Największa podwodna erupcja wulkanu, jaką kiedykolwiek zarejestrowano, dała początek ogromnemu podwodnemu wulkanowi o długości 2690 stóp

Największa podwodna erupcja wulkanu, jaką kiedykolwiek zarejestrowano, spowodowała powstanie ogromnego podwodnego wulkanu o długości 2690 stóp u wybrzeży Madagaskaru.

Wyspa wulkaniczna pojawiła się nagle w 2018 roku, rozciągając się od dna morskiego na wschód od Majotty, między wschodnioafrykańskim Riftem a Madagaskarem.

Naukowcy stosunkowo niewiele wiedzą o procesach zachodzących głęboko w Ziemi, ale tego typu wyspy pomagają ujawnić więcej o strukturze i aktywności.

Zdarzenie sejsmiczne, które doprowadziło do powstania nowego wulkanu, rozpoczęło się 10 maja 2018 roku i w ciągu kilku dni nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 5,8 stopnia. Wstrząsnął sąsiednimi wyspami i naukowcy szybko zdali sobie sprawę, że jest to wynik nowego wydarzenia wulkanicznego pod oceanem.

Aby zrozumieć więcej, wiele francuskich instytucji rządowych, kierowanych przez Uniwersytet Paryski, przeprowadziło wyprawę na terytorium francuskiej Afryki.

Znaleźli podwodną górę, która nie istniała kilka tygodni temu i odkryli, że do utworzenia wulkanu potrzeba 1,2 mil sześciennych lawy.

Nowy wulkan powstał w 2018 roku. Pierwsze zdjęcie (po lewej) z 2014 roku pokazuje obszar w pobliżu Majotty bez wulkanu, a następnie w 2019 roku (po prawej) rok po jego erupcji.

Zdarzenie sejsmiczne, które doprowadziło do powstania nowego wulkanu, rozpoczęło się 10 maja 2018 roku i w ciągu kilku dni nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 5,8 stopnia. Wstrząsnęło sąsiednimi wyspami i wkrótce naukowcy zdali sobie sprawę, że było to wynikiem nowego zjawiska wulkanicznego pod oceanem

Naukowcy rozpoczęli aktywne monitorowanie obszaru w lutym 2019 r. za pomocą sonaru wielowiązkowego, co pozwoliło im zmapować obszar dna morskiego o powierzchni 3320 mil kwadratowych.

Umieszczenie sieci sejsmografów na dnie morza na głębokości do trzech mil również pomogło im lepiej zrozumieć naturę i pochodzenie nowego wulkanu.

Ich sieć wykryła 17 000 zdarzeń sejsmicznych między lutym a majem 2019 r. na głębokości do 30 mil poniżej dna oceanu, co jest „niezwykle niezwykłe”.

Większość trzęsień ziemi jest znacznie płytsza niż to, a do tego zamieszania doszło jeszcze 84 zdarzenia o bardzo niskich częstotliwościach – kolejne niezwykłe zdarzenie.

Zespół wyjaśnił, że „trzęsienia ziemi były znacznie głębsze niż zwykle w kontekście wulkanicznym i występują poniżej granicy między skorupą a płaszczem”.

„Wskazują na obecność bardzo głębokich zbiorników i systemów odwadniających rozsianych po litosferze, których wcześniej nie zaobserwowano w wulkanologii”.

To pozwoliło im zrekonstruować sposób powstawania wulkanu, odkrywając, że zaczynał się od zbiornika magmy głęboko w stopionej warstwie płaszcza.

Wyspa wulkaniczna rozciąga się od dna morskiego na wschód od Majotty, pojawiając się nagle w 2018 r., między wschodnioafrykańskim Riftem a Madagaskarem.

Kropki i romby to trzęsienia ziemi na tej grafice pokazujące obszar, w którym nastąpiło trzęsienie ziemi. Biała strzałka z kropkami oznacza wtargnięcie do wschodniej części pasma wulkanicznego Majotty

Ta grafika przedstawia główne systemy szczelin w Afryce i Madagaskarze, które dały początek nowemu wulkanowi

Naukowcy twierdzą, że pod nowym wulkanem procesy tektoniczne prawdopodobnie zniszczyły litosferę – skalistą zewnętrzną część planety, złożoną z kruchej skorupy i znajdującą się na szczycie górnego płaszcza.

To uszkodzenie spowodowało ostrogi, które osuszyły magmę ze zbiornika tuż pod skorupą, przeciągając ją przez skorupę i tworząc „rój trzęsień ziemi”.

Z biegiem czasu materiał przedostał się na dno morskie, gdzie wybuchł – w tym momencie wytworzył ponad 1,2 mil sześciennych lawy do budowy nowego wulkanu.

Zdarzenia sejsmiczne o niskiej częstotliwości będą prawdopodobnie pochodzić z płytkich obszarów.

Była to prawdopodobnie wypełniona płynem jama w skorupie, która została wywołana naprężeniem sejsmicznym na pobliskich liniach uskoków.

Wykres przedstawiający poziom trzęsień ziemi wykrytych na różnych poziomach w ciągu dwóch lat obserwacji i sposób, w jaki doprowadziło to do powstania wulkanu

Znaleźli podwodną górę, która nie istniała kilka tygodni temu i odkryli, że do utworzenia wulkanu potrzeba 1,2 mil sześciennych lawy.

Pod koniec okresu obserwacji objętość nowego gmachu wulkanicznego była nawet 1000 razy większa niż można by się spodziewać w przypadku innych głębinowych erupcji wulkanicznych.

„Objętość i przepływy lawy wyemitowanej podczas zdarzenia magmowego Majotty są porównywalne do tych obserwowanych podczas erupcji w największych gorących punktach na Ziemi” – wyjaśniają autorzy badania.

Przyszłe scenariusze mogą obejmować zawalenie się nowej kaldery, erupcje górnych zboczy lub erupcję plaży.

Duże przepływy piroklastyczne i stożki na górnym zboczu i na brzegu Majotty wskazują, że miało to miejsce w przeszłości.

Naukowcy twierdzą, że pod nowym wulkanem procesy tektoniczne prawdopodobnie zniszczyły litosferę – skalistą zewnętrzną część planety, złożoną z kruchej skorupy i znajdującą się na szczycie górnego płaszcza.

Uszkodzenie to spowodowało wybrzuszenia, które wysysały magmę ze zbiornika tuż pod skorupą, przeciągając ją przez skorupę i tworząc „rój trzęsień ziemi”.

„Od czasu odkrycia nowej budowli wulkanicznej utworzono obserwatorium, które monitoruje aktywność w czasie rzeczywistym” – dodali.

Loty powrotne nadal podążają za rozwojem erupcji i budowli.

Wyjaśnili, że ten nowy gmach znajduje się na końcu szczeliny wulkanicznej, która rozciąga się na wschód od wyspy Majotta, około 50 mil dalej.

Ta szczelina składa się z dobrze zachowanych kopuł wulkanicznych i strumieni lawy, które powstały w erze czwartorzędu, od 2,5 miliona lat temu do dziś.

Jest to 30-metrowy, wielowiązkowy przegląd obszaru pokazujący wygląd wulkanu

Wyjaśnili, że ten nowy gmach znajduje się na końcu szczeliny wulkanicznej, która rozciąga się na wschód od wyspy Majotta, około 50 mil dalej.

READ  Co się stanie po śmierci słońca? Odkrycie „zbiegu okoliczności” daje wskazówki | przestrzeń

Częścią tego są liczące tysiące lat ziemskie budowle wulkaniczne na wyspie Petite-Terre na Majotcie.

Niektóre struktury przypominają starożytną Calderę łodzi podwodnej o średnicy 6 mil, na wschód od wybrzeża Petit Terry.

Obserwując nowy wulkan, autorzy ustalili, że aktywność wulkaniczna na Majotcie, podobnie jak w wielu innych częściach świata, jest kontrolowana przez regionalną tektonikę.

Wyszukiwanie zostało opublikowane w nauki przyrodnicze.