Niedobór witaminy D może nasilać objawy

Głównym autorem opracowania jest Dr.. Emile Dror, centrum medyczne w Galilei i badacz w Bar-Ilan. Powiedzieć Wiadomości medyczne dzisiaj Dlaczego podejrzewa się, że wcześniejsze badania dotyczące związku między niedoborem witaminy D a COVID-19 były niejednoznaczne, a nawet sprzeczne:

„Większość badań (przynajmniej we wczesnej fazie pandemii) przyjmowała witaminę D w kontekście ostrej infekcji wirusowej. Badania te miały na celu ocenę, czy niski poziom witaminy D w szpitalu był związany z wynikami choroby COVID-19. Pomiar witaminy D [during] Choroba pacjenta związana z COVID-19 reprezentuje poziom witaminy D w określonym momencie.”

Dr Dror powiedział, że kiedy mierzy się poziom witaminy D osoby już zarażonej SARS-CoV-2, trudno jest stwierdzić, czy COVID-19 hamuje witaminę D, czy też niedobór nasila infekcję.

Dr Dror wyjaśnił: „Witamina D ulega aktywacji w wątrobie, aby zostać aktywowana. Wielu pacjentów z COVID-19 ma dysfunkcję wątroby, która unieważnia zdolność aktywacji witaminy D podczas choroby”.

Dr Iacopo Chiudiniprofesor nadzwyczajny endokrynologii na Università degli Studi di Milano we Włoszech, powiedział MNT Naukowcy nie ustalili jeszcze, w jaki sposób witamina D może pomóc w powstrzymaniu COVID-19, nawet jeśli jest jej wystarczająco dużo. Dr Chiudini nie był zaangażowany w badanie.

Dr Chiudini zasugerował, że witamina D może działać na przykład jako modyfikator burza komórkowa Prowadzić do uszkodzenia płuc i progresji choroby lub neutrofil aktywność, „tym samym zmniejszając nadmierną aktywację i rekrutację do zapalenia płuc”.

Spekuluje się również, że witamina D może chronić integralność i naprawiać przegroda nabłonkowa płuc lub zmniejszyć ryzyko płucne i ogólnoustrojowe Koagulacja Był widziany w ciężkim przypadku COVID-19.

Dr Chiudini powiedział dalej:

Niedobór witaminy D może być jednym ze wskaźników wielu przewlekłych schorzeń lub czynników behawioralnych, które jednocześnie zwiększają ciężkość choroby COVID-19 i ryzyko zgonu.

Drugim obszarem, w którym poprzednie badania okazały się niejednoznaczne, jest to, czy suplementacja witaminy D podczas choroby z COVID-19 ma wartość. Dr Dror był męczennikiem jedno badanie Tam, gdzie pacjenci otrzymywali suplementację witaminą D około 10 dni po wystąpieniu objawów COVID-19:

„Oczywiście nie powinno dziwić, że tak opóźniona interwencja nie zmieniłaby znacząco obserwowanego przebiegu choroby. Kiedy badanie ma na celu określenie efektu terapii witaminą D, [I] Poleciłby projekt badania z wczesną interwencją/leczeniem, a nie 5-10 dni po wystąpieniu objawów, gdy organizm przeszedł już przez poważny stres. „

W nowym badaniu pytanie pozostaje bez odpowiedzi. Jak wspomniał dr Chiodini MNT„Związek między niedoborem witaminy D przed infekcją a nasileniem COVID-19 niekoniecznie oznacza, że ​​leczenie witaminą D wpłynie na wyniki COVID-19”.

Po uwzględnieniu wielu innych potencjalnych czynników, dr Dror powiedział: „Wpływ witaminy D był bardzo silny i został zidentyfikowany w każdym modelu regresji wielowymiarowej, który testowaliśmy, jako najbardziej znaczący niezależny czynnik ciężkości choroby i śmiertelności”.

Dr Dror zauważył, że jego badanie ma charakter obserwacyjny i dodał: „W pełni zgadzam się, że randomizowane, kontrolowane badania są niezbędne do wykazania związku przyczynowego” między wynikami witaminy D a COVID-19.

Kontynuował: „Powiedziawszy to, istnieje wiele dobrych powodów, aby utrzymać normalny poziom witaminy D (zdrowie kości i szkieletu itp.) Niezależnie od COVID-19. Jeśli więc może być przydatny w zwalczaniu wirusowych infekcji dróg oddechowych, nie widzę powodu, aby go unikać”.

Ogólnie zalecam, aby ludzie utrzymywali niezbędną witaminę D na normalnym poziomie i zdecydowanie unikali niedoboru 20 nanogramów na mililitr (ng/ml). Te zalecenia już obowiązują niezależnie od pandemii COVID-19. W tym okresie będę szczególnie stosować się do tych zaleceń.”

– Dr. Dror