Olbrzymi skamieniały pingwin odkryty przez uczniów w Nowej Zelandii w 2006 roku został zidentyfikowany jako nowy gatunek zwierzęcia za pomocą drukarki 3D.
Grupa uczniów z Hamilton Junior Naturalist Club nie wiedziała o tym, ale podczas wycieczki terenowej do portu Kauhia w Nowej Zelandii 15 lat temu odkryli kilka rzadkich kości.
Natychmiast zebrano naukowców z całego świata, aby zidentyfikować odkrycie.
Naukowcy z Massey University i Bruce Museum w USA zebrali się w Muzeum Waikato w Hamilton, aby przeanalizować skamieliny.
Korzystając z technologii skanowania 3D, paleontolodzy porównali skamieliny z cyfrowymi wersjami kości z całego świata. Zdali sobie sprawę, że odkryli kości olbrzymiego, skamieniałego prehistorycznego pingwina.
Dr Daniel Thomas, starszy wykładowca zoologii z Massey School of Natural and Computational Sciences, powiedział, że skamielina pochodzi od 27,3 do 34,6 miliona lat temu i pochodzi z czasów, gdy znaczna część Waikato znajdowała się pod wodą.
Powiedział: „Pingwin jest podobny do gigantycznych pingwinów Kairuku opisanych po raz pierwszy od Otago, ale ma znacznie dłuższe nogi, które naukowcy nazwali 'waewaeroa’ – te reo Maori od 'długich nóg'”.
„Te dłuższe nogi sprawiłyby, że pingwin był znacznie dłuższy niż inne gatunki Kairuku, gdy chodził po lądzie; prawdopodobnie miał około 1,4 metra wysokości i mógł wpłynąć na prędkość pływania lub głębokość, na jaką nurkował”.
Nowozelandzkie pingwiny cesarskie są mniejsze niż te z istniejących skamieniałych gatunków. Zdjęcie: AP
Dr Thomas kontynuował: „Skamieniałości pingwinów przypominają nam, że dzielimy Zelandię (Starą Nową Zelandię) z niesamowitymi rodowodami zwierząt, które sięgają głębin czasu, a to dzielenie się daje nam ważną rolę w opiece”.
Ku uciesze przyrodników Hamiltona Jr. naukowcy stworzyli dla nich również wydrukowaną w 3D replikę skamieniałości.
Skamieniałe pingwiny z Zelandii znane są głównie z Otago i Canterbury, pomimo niedawnych odkryć w Taranaki i Waikato.
Pingwiny mają zapis kopalny datowany mniej więcej na czasy, kiedy dinozaury wędrowały po ziemi, a Nowa Zelandia miała najstarsze kości.
Wyprawą kierował paleontolog klubu Chris Templar.
Badania prowadzone były przez doktorantkę Simone Giovanardi, wspomagane przez dr Daniela Ksepkę, Bruce Museum i dr Daniela Thomasa, i zostały opublikowane w Journal of Vertebrate Paleontology.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Nowy raport WHO pokazuje, jak miasta przyczyniają się do postępu w zapobieganiu chorobom niezakaźnym i urazom
Naukowcy identyfikują „najlepszy punkt” bezpiecznej operacji po zawale serca
Badanie wykazało, że 20% dzieci chorych na zapalenie płuc nie otrzymuje antybiotyków