., poprawiło się tworzenie strategii oraz komunikacja na poziomie lokalnym i krajowym.

Covid-19 rozciągnął system poza jego granice

Trzeci organ, którego to dotyczy, Maoryski Urząd ds. Zdrowia, Te Aka y Ora, został rozwiązany przez rząd pod koniec czerwca, chociaż Trybunał w Waitangi zgodził się na przeprowadzenie dochodzenia, które zostanie rozpatrzone jeszcze w tym roku.

Czwarta agencja, Environmental Science and Research, zapewniła nadzór nad systemem monitorowania.

Do chorób priorytetowych w obszarze zdrowia publicznego zalicza się odrę, COVID-19, chorobę meningokokową, krztusiec, świnkę, gruźlicę, dur brzuszny, choroby jelitowe, legionelozę, wirusowe zapalenie wątroby typu B i choroby przenoszone drogą płciową.

Covid-19 rozszerzył system poza swoje granice. Istniejące wówczas dwanaście powiatowych jednostek zdrowia publicznego miało tak różne systemy danych, że często nie mogły dzielić się między sobą podstawowymi informacjami na temat epidemii.

W pośpiechu wprowadzono rozwiązanie tymczasowe – National Contact Tracing Solution – które pomogło. Został zamknięty w lutym 2024 r. i stopniowo do 2025 r. zastępowany przez Krajowy System Zarządzania Chorób (NDMS).

Systemy te opierały się na uzyskiwaniu wrażliwych danych osobowych dotyczących zdrowia od osób, które mogły być narażone na chorobę, zgodnie z przepisami ustawy o zdrowiu z 1956 r.

„Nadal trwają prace nad dokładnym określeniem, jakie informacje będą gromadzone w przypadku konkretnej choroby. W niektórych przypadkach mogą one obejmować np. dzienniki żywności” – stwierdzono w lutym w tymczasowej ocenie wpływu na prywatność przeprowadzonej przez NDMS.

NDMS był hostowany w „prywatnej, odizolowanej sekcji” „chmury” serwerów hurtowni danych firmy Amazon w Sydney.

Jak wynika z oceny, wykorzystano w nim inne technologie dwóch innych głównych dostawców, Snowflake i Salesforce, ale nie sztuczną inteligencję.

W ocenie stwierdzono, że firma Te Whatu Ora „rutynowo” korzystała z usług tych firm technologicznych do „wyodrębniania, przechowywania i analizowania danych” i została oceniona jako nadająca się do uzyskania informacji o zdrowiu osobistym.

Dodała, że ​​„dostęp, zarządzanie i prywatność zostaną poddane przeglądowi” podczas budowy hurtowni danych.

Cyberbezpieczeństwo zostało ocenione przez zespół wewnętrzny, a nie zespół zewnętrzny.

Szereg zabezpieczeń prywatności – takich jak szeroko zakrojone szyfrowanie – i kontrole kontrolne są szczegółowo opisane w Ocenie wpływu na prywatność.

NDMS korzystał z tej samej platformy, co rejestr szczepień Aotearoa. W ocenie stwierdzono, że jest to „właściwy wybór zapewniający niezbędne bezpieczeństwo”.

Decyzje o tym, z kim się skontaktować rozpoczynając analizę śledzenia kontaktów, zostaną podjęte przy użyciu innego narzędzia, usługi identyfikacji i rejestracji konsumentów (CPIR). Może to opierać się na badaniach stanu zdrowia lub informacjach uzyskanych od osoby zakażonej lub jej rodziców lub opiekunów. Ocena wpływu CPIR na prywatność nie była dostępna na stronie internetowej Te Whatu Ora.

Ludzie mogą zwrócić się do Te Whatu Ora, aby dowiedzieć się, jakie informacje znajdują się w tych systemach.

W przeciwnym razie „dostęp do NDMS dla użytkowników spoza Te Whatu Ora jest ściśle kontrolowany”.

Zdecydowanie najwyższą ocenę ryzyka uzyskała „wewnętrzna ciekawość” NDMS – ocena „18” z „prawdopodobnym” prawdopodobieństwem wystąpienia i „istotnymi” konsekwencjami. Ma to miejsce wtedy, gdy autoryzowany użytkownik uzyskuje dostęp do czyichś informacji lub je zmienia, gdy nie jest ona do tego upoważniona.

W ocenie okresowej stwierdzono, że jest „mało prawdopodobne”, aby informacje NDMS zostały wykorzystane do celów innych niż zamierzone.