Nowa Zelandia jest „daleko” od podjęcia decyzji w sprawie filaru 2, mówi Winston Peters

Minister spraw zagranicznych Winston Peters mówi, że Nowa Zelandia jest „daleka” od podjęcia decyzji o uczestnictwie w drugim filarze AUKUS.

Peters mówił o porozumieniu wojskowym między Australią, Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią w swoim corocznym przemówieniu w parlamencie w środę wieczorem.

Orzeczenie to nadeszło po tym, jak w zeszłym miesiącu Partia Pracy zaprosiła krytyków AAU do parlamentu na debatę na temat porozumienia i potencjalnego przyszłego zaangażowania Nowej Zelandii.

Peters w swoim przemówieniu odniósł się do niektórych uwag krytycznych podniesionych podczas wydarzenia i dokładnie wyjaśnił, jakie stanowisko zajmuje rząd koalicyjny w sprawie drugiego filaru AUKUS.

Ustalił harmonogram zaangażowania rządu. Dodał, że urzędnicy po raz pierwszy zaczęli omawiać filar drugi we wrześniu 2021 r., a ministrowie po raz pierwszy otrzymali porady dotyczące potencjalnego zaangażowania w październiku 2021 r.

„W 2023 r., po prawie dwóch latach dokładnych rozważań, premier Partii Pracy, w porozumieniu z ministrami spraw zagranicznych i obrony, zgodził się z urzędnikami na rozpoczęcie rozmów z partnerami AUKUS na temat zakresu i struktury drugiego filaru” – powiedział Peters.

„Więc postawmy sprawę jasno. Partia Pracy rozpoczęła dyskusje w ramach filaru drugiego, zanim obecny rząd koalicyjny zostanie przegłosowany do władzy. Dlatego ogłaszamy, że kontynuujemy proces rozpoczęty już przez poprzedni rząd laburzystów”.

Peters stwierdził, że jest to zgodne z prawodawstwem Nowej Zelandii dotyczącym braku broni nuklearnej.

Powiedział tłumowi dyplomatów, że chęć partnerów AUKUS, aby Nowa Zelandia uczestniczyła w filarze drugim, jest „krytycznym warunkiem wstępnym” jakiegokolwiek zaangażowania.

„Ten warunek wstępny nie został jeszcze spełniony, dlatego wraz z naszymi tradycyjnymi partnerami badamy zakres filaru drugiego i staramy się uzyskać bardziej szczegółowe zrozumienie, z czym się to wiąże.

„W istocie nie jest jeszcze dla nas do końca jasne, jakie kryteria zastosują partnerzy AUKUS, rozważając udział nowych krajów w filarze drugim”.

Peters powiedział, że przed podjęciem jakichkolwiek decyzji rząd powinien dokładnie rozważyć, czego może oczekiwać od Nowej Zelandii w ramach umowy i czego może od niej oczekiwać.

„Rząd jest daleki od tego, aby móc podjąć taką decyzję, musimy jednak podkreślić, że całkowicie nieodpowiedzialnym byłoby, gdyby jakikolwiek rząd nie zastanowił się, czy możliwa jest współpraca z podobnie myślącymi partnerami w zakresie postępu technologicznego”. „niezbędny.” W naszym interesie narodowym.”

W swoim przemówieniu szczegółowo ocenił Partię Pracy i oskarżył ją o „horyzontalne zamknięcie opozycji”.

„Jesteśmy zaniepokojeni potencjalnym załamaniem dwustronności w polityce zagranicznej w filarze drugim. Dwustronność w polityce zagranicznej nie jest luksusem dla naszego małego narodu, jest warunkiem koniecznym skutecznego wspierania naszych suwerennych interesów, a tym samym utrzymania bezpieczeństwa i dobrobytu Nowozelandczyków . Wzywamy ludzi, aby zachowali spokój.

„Wierzymy również, biorąc pod uwagę, że gromadzenie informacji jest wciąż na wczesnym etapie, że krytycy i komentatorzy znacznie wyprzedzają obecne stanowisko rządu w ramach drugiego filaru”.

Większość politycznego gniewu wokół filaru drugiego pojawiła się po spotkaniu Petersa i sekretarza stanu USA Antony'ego Blinkena i wydaniu wspólnego oświadczenia w kwietniu.

„Podzielamy pogląd, że porozumienia takie jak Quad, Europejska Unia Uniwersytetów Amerykańskich i Indo-Pacyfikowe Ramy Gospodarcze na rzecz Dobrobytu przyczyniają się do pokoju, bezpieczeństwa i dobrobytu w regionie Indo-Pacyfiku i widzimy mocne powody, aby Nowa Zelandia nawiązać z nimi praktyczny kontakt” – napisano w oświadczeniu, „kiedy wszystkie strony uznają to za stosowne”.

Krytycy natychmiast odrzucili drugi filar, nie „posiadając podstawowych faktów” – stwierdził Peters.

„Mogą namalować najczarniejszy obraz drugiej kolumny i formułować ignoranckie twierdzenia na temat natury strategicznego środowiska, wyzwalając się nie wiedząc tego, czego nie wiedzą.

„Z kolei rząd koalicyjny ma ograniczone możliwości właściwej reakcji na taką ignorancję ze względu na to, co wiemy, ale czego nie możemy powiedzieć, aby chronić nasze postępowanie w polityce zagranicznej”.

Dodał, że inteligencja nigdy nie jest doskonała, dlatego ministrowie ponoszą odpowiedzialność za podejmowanie decyzji związanych z polityką zagraniczną, obronną i bezpieczeństwem narodowym.

rnz.co.nz