Minęło 50 lat, odkąd Nowozelandczycy po raz pierwszy zobaczyli kolorową telewizję

*Ta historia została zaktualizowana i poprawiono imię Gerarda Smitha.

Doświadczony producent telewizyjny opisał pojawienie się telewizji kolorowej jako jeden z największych przełomów w dziedzinie transmisji telewizyjnej tamtych czasów.

Refleksje te pojawiają się 50 lat po otwarciu Igrzysk Wspólnoty Narodów w Christchurch w 1974 r. i było to wydarzenie, podczas którego większość Nowozelandczyków po raz pierwszy zetknęła się z kolorową telewizją.

Igrzyska w Christchurch, zwane „Igrzyskami Towarzyskimi”, były drugim w historii Nowej Zelandii gospodarzem wydarzenia obejmującego wiele dyscyplin sportowych, po tym, jak w 1950 r. w Auckland odbyły się Igrzyska Imperium Brytyjskiego.

Telewizja kolorowa została oficjalnie uruchomiona w Nowej Zelandii w październiku 1973 roku, dwa miesiące przed igrzyskami w Christchurch.

Nastąpiło to również 13 lat po pierwszej emisji telewizji w Nowej Zelandii.

Według Te Papy pierwszy kolorowy telewizor K9 została zakupiona przez rodzinę Pattersonów w Wellington w sierpniu 1973 roku.

Producent George Andrews, który od ponad pół wieku kręci filmy dokumentalne o Nowej Zelandii, był korespondentem BBC podczas igrzysk w 1974 roku.

Powiedział, że telewizja kolorowa wzbogaca wrażenia widzów z transmisji na żywo.

„Fakt, że był to kolorowy telewizor i był ogromny, był pierwszym w swoim rodzaju [the games] „Tym bardziej ekscytujące” – powiedział.

Emocje ponownie wzrosły, gdy Dick Tyler pobiegł po złoto na 10 000 m.

„To było najbardziej ekscytujące otwarcie, jakie Nowa Zelandia mogła sobie wyobrazić… co nadało wydarzeniu ogromny wpływ”.

Andrews uznaje debiut telewizji kolorowej i emisję programu Telethon w 1975 r. – który uruchomił TV2 – za dwa największe wydarzenia telewizyjne lat 70.

Emerytowany właściciel firmy Tony Graham prowadzi warsztat naprawy telewizorów i elektroniki w Hokitika od prawie 50 lat.

Wyjaśnił, że minęło kilka lat, zanim producenci byli w stanie zaspokoić popyt.

„Spadek liczby telewizorów kolorowych wynika z dostosowywania ich przez producentów.

„W Hokitika i tak było wówczas tylko około sześciu kolorowych telewizorów i różni producenci dostarczali je tylko w jednym i dwóch zestawach.

„Minęło trochę czasu, zanim w mieście pojawiła się rozsądna ilość telewizji”.

Zaległości trwają „kilka lat” – powiedział Graham.

O szumie telewizji kolorowej z połowy lat 70. XX w. wspominano także w filmach i telewizji lokalnej w ciągu ostatniej dekady.

Pierwszy w historii odcinek nowozelandzkiego serialu telewizyjnego Zachodnia strona – Wielokrotnie nagradzane wprowadzenie Jamesa Griffina i Rachel Lange do książki Outrageous Fortune, którego akcja rozgrywa się na tle Igrzysk Wspólnoty Narodów w 1974 roku.

Jeden z odcinków skupia się na gangu Teda Westa kradnącym zapasy telewizorów Philips K9 ze względu na ich cenę 700 dolarów.

„Każdy chce mieć odpowiednie kolory do gier” – mówi Bert Thompson z Bana Hima Tailor.

Doświadczony fotograf Gerard Smith był fotografem na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1974 roku.

Powiedział, że zmiana w przypadku operatorów kamer nie była tak dramatyczna, jak w przypadku tłumu „wspaniałych relacji”.

„Fotograf nadal widział czerń i biel, więc nie zauważyliśmy dużej różnicy”.

Smith powiedział, że 10-dniowe Igrzyska Wspólnoty Narodów były prawdopodobnie „najlepszym czasem, jaki kiedykolwiek spędziłem w Christchurch”.

Do 1975 roku wszystko, od międzynarodowych wydarzeń sportowych po reklamy z kampanii wyborczych, stało się klasyką Wielki chrupiący napad na pociąg Reklama jest widoczna w pełnym kolorze.

Jak na ironię, pierwsza transmisja testowa drużyny All Blacks w kolorze miała miejsce, gdy drużyna nie grała w kolorze czarnym.

Słynny test All Blacks-Scotland Test w Eden Park w Auckland, nazwany później „Testem piłki wodnej”, był prawdopodobnie najbardziej mokrym testem rugby, jaki kiedykolwiek widziano w tym kraju.

Pięćdziesiąt lat później eksperci branżowi przyznają, że telewizja kolorowa nie jest już tak ważna dla Nowozelandczyków, jak w czasach jej pomyślnych początków.

„Świat się zmienił” – powiedział Andrews.

„Telewizja nadawcza nigdy nie będzie tak ważna jak wtedy… ale nadal polega na opowiadaniu historii za pomocą obrazów”.

Rada Miasta Christchurch pragnie teraz ożywić kolorowe dni sprzed 50 lat.

Wybrani członkowie wąsko zgodzili się na rozważenie składania ofert na przyszłe wydarzenie Igrzysk Wspólnoty Narodów.