Niesamowity „pierścień Einsteina” został zauważony przez teleskop Hubble’a 3,4 miliarda lat świetlnych od Ziemi

Kosmiczny Teleskop Hubble’a uchwycił niesamowity „pierścień Einsteina” znajdujący się 3,4 miliarda lat świetlnych od Ziemi.

Ten kosmiczny obraz, formalnie znany jako soczewkowanie grawitacyjne, pojawia się, gdy pole grawitacyjne z masywnego obiektu w kosmosie skręca przestrzeń i odbija światło odległego obiektu znajdującego się za nim.

Wynikiem tego jest wzór oka byka lub „pierścień Einsteina”. Przepowiedział to słynny fizyk Albert Einstein w 1915 roku.

Zdjęcie przedstawia sześć jasnych plam światła skupionych pośrodku, z których cztery tworzą okrąg wokół centralnej pary.

Jednak formacja składa się tylko z dwóch galaktyk i jednego odległego kwazara, który jest powiększany, gdy przechodzi przez pole grawitacyjne galaktyk.

Przewiń w dół, aby zobaczyć wideo

Kwazar, znany jako 2M1310-1714, znajduje się dalej od Ziemi niż para galaktyk.

Kwazar jest niezwykle jasnym jądrem aktywnej galaktyki, a jego potężna poświata jest wytwarzana przez ogromne ilości energii promieniującej z gazu wpadającego do supermasywnej czarnej dziury w jej centrum.

„Światło emitowane przez kwazar zostało zagięte wokół pary galaktyk ze względu na ich ogromną masę, dając niesamowity wygląd, że para galaktyk jest otoczona czterema kwazarami – podczas gdy w rzeczywistości jeden kwazar znajduje się daleko od nich” – powiedział Europejczyk. Agencja Kosmiczna (ESA) podzieliła się oświadczenieNS.

Ten kosmiczny widok, formalnie znany jako soczewkowanie grawitacyjne, został przewidział w 1915 roku przez słynnego fizyka Alberta Einsteina.

W 1915 r. urodzony w Niemczech Einstein twierdził, że grawitacja jest wynikiem masowych obiektów zniekształcających tkankę wszechświata, którą nazwał czasoprzestrzenią.

Od tego czasu eksperci byli w stanie przetestować jego ogólną teorię względności w Układzie Słonecznym i udowodnić, że jego przełomowa praca, która dotyczyła setek pierścieni Einsteina, jest pod lupą.

Thomas Collette z Instytutu Cosmology and Gravity na University of Portsmouth, który odkrył kolejny pierścień Einsteina w 2018 roku, powiedział w: oświadczenie: Ogólna teoria względności przewiduje, że masywne obiekty zniekształcają czasoprzestrzeń.

Oznacza to, że kiedy światło przechodzi w pobliżu innej galaktyki, droga światła ulega odchyleniu.

Jeśli dwie galaktyki są ustawione w jednej linii wzdłuż naszej linii widzenia, może to skutkować zjawiskiem zwanym silnym soczewkowaniem grawitacyjnym, w którym widzimy wiele obrazów galaktyki tła.

Jeśli znamy masę galaktyki na pierwszym planie, odległość między wieloma obrazami mówi nam, czy ogólna teoria względności jest poprawną teorią grawitacji w skali galaktyki.

Dane z teleskopu Hubble’a zidentyfikowały siódmą plamkę światła w centrum, rzadki piąty obraz odległego kwazara.

Znanych jest kilkaset silnych soczewek grawitacyjnych, ale większość z nich jest zbyt daleka od dokładnego pomiaru swoich diamentów.

To rzadkie zjawisko występuje, ponieważ w centrum znajdują się dwie galaktyki, które działają jak soczewki.

Ogólna teoria względności Einsteina

Albert Einstein (na zdjęciu) opublikował swoją ogólną teorię względności w 1915 roku

READ  Wykres: Globalna liczba nowych zakażeń wirusem HIV spada

W 1905 Albert Einstein zdecydował, że prawa fizyki są takie same dla wszystkich obserwatorów, którzy nie przyspieszają, a prędkość światła w próżni jest niezależna od ruchu wszystkich obserwatorów – co określa się mianem szczególnej teorii względności.

Ta pionierska praca zapewniła nowe ramy dla całej fizyki i zaproponowała nowe koncepcje przestrzeni i czasu.

Następnie spędził 10 lat próbując włączyć przyspieszenie do teorii, ostatecznie publikując swoją ogólną teorię względności w 1915 roku.

Ustaliło to, że masywne obiekty powodują zniekształcenie czasoprzestrzeni, które jest odczuwalne przez grawitację.

W najprostszym przypadku można go traktować jako gigantyczną gumową płachtę z kulą do kręgli pośrodku.

Na zdjęciu oryginalne dokumenty historyczne odnoszące się do przewidywań Einsteina o istnieniu fal grawitacyjnych, pokazane na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.

Gdy piłka owija płyty, planeta tkaniny czasoprzestrzennej wygina się, tworząc siłę, którą czujemy jak grawitacja.

Wszystko, co zbliża się do ciała, spada w jego kierunku z powodu uderzenia.

Einstein przewidział, że jeśli dwa masywne obiekty połączą się, stworzą masową falę czasoprzestrzeni, którą można by wykryć na Ziemi.

Niedawno pojawił się w hitowym filmie Interstellar.

W klipie, który obserwował, jak załoga odwiedza planetę w grawitacyjnym uścisku masywnej czarnej dziury, wydarzenie to dramatycznie spowolniło czas.

Członkowie załogi na tej planecie ledwo się starzeją, podczas gdy ci na pokładzie byli o dekady starsi po powrocie.