Marzyciel w hollywoodzkim hotelu – najlepsze zdjęcie Benny’ego Wollena | Sztuka i projektowanie

I Był 21-letnim studentem ArtCenter College of Design w Kalifornii, kiedy przydzielono mi projekt fotografii dokumentalnej. Jeden z modelek, z którymi pracowałem, zasugerował, żebym przyjechał i zobaczył hotel w Hollywood, w którym mieszkał. To było wspaniałe. Widziałem, że jest tam całe mnóstwo postaci.

Zawsze zastanawiałam się, kto mieszka w takim hotelu jednopokojowym, w którym ludzie mogą zatrzymać się od jednej nocy do 30. Dorastałem w Wyoming, w dużym domu z trawnikiem i psem, więc było to dla mnie dziwne. Postanowiłem pójść dalej i później, studiując antropologię wizualną, zdałem sobie sprawę, że to, co robię, to „obserwowanie uczestników”. Pracowałem w ten sposób przez całą moją karierę – i od dłuższego czasu jestem bezpośrednio zaangażowany w moje tematy. Zrealizowanie projektu zajęło mi osiem lat.

Księga gości była stosunkowo szybka. W ciągu trzech tygodni sfotografowałem i przeprowadziłem wywiady z 36 osobami. Ten facet był niedzielnym recepcjonistą. Jego marzeniem było posiadanie lodowiska w Pico Rivera, dzielnicy w aglomeracji Los Angeles – niekoniecznie takiej, do której ludzie aspirują. To nie było jak powiedzenie: „Będę właścicielem sklepu odzieżowego w Beverly Hills”. Był to w pewien sposób mikrokosmos idei, że sny są dla nas wszystkich.

To była rzeczywistość – można powiedzieć, lakonicznie. Po prostu wykonywał swoją pracę i musiał dogadać się z ludźmi. Napis głosi: „Brak odpowiedzi. Nie ma zwierząt bez zgody dyrektora”. Były oczywiście zwierzęta domowe i wiedziałby. To był rodzaj życia i pozwól żyć innym.

Uwielbiam projekt tego obrazu. To przykład problemu, który stwarza szansę. Był za szybą, więc gdybym sfotografował go bezpośrednio, zostałbym odbity na zdjęciu. Musiałem przejść na prawą stronę, co stworzyło całą wizualną dynamikę kątów i linii. Użyłem Hasselblada, z czarno-białym filmem. W tym czasie możesz zrobić polaroid, dzięki czemu będziesz wiedział, że jesteś na dobrej drodze dzięki własnemu oświetleniu i projektowi. Gdy byłam usatysfakcjonowana, robiłam od 12 do 24 zdjęć.

Projekt został dobrze przyjęty i rozpowszechniony w wydawnictwach w Nowym Jorku. Działy artystyczne zawsze chciały, aby to opublikowano, ale liczniki fasoli pytały: „Kto kupi tę książkę?”. Trwało to przez dziesięciolecia. Miałem zamiar pokazać go ludziom i przyniósł mi dużo Hollywood i zrobił dla mnie wspaniałe rzeczy, ale nigdy nie został opublikowany. Potem trochę o tym zapomniałem aż do 2018 roku, kiedy pokazałem zdjęcia na Mistrzowskie odosobnienie fotografii We Francji i wszyscy mówili: „To super. Powinieneś coś z tym zrobić”. Pandemia dała mi czas na przygotowanie go do publikacji.

Księga gości to księga celów i marzeń, niektórych osiągniętych, innych nie. W tle tego zdjęcia widać listonosza: każdy z tych okienek przedstawia osobę, życie w hotelu. Wielu znalazło sposób na życie, który może przynieść im spokój. Niektórzy mieliby ponad 100, gdyby żyli dzisiaj. Ale są też inni w moim wieku lub młodsi, więc jestem naprawdę podekscytowany, aby zobaczyć, czy ktoś zrobi postęp po opublikowaniu książki.

Uważam to za moje największe. Największą inteligencję mamy we wczesnych latach dwudziestych. Myślę, że resztę naszego życia spędzamy próbując wrócić do tego wieku oświecenia. Hotel nauczył mnie wielu rzeczy, które noszę do dziś. Dało mi to pewność siebie i chęć dalszego bycia tą szaloną rzeczą, którą nazywa się fotografem.

Księga gości Penny Wolin opublikowana przez Crazy Woman Creek Press. Więcej informacji na pennywolin.com

Biografia Benny Wolina

Chłopak: Cheyenne, Wyoming, 1953
stażysta: ArtCenter College of Design w Pasadenie w Kalifornii. Magister Wydziału Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Kalifornijskiego, Reżyserii Filmowej w Amerykańskim Instytucie Filmowym w Los Angeles.
Efekty: „Diane Arbus, Arnold Newman, Margaret Bourke-White i Dorothea Lange. Mam ich książki z początków mojej kariery i są hałaśliwe i rozwalone uszy.”
wysoka temperatura: 1992 Indywidualna wystawa w Smithsonian Institution, Museum of American History, of Wyoming Jews: The Edge of the Diaspora, a także Komisja Life Magazine do przedstawienia mnicha budującego klasztor medytacji i milczenia w Central Nebraska Cornfield.
niski punkt: „XXI wiek zmienił społeczne postrzeganie, że sprzęt może zastąpić danego fotografa. Źle – źle – źle. Aparaty nie robią świetnych zdjęć. Fotografowie to robią!”
Najważniejsza wskazówka: Jak powiedział wspaniały fotograf portretowy Arnold Neumann: „Fotografia to 2% inspiracji i 98% ruchomych mebli. „Przesuń te meble. Rób zdjęcia tego, co rozumiesz lub chcesz zrozumieć. Daj sobie zadania w ustalonych terminach. Nagrywaj, przetwarzaj, edytuj, drukuj i powtarzaj.”