Oxford Street Buildings Through Time — fotoreportaż | Sektor detaliczny

tenOxford Street w Ondon przechodzi bolesną renowację, ponieważ niektóre z jej największych nazwisk zamykają swoje podwoje. House of Fraser ma odejść w styczniu, a Debenhams, Topshop, French Connection i Gap zostały już zamknięte. Chociaż nie ma gwarancji na przyszłość, jest nadzieja, że ​​detalista w tym kraju przeszedł wiele wynalazków. Tutaj przechodzimy przez 300 lat historii Oxford Street, poprzez ewolucję pięciu głównych budynków.

150-154: Od dioramy do dramatu sportowego

Miliarder Mike Ashley Sports Direct wydał 10 milionów funtów na stworzenie londyńskiego sklepu zaprojektowanego tak, aby zrzucić swój sportowy, zrelaksowany wizerunek i zachwycić fanów, gdy zostanie otwarty tego lata.

Wybrana przez niego lokalizacja była zaangażowana w dramat od samego początku. Kiedy Royal Bazaar otworzył swoje podwoje w 1827 roku, oferował mieszankę rozrywki i handlu detalicznego z dziełami sztuki i innymi towarami na sprzedaż wraz z dioramami, ponieważ publiczność stała na obrotowej platformie, aby wyświetlić półprzezroczyste panele oświetlone, aby dać wrażenie zmieniających się pór roku lub zmian z dnia na noc. Dioramy zapaliły się, a do 1840 r. na ich miejscu otwarto Princess Theatre, w którym prezentowane były głośne sztuki szekspirowskie i popularne melodramaty, według brytyjskiego Guardiana. Ankieta Andrew Sainta w Londynie Opublikowany dla Bartlett School of Architecture na University College London opowiada nam o naszej historii na ulicy.

Dopiero w 1931 nowi właściciele założyli Princess House, nowoczesny budynek z biurami, pracowniami i stosunkowo nowym outletem Woolworths, który wypełnił piwnicę i parter kafeterią i barem na 500 osób.

Opuściła Woolworths w 1977 roku, 32 lata przed tym, jak brytyjski biznes zbankrutował i zniknął z głównych ulic Wielkiej Brytanii, stając się centrum handlowym o nazwie Oxford Walk. Następnie HMV przeniósł się w 1986 roku, twierdząc, że trzypiętrowy sklep o powierzchni 600.000 stóp kwadratowych (55 740 metrów kwadratowych) był „największym sklepem muzycznym na świecie”.

Przestrzeń ta stawała się coraz bardziej zbędna, ponieważ nowa technologia zmniejszyła popyt na płyty winylowe, a następnie pod koniec 2013 r. do zarządu weszły płyty CD, DVD i HMV, ustępując miejsca sieci dyskontowej Sports Direct.

214 Oxford Street: Z bazaru do IKEA

Błyszczący klejnot brytyjskiej mody ulicznej, dawny znak Topshop na Oxford Street, pozostaje pusty. Ten północno-wschodni zakątek Oxford Circus jest obecnie odnawiany, aby poprowadzić sieć mebli Ikea do Main Street i zawiera historię i przyszłość brytyjskich zakupów w jednym miejscu.

W 1858 roku miejsce to po raz pierwszy pojawiło się jako Crystal Palace Bazaar, pasaż handlowy z żelaznym i szklanym dachem, sprzedający zabawki, biżuterię i inne towary, w budynku zaprojektowanym przez architekta Owena Jonesa, który był współzałożycielem Crystal Palace. Błyszczący sklep miał tylko małe wejście od Oxford Street, która w tamtych czasach nie była głównym miejscem zakupów. Wraz z upadkiem handlu Peter Robinson kupił budynek w 1876 roku w ramach rozwoju swojej działalności odzieżowej.

W 1912 roku wzniesiono budynek obejmujący cały budynek z Peterem Robinsonem zajmującym dolne kondygnacje i restauracją na piętrze zwieńczoną sklepionymi sufitami ozdobionymi malowidłami, które istnieją do dziś. W 1965 roku piwnica domu towarowego stała się siedzibą Topshopu, który nabył budynek w 1994 roku, mieszcząc salon fryzjerski i salon paznokci obok gigantycznych szatni. Marka sportowa Nike nabyła główną działkę w 1999 roku. Topshop wreszcie zszedł z ulicy w zeszłym roku, po tym, jak przeszedł do zarządu i został kupiony przez specjalistę online Asos.

252-258 Oxford Street: stodoła dla świń do BHS i szalony golf

Zamknięcie BHS na Oxford Street w 2016 roku i dziesiątek innych placówek w całym kraju było w centrum skandalu handlowego. Upadek podupadłego sklepu, zaledwie rok po tym, jak został sprzedany za 1 funta w seryjnym bankructwie przez magnata handlu detalicznego Sir Philipa Greena, doprowadził do tysięcy zwolnień i ogromnego niedoboru emerytur, które rodzina Green pokryła dopiero po publicznych protestach.

Według St. W pobliżu znajdował się również stabilny plac wraz z pubem Phoenix.

Przebudowa rozpoczęła się za panowania Jerzego I, aw latach 80. XVIII wieku istniała grupa sklepów, w tym sprzedawca siodeł i druków. Pasażerowie zostali ostatecznie wykupieni przez Speedana Lewisa, szefa Johna Lewisa, w 1928 roku.

Po Johnie Lewisie pojawił się szybko rozwijający się BHS, który otworzył tam okręt flagowy w 1961 roku.

Witryna została teraz podzielona na szereg wybranych i mieszanych zastosowań, w tym zarezerwowaną polską sieć modową! Jednak jedna nazwa pozostała niezmienna przez ostatnie 300 lat: w budynku nadal znajduje się pub o nazwie Phoenix.

456-464 Oxford Street: od szewców do kontrowersji

Flagowy sklep Marks & Spencer’s Marble Arch znajduje się na ostrym końcu nowej koncepcji Oxford Street.

Detalista chce zburzyć swoją obecną działkę, w tym Orchard House, ukończony w 1930 roku, aby zrobić miejsce dla budynku, który zmniejszy powierzchnię sprzedaży o połowę, z pięciu pięter do zaledwie dwóch i pół piętra, zwieńczony kilkoma piętrami biur. W inwestycji powstanie pasaż handlowy, mini park oraz potencjalne obiekty rekreacyjne, takie jak siłownia.

Podczas gdy Rada Westminster zatwierdziła plan, oczekując na zatwierdzenie przez burmistrza Londynu, aktywiści wezwali do ponownego przemyślenia, krytykując plan za potencjalną emisję dwutlenku węgla i zniszczenie zabytkowego budynku.

Jednak utrata powierzchni handlowej sięga XIX wieku na Oxford Street.

Jak większość ulic, ten rozrost zaczął się jako domy w zabudowie szeregowej. W latach 30. XIX wieku wszystkie posiadały sklepy na parterze, a na górze domy lub małe pomieszczenia handlowe dla przedsiębiorstw, takich jak kapelusznicy czy krawcowe.

Orchard House został zamówiony przez operatora herbaciarni Lyons & Co, który do późnych lat 60. wykorzystywał górne piętra jako sale szkoleniowe. Firma M&S otworzyła swój pierwszy sklep w Londynie w 1899 roku, wyrastając z małego bazaru w Leeds, początkowo zajmując parter i piwnicę nowego budynku.

Marks & Spencer stopniowo rozszerzył swoją działalność, zajmując większą część budynku, zanim pojawienie się sklepów internetowych sprawiło, że ta przestrzeń stała się zbędna.

499 Oxford Street: Edward Lutyens do Primark

Sklep Primark o powierzchni 100 000 stóp kwadratowych w pobliżu Marble Arch wywołał chaos, gdy otworzył swoje drzwi w 2007 roku. Kupujący stali w kolejce na ulicy przez dwie godziny i walczyli o zakup przecenionej mody w pierwszym sklepie sieci w centrum Londynu. Primark miał kilka trudnych lat podczas pandemii, kiedy był zmuszony zamykać swoje drzwi na wiele miesięcy, bez sprzedaży internetowej, którą można by odwrócić. Ale to nic w porównaniu z przerażającymi losami dawnych sprzedawców tego miejsca.

Wcześniej miejsce kilku wspaniałych domów w Hereford Gardens w Grosvenor Estate, zostało przejęte przez Gamages Group of Stores w 1928 roku, które chciały rozszerzyć swoją bazę w Holborn do nowego sklepu z apartamentami powyżej. Budynek kosztował ponad 1 milion funtów, a budowę nadzorował wybitny architekt epoki Arts and Crafts, Sir Edward Lutyens. Podczas gdy luksusowe apartamenty odniosły sukces, sklep, który został otwarty w 1930 roku w szczytowym momencie Wielkiego Kryzysu, został zamknięty zaledwie osiem miesięcy później.

W 1938 roku został zakupiony, stając się siedzibą C&A w Wielkiej Brytanii, która wykorzystywała górne piętra jako swoje biura. Holenderska sieć odzieżowa otworzyła swój pierwszy outlet w Wielkiej Brytanii zaledwie osiem lat temu, przy Oxford Street, i była w obiegu do 2001 roku, kiedy tęczowe logo i tania moda przejęły ich korzyść. Witryna została następnie przejęta przez Allders Department Store, ale w 2005 roku grupa ta przeszła w zarząd z ogromnymi długami, torując drogę do wielkiego wejścia Primark.