Naukowcy identyfikują konkretny obszar mózgu, który jest niezbędny do motywacji do pomagania innym

Naszą chęcią pomagania innym kieruje określony obszar mózgu, który badacze w badaniu pacjentów z uszkodzeniami mózgu zidentyfikowali w tym obszarze.

Zrozumienie, gdzie w mózgu podejmowane są „pomocne” decyzje, jest ważne dla zrozumienia motywacji ludzi do stawiania czoła wielkim globalnym wyzwaniom, takim jak zmiany klimatyczne, choroby zakaźne i konflikty międzynarodowe. Konieczne jest także znalezienie nowych sposobów leczenia zaburzeń interakcji społecznych.

Badanie opublikowane w Natura ludzkich zachowańZostało przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Birmingham i Uniwersytetu Oksfordzkiego i po raz pierwszy pokazuje, jak obszar zwany brzuszno-przyśrodkową korą przedczołową (vmPFC) odgrywa kluczową rolę w pomaganiu lub „pozytywnych” zachowaniach.

Zachowania prospołeczne są niezbędne, aby stawić czoła globalnym wyzwaniom. Jednak pomaganie innym często wymaga wysiłku, a ludzie nienawidzą wkładać w to wysiłku. „Zrozumienie, w jaki sposób w mózgu przetwarzane są stresujące decyzje dotyczące pomocy, jest niezwykle ważne”.

Profesor Patricia Lockwood, główna autorka

W badaniu naukowcy skupili się na vmPFC, obszarze znajdującym się bezpośrednio w przedniej części mózgu, o którym wiadomo, że jest ważny przy podejmowaniu decyzji i innych funkcjach wykonawczych. Poprzednie badania z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego (MRI) powiązały vmPFC z wyborami wymagającymi kompromisu między dostępnymi nagrodami a wysiłkiem wymaganym do ich uzyskania. Techniki te nie mogą jednak wykazać, czy dana część mózgu jest niezbędna do wykonywania tych funkcji.

Do badania zrekrutowano trzy grupy uczestników. Dwudziestu pięciu pacjentów miało uszkodzenie błon śluzowych naczyń, 15 miało uszkodzenia w innych częściach mózgu, a 40 było w zdrowym wieku i należało do grupy kontrolnej dobranej pod względem płci. Kombinacje te umożliwiły naukowcom szczegółowe przetestowanie wpływu uszkodzenia vmPFC.

Każdy uczestnik wziął udział w eksperymencie, podczas którego anonimowo poznał inną osobę. Następnie wykonali zadanie decyzyjne, które mierzyło, ile byliby skłonni podjąć wysiłek fizyczny (ściśnięcie urządzenia wzmacniającego chwyt), aby zdobyć nagrodę (dodatkowe pieniądze) dla siebie i drugiej osoby.

Umożliwiając uczestnikom spotkanie – ale nie zobaczenie – osoby, dla której wcześniej „pracowali”, badacze byli w stanie przekazać poczucie, że wysiłki uczestników będą miały realne konsekwencje, ale ukryją wszelkie informacje o drugiej osobie, które mogłyby wpłynąć na decyzja. przygotować.

Każdy wybór dokonany przez uczestników różnił się pod względem kwoty nagrody finansowej dostępnej dla nich lub drugiej osoby oraz siły, jaką musieliby włożyć, aby otrzymać nagrodę. Umożliwiło to badaczom oddzielny pomiar efektu nagrody i wysiłku oraz wykorzystanie zaawansowanego modelowania matematycznego do dokładnego określenia motywacji ludzi.

Wyniki badania wyraźnie pokazały, że vmPFC było niezbędne dla motywacji do pomagania innym. Pacjenci z uszkodzeniem vmPFC byli mniej skłonni do pomagania innym, wywierali mniejszą siłę nawet po podjęciu decyzji o pomocy i otrzymywali mniej pieniędzy na pomoc innym w porównaniu z grupami kontrolnymi.

Na kolejnym etapie badacze zastosowali technikę zwaną mapowaniem objawów uszkodzeń, która umożliwiła im identyfikację bardziej konkretnych podregionów VmPFC, w których uszkodzenie powoduje, że ludzie są szczególnie aspołeczni i niechętni do podejmowania wysiłku na rzecz drugiej osoby. Co zaskakujące, zniszczenia pobliskiego, ale innego podregionu sprawiły, że ludzie byli stosunkowo bardziej chętni do pomocy.

Współautor, dr Joe Cutler, powiedział: „Oprócz lepszego zrozumienia motywacji prospołecznej, badanie to może również pomóc nam w opracowaniu nowych metod leczenia zaburzeń klinicznych, takich jak psychopatia, w przypadku których zrozumienie leżących u podstaw mechanizmów neuronalnych może dać nam nowy wgląd w sposoby ich leczenia”. ’ Te warunki.”

Profesor Lockwood dodał: „Ten obszar mózgu jest szczególnie interesujący, ponieważ wiemy, że u nastolatków rozwija się późno, a także zmienia się wraz z wiekiem”. „Byłoby naprawdę interesująco sprawdzić, czy edukacja może mieć wpływ również na ten obszar mózgu – czy możemy nauczyć się, jak lepiej pomagać innym?”