Nieprawidłowy stan pacjentów jest istotnie związany z 1-roczną śmiertelnością w DLBCL

W dużym badaniu populacyjnym pacjentów z chłoniakiem rozlanym z dużych komórek B (DLBCL) naukowcy potwierdzili, że stan upośledzenia funkcji pacjentów był istotnie związany ze śmiertelnością w ciągu roku, niezależnie od kilku czynników, zgodnie z wynikami opublikowanymi w Journal of the National Comprehensive Cancer Network.¹

Wykorzystując powiązane dane populacyjne z Institute for Clinical Evaluative Sciences (ICES) w Ontario w Kanadzie, naukowcy przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe z udziałem 5527 pacjentów w wieku 66 lat lub starszych, u których zdiagnozowano DLBCL między 1 stycznia 2006 r. a 31 grudnia 2017 r. w tej grupie , 2699 pacjentów zostało zidentyfikowanych jako podatni na zagrożenia w oparciu o zmodyfikowaną wersję ogólnego wskaźnika upośledzenia (FI) stosowanego w Ontario Health Administrative Data.

Autorzy stwierdzili, że w ciągu pierwszych 90 dni od rozpoczęcia leczenia rytuksymabem pierwszego rzutu prawdopodobieństwo przeżycia ± błąd standardowy wśród osłabionych pacjentów wynosiło 86% ± 0,67% w porównaniu z 93% ± 0,47% u pacjentów niepodatnych (s <.0001). Co więcej, w ciągu 1 roku leczenia pierwszego rzutu prawdopodobieństwo ± błąd standardowy u pacjentów wątłych wyniosło 68% ± 0,90% w porównaniu z 81% ± 0,75% w grupie niewrażliwej. Naukowcy zauważyli, że przy medianie czasu obserwacji wynoszącej 324 dni (IQR, 103-1028 dni) zmarło 2964 pacjentów (54%), przy czym 60% zmarłych pacjentów sklasyfikowano jako osoby z zaburzeniami w porównaniu do 1338 pacjentów bez zaburzeń.

Ogólny związek z upośledzeniem i przeżyciem pozostawał stały przez cały czas, mierzony w kwadrantach z nieskorygowaną częstością akcji serca 1,6 (95% CI, 1,3-1,9) w drugim kwartylu, 2 [95% CI, 1.7–2.4] W III kwartale i 2,7 [95% CI, 2.3–3.2] za czwarty kwartał w porównaniu do pierwszego kwartału (s <.0001). W wieloczynnikowym modelu kontrolującym wiek pacjenta, liczbę chorób współistniejących, rozpoznanie DLBCL podczas hospitalizacji, liczbę otrzymanych cykli chemioterapii i korzystanie z opieki zdrowotnej podczas leczenia, upośledzenie pozostawało niezależnie związane ze śmiertelnością przez 1 rok (HR, 1,50; 95% CI , 1,32 - 1,70, s <.0001). Ponadto zaobserwowano to, gdy mierzono kwartyle w porównaniu z pierwszym kwartylem z częstością akcji serca 1,49 (95% CI, 1,25-1,78) w drugim kwartylu, 1,84 (95% CI, 1,53-2,22) w trzecim i 2,20 (95% CI), 1,79) -2,69) w czwartym kwartale (s <.0001).

Nie było istotnej różnicy między średnim wiekiem w momencie zgonu dla grupy wrażliwej lub niewrażliwej odpowiednio na 80 i 79 lat. Jednak słabi pacjenci mieli o 20,6% wyższe ryzyko zgonu podczas leczenia raka w porównaniu z 17,7% w grupie niewrażliwej (s = 0,0472), podczas gdy osłabieni pacjenci mieli mniejsze ryzyko zgonu z powodu chłoniaka o 70,8% w porównaniu do 69,6% w przypadku pacjentów niewrażliwych (s = 0,506).

Ogółem w szpitalu leczono 2351 pacjentów, z których 192 zmarło w szpitalu. Pacjenci osłabieni byli istotnie bardziej skłonni do odwiedzenia oddziału ratunkowego, przyjęcia do szpitala lub przyjęcia na oddział intensywnej terapii niż pacjenci zdrowi w ciągu pierwszych dwóch cykli i całego przebiegu leczenia. Podczas pierwszych dwóch cykli leczenia 666 osłabionych pacjentów odbyło co najmniej jedną wizytę na oddziale ratunkowym w porównaniu z 561 pacjentami bez kompromisów (s <.0001), podczas gdy mieli również wyższą średnią całkowitą liczbę dni spędzonych w szpitalu 16,8 dnia w porównaniu do 12,3 dnia w całym okresie leczenia (s <.001).

Omawiając swoje odkrycia, naukowcy napisali: „Nie jest jasne, czy podstawową przyczyną śmiertelności u podatnych pacjentów było złe leczenie, czy słaba tolerancja leczenia”. „Chociaż stwierdziliśmy, że osłabieni pacjenci mają tendencję do opóźniania podania dawki bardziej niż pacjenci niewrażliwi, znaczna liczba w obu grupach (41%) opóźniała przynajmniej jedną dawkę”.

Indeks podatności zawiera 30 wielowymiarowych zmiennych wskazujących na podatność (np. wspomagane życie, status społeczno-ekonomiczny, mobilność, korzystanie z opieki zdrowotnej, choroby współistniejące). Według naukowców wskaźnik jest obliczany jako suma wszystkich niepełnosprawności podzielona przez całkowitą liczbę zmierzonych niepełnosprawności. W tej analizie ekspozycja została oceniona jako binarna podatność większa niż 0,21 i niewrażliwa 0,21 lub mniej.

W badaniu tym uwzględniono korzystanie z opieki zdrowotnej, aby uwzględnić ciężką toksyczność związaną z leczeniem. Biorąc pod uwagę korzystanie z opieki zdrowotnej od początku do końca leczenia, osłabieni pacjenci otrzymywali mniej chemioterapii (39) niż pacjenci niewrażliwi (52), a więcej pacjentów zgłaszało trudności w radzeniu sobie z objawami w domu, opiece paliatywnej i leczeniu objawów w szpitalu (107 pacjentów) w porównaniu z 72 zdrowymi pacjentami).

Czternaście procent wrażliwych pacjentów otrzymało tylko jeden cykl chemioterapii w porównaniu z 7% niewrażliwych pacjentów (s <.001). Ponadto 48% osłabionych pacjentów ukończyło co najmniej 6 cykli chemioterapii w porównaniu z 61% pacjentów niewrażliwych (s <.001). U pacjentów, którzy zmarli w pierwszym roku po rozpoczęciu leczenia, 34% osłabionych pacjentów otrzymało jeden cykl chemioterapii w porównaniu z 34% pacjentów niewrażliwych (s <.0001).

Niniejsze badanie podkreśla znaczenie oceny pierwotnego osłabienia u pacjentów z DLBCL. Naukowcy doszli do wniosku, że przyszłe prace powinny koncentrować się na tym, czy można stratyfikować pacjentów podatnych na zagrożenia, aby zidentyfikować osoby najbardziej narażone na wczesną śmierć oraz czy wiedza o wpływie podatności na wyniki leczenia wpływa na decyzje dotyczące leczenia i jakość życia pacjentów i ich opiekunów. „Ponadto przyszłe badania kliniczne powinny uwzględniać status podatności w swoim projekcie i raportować wyniki stratyfikowane według podatności”.

_Bibliografia

_{Vijenthira A, Mozessohn L, Nagamuthu C i in. Podatność u pacjentów z nowo zdiagnozowanym chłoniakiem anaplastycznym z dużych komórek B, którzy otrzymują leczenie: badanie populacyjne. J Natl Compr Anuluj sieć. 2022 czerwiec; 20 (6): 635-642 AH. doi:10.6004/jnccn.2022.7014}