Mistrzowie metafor: polska sztuka plakatu

Showroomy otworzą się w niedzielę 18 września^Dziesiąty Od 10:00 do 17:00 Dla wygody oglądania!

Wstęp wolny.

sponsorowane przez Jacek Malikdyrektor generalny Harcourt i została zaprezentowana jako główna międzynarodowa wystawa podczas Dni Kultury Alberty 2022 i Design Week 2022 @ Harcourt HouseW tej galerii ta galeria prezentuje kolekcję 12 potężnych projektów plakatów autorstwa światowej sławy współczesnych projektantów plakatu z Polski, którzy przełamali granice tradycyjnego projektowania plakatów: Mieczysław Górowski (1941-2011), Jersey Colach (1938-2009), Grzegorza MarsalikaA Franciszka Starowskiego (1930-2009), Whislow WakowskiA Leszyk Wiśniewski. Galeria prezentuje wybór plakatów, które oddają uderzający wygląd i śmiały duch polskiego plakatu od lat 70. do późnych lat 90. XX wieku. Artyści wypracowali wyrafinowany język wizualny charakteryzujący się surrealistycznymi i ekspresyjnymi tendencjami, odważnym użyciem koloru oraz bogatym wizualnie językiem metafory, szokującego, często ironicznego humoru. Wybitni plakaciści są kluczowymi przedstawicielami „Polskiej Szkoły Plakatu”. Wielu z nich studiowało w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Henryk Tomaszowski (1914-2005) – światowej sławy grafik i plakat, założyciel „Polskiej Szkoły Plakatu”. „Polska Szkoła Plakatu Artystycznego” to międzynarodowy termin ukuty dla podkreślenia światowej sławy i niezaprzeczalnej jakości polskiego plakatu z lat 1955-2005. Setki z nich to arcydzieła docenione przez międzynarodowych krytyków sztuki, znawców sztuki, prywatnych kolekcjonerów i publiczne instytucje sztuki z całego świata.

Plakaty są istotnym elementem świata sztuki od prawie 150 lat. Sztuka plakatu była określana jako wiele rzeczy: sztuka liter, sztuka metafor, sztuka uliczna i sztuka ludowa. Poprzez interakcję słów i obrazów plakaty zapowiadają wydarzenia i dostarczają informacji na różne tematy. Efekt wizualny powinien być natychmiastowy, a przekaz jasny. Plakaty, ze względu na swój utylitarny charakter, sprowadzane są zazwyczaj do grafik.

Jednak polskie plakaty okresu po 1945 roku przekraczają granice tradycyjnego projektowania plakatu, podważając tradycję i kwestionując jego reklamowy cel. Polskie plakaty zainspirowały nowe podejście do tego gatunku, które wynosi projektowanie plakatu do rangi sztuki równej innym formom plastyki. Tym samym plakat uznawany jest za jeden z najważniejszych rodzajów wypowiedzi artystycznej w historii polskiej sztuki po II wojnie światowej. Jest to forma mocno osadzona w realnym świecie i kładąca duży nacisk na dialog z widzem.

W epoce zimnej wojny żywotność „Polskiej Szkoły Plakatu” przyciągnęła międzynarodową uwagę. Pomimo kontroli państwa plakaty – które zawierają wyrafinowane obrazy i surrealistyczne tendencje – często zawierają mocne, pośrednie komentarze na temat politycznego otoczenia projektantów.

Choć Henryk Tomaszewski – nazywany często „ojcem” polskiej szkoły plakatu – zaprzeczył istnieniu tego ruchu, to jednak przyznaje, że głównym wkładem polskiego plakatu w światowe sztuki malarstwa było jego poczucie „sugerowania” widzowi przez droga odległego akronimu pojęciowego Termin zależy od skojarzeń lub metafor. Polskie plakaty były nie tylko dziełami sztuki, ale także intelektualnymi labiryntami i zabawami w chowanego, wskazującymi nie tylko na uczucia, ale i na myśl.

Ironią jest to, że naród, którego dawny komunistyczny rząd (1944-1989) był kontrolowany przez ideologię i którego obywateli ograniczały nakazy i dekrety, mógł stworzyć patriotyczny styl malarski o tak wysokiej jakości i integralności, oparty na indywidualizmie. Natomiast popularny i komercyjny polski plakat epoki po 1945 roku z pasją rozpoznaje i odwołuje się do dziedzictwa sztuki plakatu i ustanawia żywą ciągłość w historii tej formy sztuki.