Nowy rząd koalicji izraelskiej rozpoczyna pracę po wydaleniu Benjamina Netanjahu

Po raz pierwszy od 12 latW poniedziałek Izraelczycy obudzili się Nowy rząd i nowy premier po tym, jak Naftali Bennett zdobył poparcie parlamentu i obalił starego przywódcę Benjamina Netanjahu.

Obaj mieli mieć spotkanie dotyczące przekazania władzy później, ale bez formalnej ceremonii, która tradycyjnie towarzyszy zmianie rządu.

W niedzielę izraelski parlament, Kneset, wąsko zatwierdził nowy rząd koalicyjny kierowany przez Bennetta, kończąc historyczne 12-letnie rządy Netanjahu. Podziałowy były premier, najdłużej urzędujący, będzie teraz liderem opozycji.

Na mocy umowy koalicyjnej Bennetta Będzie on pełnił funkcję premiera przez pierwsze dwa lata kadencji, a następnie ministrem spraw zagranicznych Yair Lapid, architekt koalicji, zostanie premierem.

Czytaj więcej:
* Izrael przysięga nową koalicję, aby zakończyć długie rządy Benjamina Netanjahu
* Kim jest Naftali Bennett, następny premier Izraela?
* Naftali Bennett: Wiele twarzy premiera Izraela czeka
* Przeciwnicy osiągają porozumienie koalicyjne w celu usunięcia premiera Izraela Benjamina Netanjahu

Nowy rząd został zaprzysiężony późnym niedzielnym wieczorem (czasu lokalnego) i ma działać w poniedziałek rano, a ministrowie ogłoszą powołanie nowych dyrektorów ministerstw.

Topaz Locke, doradca Netanjahu, powiedział Army Radio, że były premier będzie „walczył z tym niebezpiecznym i przerażającym rządem” jako lider opozycji.

„Jest pełen motywów, aby jak najszybciej obalić ten niebezpieczny rząd” – powiedział Locke o Netanjahu.

Światowi przywódcy pogratulowali Bennett, kiedy został trzynastą osobą pełniącą funkcję premiera Izraela.

Brytyjski premier Boris Johnson pogratulował Bennettowi i Lapidowi utworzenia rządu, tweetując: „To ekscytujący czas dla Wielkiej Brytanii i Izraela, aby kontynuować współpracę na rzecz pokoju i dobrobytu dla wszystkich”.

Premier Indii Narendra Modi, który miał bliskie związki z Netanjahu, pogratulował Bennettowi w tweecie po hebrajsku, mówiąc, że „nie może się doczekać spotkania z wami i pogłębienia strategicznych więzi między naszymi dwoma krajami”. Modi wyraził również swoje „głębokie uznanie” dla przywództwa Netanjahu.

Lapid, nowy minister spraw zagranicznych Izraela i zastępca premiera, rozmawiał z sekretarzem stanu USA Anthonym Blinkenem i „omawiał szczególne stosunki między Stanami Zjednoczonymi a Izraelem”, napisał na Twitterze.

49-letni Bennett, były sojusznik Netanjahu, który stał się rywalem, został premierem po niedzielnym głosowaniu 60-59 w Knesecie.

Przewodzi zróżnicowanej i kruchej koalicji ośmiu partii o głębokich różnicach ideologicznych, od małej partii islamistycznej po ultraortodoksyjnych nacjonalistów żydowskich. Bennett powiedział, że priorytetem jest naprawienie wielu różnic dzielących społeczeństwo izraelskie.

Ultranacjonalistyczna partia Yamina Bennetta zdobyła w marcowych wyborach zaledwie siedem mandatów w 120-osobowym Knesecie. Ale odmawiając związania się z Netanjahu lub jego przeciwnikami, Bennett stał się królem. Nawet po tym, jak członek jego Narodowej Partii Religijnej porzucił go w proteście przeciwko nowej umowie koalicyjnej, został premierem.

Głosowanie w Knesecie zakończyło chaotyczną sesję parlamentarną i zakończyło dwuletni okres paraliżu politycznego, podczas którego kraj przeprowadził cztery chwiejne wybory. Głosy te w dużej mierze koncentrowały się na dzielących rządach Netanjahu i jego uprawnieniach do pozostania na stanowisku, gdy jest sądzony pod zarzutem korupcji.

Netanjahu dał jasno do zrozumienia, że ​​nie zamierza opuszczać sceny politycznej. „Jeśli naszym przeznaczeniem jest bycie w opozycji, zrobimy to z wyprostowanymi plecami, dopóki nie obalimy tego niebezpiecznego rządu i nie wrócimy do kierowania krajem” – powiedział w niedzielę.

Dla swoich zwolenników Netanjahu jest globalnym mężem stanu, który jest w stanie wyjątkowo poprowadzić kraj przez wiele wyzwań związanych z bezpieczeństwem.

Ale dla jego krytyków stał się polaryzującym i autorytarnym przywódcą, który stosuje taktykę dziel i zwyciężaj, aby zaostrzyć liczne podziały w izraelskim społeczeństwie.

Obejmują one napięcia między Żydami i Arabami, a także w obrębie żydowskiej większości między jego religijną i nacjonalistyczną bazą a jego bardziej świeckimi i gołębimi przeciwnikami.