PET wykrywa „płonące” zapalenie mózgu u pacjentów leczonych na stwardnienie rozsiane

Jak wynika z niedawnego badania przeprowadzonego przez naukowców z Bostonu, pozytonowa tomografia emisyjna (PET) mózgu wykazała utrzymujące się zapalenie mózgu u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SM), pomimo leczenia wysoce skutecznymi terapiami modyfikującymi przebieg choroby.

Odkrycia sugerują, że obrazowanie PET białka translokatora (TSPO) w mózgu może służyć jako biomarker do oceny pacjentów, u których choroba postępuje pomimo leczenia, zauważa główny autor Tarun Singhal, lekarz medycyny z Brigham and Women's Hospital i współpracownicy.

„Jednym z zagadkowych wyzwań, przed którymi stają lekarze leczący pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, jest po pewnym czasie [is that] „Pogorszenie stanu pacjentów nadal się pogarsza, podczas gdy ich wynik rezonansu magnetycznego pozostaje niezmieniony” – stwierdził Singal w komunikacie prasowym wydanym przez Brigham.

„Tlące się” zapalenie to termin, który ostatnio stał się popularny i opisuje rozległą wrodzoną aktywację immunologiczną, która występuje poza ogniskowymi zmianami zapalnymi u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Naukowcy wyjaśnili, że to utrzymujące się zapalenie zwiększa zanik istoty szarej w mózgu, choć trudno go ocenić na podstawie skanów MRI.

W badaniu opublikowanym 17 kwietnia br Kliniczna medycyna nuklearnagrupa w Brigham przetestowała nowy radioznacznik TSPO opracowany w celu wizualizacji takiej aktywności, zwany F-18 PBR06. Znacznik ma wysoką zdolność wiązania się z TSPO na mikrogleju, zwanym strażnikami układu odpornościowego mózgu.

Naukowcy wykonali skany PET F-18 PBR06 u 22 pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i ośmiu zdrowych osobach. Zmierzyli „obciążenie aktywnością glejową” na skanach i porównali wyniki pomiędzy pacjentami ze stwardnieniem rozsianym i zdrowymi osobami, a także pomiędzy osobami ze stwardnieniem rozsianym otrzymującymi wysoce skuteczne terapie modyfikujące przebieg choroby (n=13) a tymi, które nie są skuteczne lub są mniej skuteczne. Zabiegi.

Indywidualne mapy Z-score mózgu pokazujące obciążenie aktywnością mikrogleju w mózgu, porównujące osoby z wtórnie postępującym stwardnieniem rozsianym (SPMS) (górny rząd), rzutowo-remisyjnym stwardnieniem rozsianym (środkowy rząd) i zdrową grupą kontrolną (Dolny rząd). W przekroju osiowym, strzałkowym i czołowym. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kliniczna medycyna nuklearna.

Z analizy wynika, że ​​aktywność mikrogleju w skanach PET F-18 PBR06 była wyższa u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do osób zdrowych w istocie szarej kory mózgowej (+33%) i istocie białej (+48%). Ponadto wśród pacjentów ze stwardnieniem rozsianym leczonych wysoce skutecznymi terapiami modyfikującymi przebieg choroby, obciążenie aktywnością mikrogleju powiązano ze zwiększoną atrofią kory mózgowej.

Co więcej, różnice między pacjentami ze stwardnieniem rozsianym otrzymującymi wysoce skuteczne terapie modyfikujące przebieg choroby były powiązane z pogłębiającą się niepełnosprawnością fizyczną oraz wyższymi wynikami w zakresie depresji i zmęczenia.

„To badanie mówi nam coś nowego o tej chorobie i może dać nam ważny wgląd w to, co napędza postęp choroby u pacjentów” – zauważył dr Rohit Bakshi, współautor artykułu.

Ostatecznie badanie potwierdziło zastosowanie u tych pacjentów skanów PET F-18 PBR06, ponieważ zdaniem grupy znacznik charakteryzuje się dłuższym okresem półtrwania w porównaniu z obecnymi znacznikami. Pozwala to na wydłużenie czasu akwizycji obrazowania w celu pomiaru TSPO jako biomarkera – napisał zespół.

„To nowe podejście, które może być bardzo przydatne w tej dziedzinie, w badaniach i, miejmy nadzieję, w zastosowaniu klinicznym” – podsumowali naukowcy.

Dostępny jest cały artykuł Tutaj.