Ocena alergicznego kontaktowego zapalenia skóry u pacjentów skierowanych na badania płatkowe

Nowe ustalenia nie wykazały zwiększonej częstości występowania alergicznego kontaktowego zapalenia skóry wśród osób z atopowym zapaleniem skóry kierowanych na badania płatkowe, ponieważ ustalono, że profile tych pacjentów są porównywalne z grupami osób nie cierpiących na atopowe zapalenie skóry.¹

Celem tego badania było określenie różnic w profilu alergicznego kontaktowego zapalenia skóry pomiędzy pacjentami z atopowym zapaleniem skóry, zwanym również egzemą, a osobami bez niej, wśród pacjentów skierowanych na badania płatkowe. Badanie przeprowadzono w Hiszpanii, a jego celem drugorzędnym było określenie poziomu uczulenia na standardowe alergeny hiszpańskie w obu grupach.

Autorem tego badania jest częściowo P. Chicharro z Hiszpańskiej Akademii Dermatologii i Wenerologii w Madrycie, Hiszpania. Chicharro i wsp. podkreślili fakt, że poprzednie badania wykazały mieszane wyniki dotyczące alergicznego kontaktowego zapalenia skóry.²

„Nie ma opublikowanych danych na temat związku między uczuleniem kontaktowym a atopowym zapaleniem skóry w hiszpańskich klinikach badających pacjentów z podejrzeniem alergii kontaktowej” – napisali Chicharo i współpracownicy. „W tym badaniu naszym głównym celem było określenie różnic w wynikach testów płatkowych między pacjentami. „Z atopowym zapaleniem skóry i bez niego wśród osób skierowanych na badania płatkowe, na podstawie danych z Hiszpańskiego Rejestru Badań nad Kontaktowym Zapaleniem Skóry i Alergiami Skórnymi (REIDAC).”¹

Tło i projekt

Naukowcy wykorzystali dane z krajowego rejestru REIDAC – rejestru zaprojektowanego w celu prospektywnego gromadzenia informacji o wszystkich kolejnych pacjentach, którzy przeszli testy płatkowe w uczestniczących klinikach dermatologicznych w Hiszpanii. Zastosowali prospektywny, wieloośrodkowy projekt badania, uwzględniający dane REIDAC od stycznia 2018 r. do czerwca 2020 r.

Zespół badawczy podzielił uczestników na dwie grupy: osoby, które wykazały osobistą historię, ostateczną diagnozę lub wtórne rozpoznanie atopowego zapalenia skóry (tzw. „grupa atopowego zapalenia skóry”) oraz osoby, które nie miały historii chorób skóry (znana jako „grupa niebędąca zapaleniem skóry”, atopowa”).

Osoby spełniające kryteria wyprysku zostały zidentyfikowane pod warunkiem, że miały wcześniej zdiagnozowaną chorobę lub spełniły kryteria podczas konsultacji. Testy płatkowe przeprowadzono wśród wszystkich pacjentów spełniających kryteria hiszpańskie, a badacze zbierali alergeny z firm allergEAZE, Chemotechnique i True-Test, w zależności od ich dostępności w każdym ośrodku.

Dla każdego testu płatkowego przeprowadzono dwa odczyty, a zespół badawczy rozważał znaczenie wyników po badaniu klinicznym i późniejszej ocenie historii narażenia uczestników. Zespół przyjął obecne znaczenie pod warunkiem, że uczulenie może wyjaśnić schorzenie lub przyczynić się do jego powstania.

Naukowcy określili charakter interakcji i jej znaczenie. Podawali także płeć badanych, nieżyt nosa i spojówek, potencjalne źródła narażenia w miejscu pracy, pochodzenie wyprysku, dotknięte miejsca, astmę, ogólne objawy i czas trwania objawów.

Do analizy, w której zespół porównał grupy pacjentów chorych na Alzheimera i osoby bez choroby Alzheimera, wykorzystano test chi-kwadrat. Naukowcy przeprowadzili także regresję logistyczną z ilorazami szans (OR) i 95% przedziałami, aby ocenić związek między egzemą a dodatnimi reakcjami w testach płatkowych.

Wyniki prób

Ogólnie zespół badawczy stwierdził, że spośród 5055 pacjentów ocenionych po teście płatkowym u 23% w przeszłości występowało lub ostatecznie rozpoznano atopowe zapalenie skóry. Zespół ustalił, że co najmniej jedną pozytywną reakcję zaobserwowano u 40% osób w grupie z atopowym zapaleniem skóry i 48% osób w grupie nieatopowego zapalenia skóry.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi przez badaczy podczas badania obu grup była alergia na metylochloroizotiazolinon/metyloizotiazolinon, siarczan niklu i chlorek kobaltu. Zespół zauważył, że skorygowany względem wieku OR dla uczulenia na siarczan niklu wyniósł 0,72 (95% CI: 0,61–0,86). Wskazuje to na mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia alergii wśród osób cierpiących na egzemę w porównaniu do osób, które na nią nie cierpią.

„Pacjenci z podejrzeniem atopowego zapalenia skóry powinni zostać objęci opieką medyczną uwzględniającą narażenie na potencjalnie istotne alergeny, w tym substancje zapachowe, konserwanty, kortykosteroidy, a także narażenie zawodowe i osobiste” – napisali naukowcy. Dobór alergenów do badania powinien być taki sam u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry, jak i u osób bez niego.”

Referencje

1. ^{Chicharo B, Monera-Campos M, Zaragoza-Ninet F i in. Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u dorosłych z atopowym zapaleniem skóry i bez niego: ocena hiszpańskiego rejestru kontaktowego zapalenia skóry (REIDAC). Kontaktowe zapalenie skóry. 2024; 1-8. doi:10.1111/kod.14672.}
2. ^{Simonsen AB, Johansen JD, Deleuran M, Mortz CG, Sommerlund M. Alergia kontaktowa u dzieci z atopowym zapaleniem skóry: przegląd systematyczny. Brytyjski Dziennik Dermatologii. 2017; 177: 395-405.}